Tijgermuggenbeet: welke symptomen? Welke risico’s?

piqure moustique tigre 063819

Tijgermuggenbeet: welke symptomen?  Welke risico's?

Het breidt zich steeds verder uit en nodigt zich opnieuw uit voor de zomervakantie: de tijgermug is inmiddels aanwezig in 67 Franse departementen. Slechts enkele gebieden lijken voorlopig nog aan zijn aanwezigheid te ontsnappen. Ontdek alles wat u moet weten om correct te reageren bij een beet.

Hoe herken je een tijgermug?

Van zijn wetenschappelijke naam Aedes albopictus, deze invasieve soort is inheems in de tropische bossen van Zuidoost-Azië. Het verschilt in de eerste plaats van andere soorten door zijn kleine formaat: minder dan 0,5 centimeter, wat kleiner is dan een cent! Bovendien heeft zijn lichaam een ​​lijn van witte schubben die langs zijn thorax loopt en die met het blote oog zichtbaar is. Zijn benen zijn ook gestreept. Ten slotte moet u weten dat de tijgermug in principe overdag actief is. Hij bijt dan ook vooral overdag, met pieken van agressie in de ochtend en in de schemering. Het verschilt hier dus van zijn neef Culex, de meest voorkomende mug die ’s nachts de neiging heeft te steken. Zijn vlucht, relatief stil, blijft vrij zwaar, wat ook verklaart dat beten van tijgermuggen het vaakst op de benen of enkels voorkomen.

Wat zijn de symptomen van een beet van een tijgermug?

Als muggenbeten veel voorkomen, zijn die van tijgermuggen bijzonder onaangenaam. Net als andere soorten is het het vrouwtje dat bijt: dit hematofage insect heeft de eiwitten in het bloed nodig om zichzelf te voeden en zijn eieren te leggen. Als ze tegen haar slurf duwt, injecteert ze haar speeksel met een antistollingseffect, wat vaak een allergische reactie veroorzaakt bij de gebeten mens. Het grote verschil met een tijgermuggenbeet ligt echter in het feit dat je direct jeuk krijgt, die in de daaropvolgende minuten intenser kan worden. Er verschijnt dan een roodheid met een diameter van ongeveer 3 centimeter, met in het midden een lichtere blaar. Het puistje is meestal heet, hard en behoorlijk pijnlijk.

Is het gevaarlijk om gestoken te worden door een tijgermug?

In de meeste gevallen is de beet van de tijgermug mild en verdwijnt deze binnen enkele dagen. Dit insect kan echter de vector zijn van drie ernstige ziekten: knokkelkoorts, het zikavirus en chikungunya. Wanneer de mug een persoon steekt die besmet is met een van deze virussen, kan hij deze ziekte doorgeven aan een andere persoon. Sinds de vestiging van het insect op het grondgebied in 2004 zijn er tot nu toe slechts enkele zeldzame gevallen vastgesteld in Europees Frankrijk: de ziekten circuleren dus niet actief op het grondgebied. Het is niettemin belangrijk om deze informatie in gedachten te houden en te weten hoe te reageren in geval van ongewone symptomen:

  • Het zikavirus veroorzaakt hoge koorts, ernstige huiduitslag, hoofdpijn, conjunctivitis en spier- en gewrichtspijn
  • Dengue veroorzaakt hoge koorts (meestal meer dan 40 graden), hoofdpijn, retro-orbitale pijn, vergroting van de lymfeklieren (adenopathie), spierpijn en misselijkheid
  • Chikungunya veroorzaakt ook zeer aanzienlijke gewrichtspijn, misselijkheid, ernstige vermoeidheid en vertoont plotselinge koorts

Indien onbehandeld, kunnen deze drie aandoeningen ook ernstige cardiale, neurologische en oculaire complicaties veroorzaken, of levensbedreigende ademnood veroorzaken.

De fysieke manifestaties variëren afhankelijk van de opgelopen ziekte, evenals de incubatietijd, die varieert van 2 tot 12 dagen. In alle gevallen moet het optreden van symptomen na een tijgermugbeet daarom leiden tot een medisch consult. Ook deze ziekten zijn aangifteplichtig om hun traceerbaarheid op het grondgebied te garanderen.

