Puppy om te geven: aan wie geef je je kleine puppy’s? Op welke leeftijd ? Welke voorzorgsmaatregelen?

chiots 131407 650 400

Uw hond is eindelijk bevallen van een groot aantal kleine puppy’s, de een nog schattiger dan de ander. Ze rennen overal heen, spelen, vechten de hele dag, een geweldige ervaring om te leven. Het is echter onmogelijk om al deze puppy’s te houden; het kost te veel geld en tijd, om nog maar te zwijgen van de ruimte die ze in uw huis innemen. Je zult ze dus moeten weggeven. Het is echter geen kwestie van ze aan iedereen of op welke manier dan ook te geven. Dit artikel helpt u alle nodige voorzorgsmaatregelen te nemen bij het weggeven van uw puppy’s.

Vanaf welke leeftijd kunt u uw pups weggeven?

Tijdens de eerste twee weken van zijn leven zal een puppy vrijwel geen zintuigen ontwikkelen. Zijn ogen zullen nog niet open zijn, zijn gehoor zal vrijwel onbestaande zijn en zijn reukvermogen zeer slecht ontwikkeld. Gedurende deze periode zal zijn lichaam in volle ontwikkeling zijn en zal het zoveel mogelijk bij zijn moeder moeten blijven, die er zal zijn om haar baby’s te beschermen en vooral om hen te voorzien van moedermelk, essentieel voor hun goede ontwikkeling.

Vanaf de derde week zullen de puppy’s hun ogen beginnen te openen, zal hun gehoor eindelijk ontwikkeld worden en zal hun reukvermogen iets effectiever zijn. Ook leert hij bewegen, dankzij de eerste spelletjes die ze tussen broertjes en zusjes gaan spelen, waardoor ze de beenspieren kunnen ontwikkelen om al snel op een nog onhandige manier te gaan lopen.

Tijdens de vierde en vijfde week zal de puppy zijn eerste emoties uiten. Hij zal met zijn staart kwispelen als hij blij is, piepen als hij pijn heeft of als hij bang is. Communicatie ontwikkelt ook, en daarmee ook het idee van dominantie en onderwerping. De puppy zal dit ontdekken door te spelen, door te vechten met zijn broertjes en zusjes.

Vanaf de zesde tot en met de achtste week gaat de puppy de belangrijkste periode in voor zijn leerproces: de sociale ontdekking van andere soorten, waar wij, mensen, deel van uitmaken. Het is belangrijk dat de puppy in deze periode veel mensen ziet: vrouwen, mannen, kinderen en zelfs andere soorten zoals katten, omdat de hond als volwassene de neiging heeft om op zijn hoede te zijn of zelfs bang te zijn voor soorten. die hij nog niet of onvoldoende is tegengekomen.

Aan het einde van deze achtste week zal de moeder, die tot dan toe aanwezig was, afstand nemen van haar baby’s, en zij zullen zelf onafhankelijker beginnen te worden. Vanaf deze leeftijd, dus acht weken, kunt u overwegen een adoptant voor uw pups te zoeken.

Aan wie moeten hun kleine puppy’s worden gegeven?

U bent klaar om uw puppy’s weg te geven, maar aan wie? Het is niet genoeg om op elke deur aan te kloppen om erachter te komen of iemand in uw buurt een puppy wil. Laten we niet vergeten dat het verzorgen van een puppy veel verantwoordelijkheid met zich meebrengt en dat er zeker een aantal voordelen zijn, maar ook enkele beperkingen. Als je iemand ontmoet die geïnteresseerd is, praat dan met hem of haar om zeker te zijn van een paar onzekerheden:

Zijn motivaties

Dit criterium moet voor elk dier worden gecontroleerd: waarom wil iemand het adopteren? Een puppy is geen simpele knuffel om een ​​kind gezelschap te houden, hij zal groeien en kosten met zich meebrengen. De verantwoordelijke volwassene moet zich hiervan bewust zijn en er de verantwoordelijkheid voor nemen.

Zijn betrokkenheid bij de puppy

In tegenstelling tot een kat die zeer onafhankelijk zal zijn en waarbij de rol van de eigenaar beperkt zal zijn tot het voeren en het beheren van de veterinaire zorg, zal het voor de hond compleet anders zijn. Het hondenras is erg afhankelijk van de mens, natuurlijk voor voedsel en verzorging, maar ook voor spel en vooral voor wandelingen. Alle honden moeten minimaal 45 minuten per dag naar buiten, één keer ’s ochtends en één keer ’s avonds, vooral als de hond zich in een appartement bevindt en binnen geen mogelijkheid heeft om zijn behoefte te doen. De toekomstige eigenaar moet zich daarom bewust zijn van de tijd die een hond nodig heeft, en deze accepteren, ook als dit betekent dat hij zijn gewoontes moet veranderen.

Het leefgebied van de toekomstige puppy

Niet alle honden kunnen overal wonen. Als een kleine hond, zoals bijvoorbeeld een Bichon of Yorkshire Terrier, heel goed in een appartement kan leven, zolang hij maar regelmatig wordt uitgelaten, zal een grotere hond, energieker zoals een Doberman of een Brittany Spaniel, niet blij zijn als hij zit de hele dag opgesloten in een appartement, zelfs een groot appartement, want dit zijn honden die een tuin nodig hebben om rond te dwalen en rond te rennen. Aarzel dus niet om de adoptant te vragen of u zijn of haar accommodatie mag bezichtigen om de toekomstige levensomstandigheden van uw puppy te garanderen; als de persoon echt van dieren houdt, zou hij/zij dit moeten begrijpen.

Het vermogen om met bepaalde soorten honden om te gaan

Als u puppy’s van het chihuahua-type heeft om weg te geven, hoeft u dit criterium uiteraard niet bij de adoptant na te vragen, iedereen zal de hond, zelfs een volwassene, zonder al te veel moeite kunnen beheren. Als je daarentegen puppy’s hebt van een bepaald ras of die een moeilijk temperament hebben, of zelfs veel kracht hebben, zoals een husky of een rottweiler, geef ze dan niet aan zomaar iemand. een hond in zijn leven zal zeker te veel moeite hebben met de verzorging van dit type hond, dat veel training vergt. En als iemand die te oud is dit type hond wil adopteren, kun je je voorstellen dat het risico te groot is dat het slecht afloopt. Bij het uitlaten moet de eigenaar de hond uitlaten, en niet andersom.

Het financieel kunnen beheren van de hond

Ook hier is dit een gebruikelijk criterium voor alle dieren, maar u moet er wel voor zorgen dat de adoptant over de nodige middelen beschikt om de hond in goede omstandigheden groot te brengen. Het verzorgen van een hond is duur, tussen dierenartskosten, accessoires en brokjes die al snel een vrij hoog budget vertegenwoordigen, moet de persoon dit allemaal kunnen dragen. En ook al zijn er tegenwoordig verzekeringen om de veterinaire kosten terug te dringen, alleen de rest gaat soms de financiële draagkracht van een mens te boven.

Als al deze criteria zijn geverifieerd, en als de puppy twee maanden heeft bereikt en alle eerste stadia vóór zijn volwassen leven heeft doorlopen, kunt u hem eindelijk laten adopteren. Je kunt trots op jezelf zijn, want je hebt ervoor gezorgd dat hij een gelukkig en in goede omstandigheden zal leven.

Lees verder:  Mijn hond is aanhankelijk: hoe om te gaan met een aanhankelijke hond?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *