Mijn kat gedraagt ​​zich als mijn hond: welke verklaringen?

Katten en honden worden vaak voorgesteld als dieren met zeer tegengestelde temperamenten, die nauwelijks met elkaar overweg kunnen. Samenwonen is echter in veel gevallen mogelijk en hun persoonlijkheden zijn niet noodzakelijkerwijs zo verschillend. Sommige katten nemen zelfs gedrag aan waarvan je zou denken dat het alleen voor honden was weggelegd.. Hoe het uit te leggen? Elementen van het antwoord in dit artikel.

Wat onderscheidt katten van honden?

Om het karikaturaal te maken: we zien katten vaak als onafhankelijke, bijna opportunistische dieren. Ze lijken minder afhankelijk van mensen en kunnen eenzaamheid beter verdragen. Omgekeerd worden honden eerder voorgesteld als zeer sociale dieren, die menselijk contact en regelmatige interactie met de leden van hun huishouden nodig hebben om zich goed te voelen. Het is vooral deze tegenstand die naar voren wordt gebracht: de een zal liever op zichzelf ‘een leven leiden’, terwijl de ander voortdurend bij zijn gezin zal zijn. Hoewel deze bevindingen in sommige gevallen waar zijn, vertegenwoordigen ze niet noodzakelijkerwijs een algemeenheid. Elk dier is anders en zal zijn persoonlijkheid vormgeven op basis van vele elementen.

Bovendien, katten en honden hebben ook gemeenschappelijke karaktereigenschappen. Het zijn routinedieren, die hun kleine gewoontes waarderen. Ze zijn vaak territoriaal en tonen over het algemeen een grote nieuwsgierigheid. Dankzij hun scherpe zintuigen kunnen ze geuren ruiken en analyseren die wij als mensen niet waarnemen, zoals feromonen. Hierdoor kunnen ze met elkaar communiceren, maar ook gevoelig zijn voor de emoties van andere levende wezens.

De invloed van ras

Het ras zal bepaalde karaktereigenschappen bepalen, die door erfelijkheid worden overgedragen door de voorouders van de kat, dat wil zeggen de afstammingslijn waaruit hij afkomstig is. In Frankrijk is het LOOF, Official Book of Feline Origins, het register waarin de verschillende officiële kattenrassen op ons grondgebied worden vermeld. Als er rekening wordt gehouden met talrijke fysieke criteria (grootte van het dier, gewicht, kleur van de vacht, vorm van de staart, vorm van de oren en snuit, enz.), omvatten de normen ook bepaald gedrag dat als typisch voor het ras wordt beschouwd. In de loop van de tijd zijn bepaalde rassen geselecteerd vanwege hun specifieke temperament: aanhankelijke kat, zeer actieve kat, enz. Ook de omstreden hybridisaties (kruisingen tussen een huiskat en een wilde kat) hebben tot doel bepaalde specifieke karaktereigenschappen te verkrijgen. Het ras is dan ook één van de criteria die het temperament van een kat bepalen.

Sommige kattenrassen staan ​​bekend om hun hondachtige temperament.. Dit is met name het geval bij de gigantische Maine Coon, die karaktereigenschappen vertoont die misschien verrassend lijken voor een katachtige. Allereerst houdt hij van water, waar de meeste katten het liever vermijden. Hij is een spraakzame kat die veel praat en vooral heel dicht bij de leden van zijn huishouden staat. Het is bekend dat hij een beetje een ‘aanhanger’ is en de gewoonte heeft om ze overal te volgen, wat eigenlijk doet denken aan het gedrag van bepaalde honden.

De Manx is ook een zeer sociale kat, waarvan bekend is dat hij sterke banden met mensen opbouwt en hen overal kan vergezellen. Hij zou zelfs de reputatie hebben beschermend te zijn jegens de leden van zijn huishouden en te reageren op indringers van vreemden.

De Sphynx is een andere kat met een verwarrend temperament. Zeer aanhankelijk en dicht bij de mens, net als andere leden van het huishouden, houdt hij van spelen. In deze context is het niet ongebruikelijk dat ze de bal of het touwtje dat je naar ze gooit, terugbrengen. Een gedrag dat meestal geassocieerd wordt met honden.

De Abessijn, Ragdoll en Turkse Angora behoren ook tot deze rassen die als “kattenhonden” worden beschouwd.

De omgeving waarin de kat leeft

De omgeving waarin de kat leeft, zal ook een sterke invloed hebben op zijn temperament.. Een kat die als alleenstaand katje is opgegroeid, zonder in de buurt van mensen of andere dieren te zijn, zal zich helemaal niet gedragen als een katachtige die is opgegroeid met broers en zussen en is blootgesteld aan veel verschillende soorten. Op dezelfde manier zal een kitten waarvan de zintuigen regelmatig worden gestimuleerd en toegang heeft tot gevarieerde omgevingen, niet hetzelfde temperament hebben als een kat die is opgegroeid in een beperkte ruimte met weinig prikkels.