Bovendien kan de steek een verergerde allergische reactie veroorzaken. De knop strekt zich uit over enkele centimeters in diameter en jeukt dan erg sterk, en dit fenomeen gaat soms gepaard met koorts of misselijkheid. Ook hier is het raadzaam om snel te overleggen, om algemene zwelling te voorkomen die de keel zou kunnen bereiken en tot gevaarlijke complicaties zou kunnen leiden. Behandeling met antibiotica kan nodig zijn.

Ten slotte moet worden opgemerkt dat de tijgermug, in tegenstelling tot wat recentelijk vaak wordt gedacht, niet in staat is om Covid-19 door zijn beet over te brengen.

De juiste dingen om te doen

De beet van de tijgermug vereist het in acht nemen van enkele dagelijkse voorzorgsmaatregelen, vooral tijdens de zomerperiode of bij hoge temperaturen.

Verlicht de steek

Allereerst is het belangrijk om niet in paniek te raken en het insect, als je het ziet, te vergelijken met de hierboven geciteerde beschrijving van de tijgermug. Je kunt je ook baseren op de grootte en het uiterlijk van de beet, wat goede indicatoren zijn. In de meeste gevallen zou het voldoende moeten zijn om de beet met water en zeep schoon te maken voordat je een verzachtende crème aanbrengt om de jeuk te kalmeren. Antihistaminecrèmes, zonder recept verkrijgbaar in de apotheek, zijn een andere interessante optie: ze blokkeren zo de effecten van de histamine die vrijkomt bij de allergische reactie op de mug en helpen de jeuk te verlichten. Bepaalde natuurlijke remedies, zoals weegbree of aloë vera, zijn ook effectief gebleken, evenals het aanbrengen van azijn of peterselie op de beet. Essentiële oliën van lavendel, pepermunt of citroengras hebben ook een rustgevend effect.

Bij een ernstigere reactie kan de arts een corticosteroïdencrème voorschrijven.

Bescherm jezelf tegen de tijgermug

Bij de bestrijding van de tijgermug hoort ook preventie. Dit omvat het combineren van verschillende oplossingen, zowel op u als in uw omgeving, om hun effectiviteit te vergroten.

  • Draag losse, lichtgekleurde kleding met lange mouwen: de tijgermug wordt inderdaad aangetrokken door donkere kleuren, maar ook door rood, cyaan en oranje
  • Installeer horren voor de ramen en deuren van uw accommodatie, en indien mogelijk ter hoogte van uw bed
  • Breng een afstotend product aan op uw huid: muggen zijn inderdaad gevoelig voor geuren en afscheidingen die door ons lichaam worden uitgestoten, met name koolstofdioxide, waarvan de uitstoot wordt verhoogd door fysieke activiteit of transpiratie
  • Sluit een muggenstopcontact aan, met inachtneming van de gebruiksaanbevelingen
  • Kweek afstotende planten: geranium, lavendel, citroengras, citroenmelisse, basilicum, pepermunt, rozemarijn, eucalyptus, etc.
  • Gebruik een muggen- of larvenval
  • Elimineer stilstaand water in huis of tuin en leeg emmers, goten, plantenbakken, kinderspeelgoed dat buiten staat etc.
  • Dek tanks of regenwateropvangbakken af
  • Raap gevallen fruit op
  • Snoei hoog gras en heggen

Aarzel tot slot niet om de aanwezigheid van de tijgermug in uw gemeente of departement te melden. Als het je lukt om dit te doen, probeer er dan een foto van te maken voordat je hem kapot slaat. ANSES (Nationaal Agentschap voor voeding, milieu en gezondheid op het werk) werkt regelmatig zijn kaarten bij op de site www.signalement-moustique.anses.fr. Deze laatste biedt ook een minivragenlijst om de kwalificatie van de aangetroffen mug te bevestigen op basis van zijn drie karakteristieke fysieke kenmerken: zijn kleine formaat, zijn kleur en zijn ringen van witte schubben. Voortdurende gezondheidsmonitoring is inderdaad essentieel in de strijd tegen de verspreiding van dit insect.

Lees verder:  Vicuña, wilde alpaca uit Zuid-Amerika

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *