De kinkajou, een klein boombewonend zoogdier met grote ogen

Dit grappige dier met een wollige vacht en grote ronde ogen brengt zijn dagen slapend door in de holtes van de bomen. De Kinkajou, die lijkt op een buideldier, waarmee hij geen relatie heeft, is lange tijd een raadsel gebleven onder natuuronderzoekers. Zoom in op een carnivoor die voornamelijk planten eet!

De kinkajou, lang niet te classificeren

de kinkajou (Potos smaak) behoort tot de familie Procyonidae, net als de wasbeer, rode panda en neusbeer. Het dier is al lang niet te classificeren en blijft vandaag de dag een biologische nieuwsgierigheid onder niet-vleesetende carnivoren. Het meet tussen 90 cm en 1 m lang (waarvan de helft aan de staart), 20 cm hoog en weegt tussen 1,5 kg en 4,5 kg. Zijn korte, licht kroezige vacht heeft variaties van rood, bruin, karamel en grijs aan de bovenkant en een palet van crème tot oranje aan de onderkant. Zijn kleine kop krijgt een hartvorm terwijl zijn spitse snuit eindigt in een donkerroze tot bruine neus. Het zoogdier heeft de grote ronde ogen die kenmerkend zijn voor nachtdieren. Zijn poten die zijn uitgestrekt met scherpe, niet-intrekbare klauwen vergemakkelijken zijn bewegingen in de bomen, net als zijn grijpbare staart, die hij als een hand gebruikt. Bijzonderheid: de kinkajou loopt door zijn benen bij elke stap te kruisen.

De kinkajou, een uitsluitend in bomen levende soort

De kinkajou leeft in het tropisch regenwoud van Midden- en Zuid-Amerika, van Mexico tot Paraguay via Frans-Guyana. Het dier wordt gevonden in het gebladerte van bomen, op een hoogte tussen de 10 en 25 meter. Het waagt zich soms in gebieden die zijn vrijgemaakt voor plantages en privétuinen. De ideale temperatuur ligt tussen de 23°C en maximaal 35°C, want als hij goed tegen kou kan, past extreme hitte er niet bij. Het wordt niet waargenomen boven 2.500 meter hoogte.

De kinkajou, een uitstekende bestuiver

Als zijn tanden hem classificeren in de volgorde van carnivoren, voedt de kinkajou zich voornamelijk met fruit (avocado’s, bananen, guaves, papaja’s, enz.), Honing, bloemen, nectar en stuifmeel die hij verzamelt door zijn uitschuifbare tong in de korf te steken. De ecologische rol is belangrijk omdat het bijdraagt ​​aan de verspreiding van zaden door zoochory (bevestigd aan de haren) en aan de bestuiving. De kinkajou vervolledigt zijn menu met insectenlarven, mieren, termieten, bijen, schorpioenen en kikkers, maar ook met kleine reptielen, eieren en kleine vogels waarop hij vakkundig jaagt.

De kinkajou: luidruchtig en geurig

Dit nachtelijke en eenzame dier brengt zijn dagen rustend door in de wirwar van takken beschut tegen de zon. Uit angst voor het licht begint de kinkajou aan het begin van de nacht en kort voor zonsopgang te activeren. Om te bewegen klampt hij zich met zijn lange staart vast aan takken en zakt bijna nooit naar de grond. Zijn manier van leven geeft een overheersende rol aan geur en vocalisaties. Dus zodra hij wakker wordt, markeert hij zijn territorium door krachtig te krabben aan de klieren onder de kaken, op de keel en op de buik. Naast zijn geur gebruikt het dier een hele reeks oproepen (grunts, janken, sissen, janken) om zijn domein te verdedigen of een partner aan te trekken. Het zoogdier – dat in kleine groepen van een half dozijn individuen leeft – gebruikt ook vocalisaties om zijn soortgenoten te lokaliseren en de bewegingen van de clan te coördineren om het zoeken naar voedsel te optimaliseren.

Drie jaar bij zijn moeder

Tijdens de broedperiode, die loopt van december tot februari, trekken de geuren van het krolse vrouwtje de mannetjes aan. De verschillende vrijers zullen elkaar dan confronteren door middel van gebaren en kreten. De dag na de ruzies wordt een tweede ontmoeting met de partner verlengd met een maand samenwonen. Na een draagtijd van 4 maanden baart het vrouwtje één enkel jong in een nest hoog in de bomen. Bij de geboorte weegt de dove en blinde baby tussen de 150 en 200 gram. Zijn gehoor ontwikkelt zich vóór de vijfde dag en zijn ogen gaan open tussen de eerste en derde week. Borstvoeding duurt tussen de 7 en 8 weken, daarna krijgt hij gevarieerd voedsel. Met 4 maanden, het begin van het spenen, weet hij hoe hij zijn staart moet gebruiken om van tak naar tak te gaan. De juveniel bereikt geslachtsrijpheid tussen 1,5 en 2 jaar, maar blijft bij zijn moeder tot de leeftijd van 3 jaar.

Kinkajou: bedreigingen

Tot de belangrijkste roofdieren van de kinkajou behoren de katachtigen die op de stammen kunnen klimmen (wilde kat, ocelot, jaguarundi) en roofvogels, zoals de harpij, de briluil of de Isidorusarend. De kleine carnivoor is ook slachtoffer van ziektes als leishmania en trypanosoom terwijl muggen het arbovirus erop overbrengen. Geclassificeerd als “minste zorg” door de International Union for Conservation of Nature (IUCN), wordt de soort echter aangetast door ontbossing die zijn leefgebied verkleint en door jacht op zijn vlees en vacht. De kinkajou wordt ook gevangen genomen om de nieuwe dierenhandel (NAC) te bevoorraden. Alleen de mensen die in de parken of reservaten wonen, blijven gespaard voor deze bedreigingen. De levensduur is 30 jaar.