Alle levende wezens die het kitten tijdens de eerste levensweken ontmoet, zullen in zijn familie worden opgenomen. Als de kat met honden is geëvolueerd, of zelfs als hij is opgegroeid met een puppy van dezelfde leeftijd, zal hij gedrag reproduceren dat als specifiek voor de hondensoort wordt beschouwd. op een natuurlijke manier. Door middel van nabootsing zal hij, om zijn gevoel van verbondenheid met de groep te accentueren, karaktereigenschappen vertonen die heel ver verwijderd lijken van de kenmerken die gewoonlijk met katachtigen worden geassocieerd. Wanneer een kat en een hond bijvoorbeeld samen zijn opgegroeid, is het niet ongebruikelijk dat de kat de gewoonte heeft om de leden van het huishouden te volgen tijdens wandelingen. Een gedrag dat misschien verrassend lijkt, maar dat verklaard kan worden door de invloed die de hond op de kat uitoefende.

De rol van onderwijs

Ook al wordt het minder ondersteund dan bij honden, De opvoeding van de kat kan ook gedeeltelijk zijn persoonlijkheid bepalen. De kat zal geleerd hebben dat bepaald gedrag gewaardeerd wordt omdat het beloond wordt. Je kunt je katten dus zeker trucjes leren waarvan wij denken dat ze voorbehouden zijn aan honden: springen, een pootje geven of zelfs de high five (high five).

Op dezelfde manier reageren sommige katten op herinnering. Als ze er al op zeer jonge leeftijd aan gewend zijn, kunnen ze de intonaties herkennen die hun naam vormen en reageren als je ze roept, bijvoorbeeld om ze na een wandeling naar huis te brengen.

Laten we tot slot het voorbeeld van wandelingen bespreken. Van jongs af aan gewend aan het dragen van een harnas, een riem en het verblijven in een draagtas, kan de kat gemakkelijk gaan wandelen en reizen met zijn mens. Een situatie waarvan we echter ten onrechte zouden denken dat deze voorbehouden is aan honden.

Andere elementen die het temperament van een kat bepalen

Zoals we hebben gezien, wordt het temperament van onze katten opgebouwd volgens talrijke criteria, die variëren afhankelijk van het individu. Hierdoor is elke kat anders en heeft niet iedereen een typische kattenpersoonlijkheid, met de daarbij behorende stereotypen.

Spenen is een van de andere elementen die het temperament van het dier sterk zullen beïnvloeden.. Deze cruciale fase in het leven van het kitten geeft het een goede basis voor zijn toekomstige volwassen leven. Voordat hij onafhankelijk wordt en gespeend wordt, zal hij veel dingen leren die essentieel zijn voor zijn evenwicht: reinheid, voeding, controle over zijn kracht, ontdekking van de omgeving, socialisatie, enz. Het temperament van de moeder kan ook van invloed zijn: als ze bijvoorbeeld erg gestresseerd is en wantrouwig tegenover mensen is, zal de kat dat op zijn beurt waarschijnlijk ook worden.

Levenservaringen, goed en minder goed, bepalen ook het temperament van de kat.. Trauma kan een kat bijvoorbeeld in bepaalde situaties angstig maken. Als hij gewond is geraakt door een hond, kan hij achterdochtig worden zodra hij er een tegenkomt. Omgekeerd, als de ervaring positief was tijdens het eerste contact met een hondenlid, kan hij sociaal blijven. Dit is de reden waarom de persoonlijke geschiedenis van de kat niet mag worden verwaarloosd bij het kiezen van adoptie.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, heeft de kleur van de vacht van een kat geen invloed op zijn persoonlijkheid. Geen enkele wetenschappelijke studie legt tot nu toe het verband tussen een gen dat verantwoordelijk is voor de haarkleur en een ander gen dat de ontwikkeling van de hersenen zou beïnvloeden, en dus ook de constructie van het temperament.

Wat het geslacht van het dier betreft, is de waarneming hetzelfde. Afgezien van het seksuele gedrag waarbij de kat niet is gesteriliseerd, heeft dit geen directe invloed op het temperament van het dier.

Samenvattend, U hoeft zich geen zorgen te maken als u merkt dat uw kat zich als een hond gedraagt. Hij vormde zijn temperament op basis van verschillende factoren die hem vandaag de dag tot een uniek individu maken.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 08/12/2024