De glimworm, een vreemd insect om te observeren op zomeravonden

In de glimwormfamilie is het het vrouwtje dat opvalt op hete zomeravonden. Dankzij zijn lichtgevende buik is hij gemakkelijk te zien in de diepten van de nacht. Het felle licht fungeert als een groen licht dat aan het mannetje wordt gegeven om te paren. Geconfronteerd met de vele lichten van de stad, trekt het verbijsterde insect zich meestal terug naar het platteland. Laten we een kever als geen ander ontmoeten.

Glow Worm Identity Lampyre-blad

DE (Lampyris noctiluca), algemeen bekend als de glimworm, behoort tot de familie Lampyridae. Ondanks zijn naam is het geen worm maar een insect van de orde Coleoptera. Het is vergelijkbaar met vuurvliegjes (van het geslacht Glimworm) met wie hij de eigenschap deelt om licht door zijn lichaam uit te stralen.

Glowworm: een zeer uitgesproken seksueel dimorfisme

Het lichaam van de glimworm bestaat uit een opeenvolging van gedifferentieerde ventrale segmenten, plat, zacht en met bruine tinten. Bij dit insect is seksueel dimorfisme bijzonder uitgesproken. Het volwassen mannetje heeft de eigenschappen die veel kevers gemeen hebben: hij heeft vergrote ogen, meet ongeveer 25 mm, heeft dekschilden en vleugels. Het volwassen vrouwtje behoudt een larvaal uiterlijk en onderscheidt zich van de larven door de afwezigheid van geeloranje vlekken aan de zijkanten en aan de dorsale zijde van de segmenten. Zonder vleugels kan het vrouwtje niet vliegen in tegenstelling tot het mannetje.

Wat maakt de glimworm?

De lampyre heeft het vermogen om licht uit te stralen door het eindgedeelte van zijn achterlijf. Deze helderheid – veel intenser bij de vrouw – komt van een chemisch fenomeen van bioluminescentie. Het proces is eigenlijk het resultaat van de oxidatie van luciferinemoleculen in de cellen, die plaatsvindt onder de controle van een enzym dat luciferase wordt genoemd. De confrontatie van luciferine en luciferase genereert een koud licht met groenachtige tinten, waarbij bijna geen warmte wordt afgegeven.

Koel, vochtig leefgebied voor de glimworm

De glimworm komt voor in Europa – van Scandinavië tot Iberia – maar ook in Azië, Amerika en Noord-Afrika. De kever ontwikkelt zich vooral in hoog gras, kleine struiken, kreupelhout, heggen, bosjes, heidevelden of zelfs oeverbossen. Kortom alle standplaatsen met humusrijke grond. Hier vindt het insect zijn favoriete leefgebied: een vochtige omgeving genesteld onder stukken hout, stenen, tapijten van dode bladeren. Een omgeving die bevorderlijk is voor de ontwikkeling van de prooi waarmee hij zich voedt.

Dieet: roofzuchtige larven

In de vochtige en koele gebieden die hij bezoekt, eet de glimwormlarve voornamelijk slakken en slakken. Zijn techniek bestaat erin het spoor van weekdieren te volgen, ze te verlammen door ze met gif te injecteren en ze vervolgens vloeibaar te maken (om een ​​soort pap te maken) met behulp van spijsverteringsenzymen alvorens ze door te slikken. Het vleesetende insect vult zijn dieet aan met kleine wormen, larven van andere dieren of insecten. Volwassenen voeden zich zeer weinig of helemaal niet, en overleven voornamelijk op reserves die zijn opgeslagen in de larvale staat.

De worm gloeit tijdens de voortplanting

Tijdens hete zomernachten (voornamelijk juni en juli) heft het vrouwtje haar buik op en verspreidt een fluorescerend licht waardoor ze haar aanwezigheid aan het mannetje kan signaleren. Gevoelig voor de helderheid en voor het ontwerp gevormd op de buik van het vrouwtje, vliegt het mannetje naar zijn verloofde. Terwijl hij dichterbij komt, verlaagt zijn partner de intensiteit van zijn licht en verspreidt een grote hoeveelheid feromonen. De paring – die overdag plaatsvindt – kan enkele uren worden herhaald.

Glowworm sterft kort na het paren

In juli legt het vrouwtje lichtgevende eieren. Het leggen gebeurt op de grond, op een koele en beschutte plaats omdat de luminescentie het kwetsbaar maakt voor roofdieren. Na een maand incubatie geeft het uitkomen larven die lijken op volwassen vrouwtjes. De glimwormen zullen dan gedurende twaalf maanden tot zes larvale stadia doormaken. Tijdens het koude seizoen zullen de insecten zichzelf begraven om te overwinteren en dan in de lente tevoorschijn komen en hun ontwikkeling voltooien. Over het algemeen sterven de volwassenen na het fokken.

Glowworm: dalende cijfers

Vliegloze, larven en vrouwtjes worden vaak belaagd door spitsmuizen, terwijl vogels en vleermuizen jagen op mannetjes. Andere bedreigingen wegen op de glimwormen tot het punt dat ze de achteruitgang van de bevolking veroorzaken. Voorbeelden hiervan zijn het gebruik van pesticiden en heliciden (fytosanitaire producten bedoeld om gastropoden te vernietigen), de vermindering van de voedselbronnen (hoofdzakelijk slakken), de lichtvervuiling van steden waardoor het mannetje het lichtgevende vrouwtje niet kan zien en zo de voortplanting vertraagt) of de verwijdering van zijn leefgebied als gevolg van intensieve opruiming.

De glimworm, de bondgenoot van de tuinman

De larven zijn nuttige hulpmiddelen voor de tuinman omdat ze helpen om slakken op natuurlijke wijze uit de moestuin te verwijderen. Om de terugkeer naar onze tuinen te stimuleren, is het raadzaam om geen insecticiden te gebruiken en zijn leefgebied te behouden door het aantal maaibeurten zoveel mogelijk te verminderen en de voorkeur te geven aan laat maaien.