Mastitis bij honden: oorzaken, symptomen, behandelingen en preventie

De meest voorkomende ziekte van vrouwelijke honden die net zijn bevallen of die borstvoeding geven, mastitis bij honden kan soms een niet-drachtige teef treffen. Wat veroorzaakt uierontstekingen bij honden? Hoe herken je de symptomen? Welke behandelingen kunt u aanbieden om uw huisdier te ontlasten? Kan deze infectie worden voorkomen?

De oorzaken van mastitis bij honden

Mastitis bij honden, ook wel mastitis genoemd, komt het vaakst voor na het werpen en zogen van puppy’s. Hoewel deze infectie uitzonderlijk is bij de niet-zwangere vrouw, komt ze soms voor bij een nerveuze zwangerschap. De oorzaken van mastitis zijn meestal te wijten aan een gebrek aan hygiëne, verwonding of irritatie van de uiers, waardoor bacteriën zoals Staphylococcus aureusOf Escherichia coli. Andere stafylokokken en streptokokken kunnen de infectie veroorzaken, maar 80% van de infecties wordt veroorzaakt door Staphylococcus aureus. Na het werpen ervaart de vrouwelijke hond een daling van haar immuunsysteem. Gebrek aan hygiëne en krabben door puppy’s tijdens het zogen laten ziektekiemen door. De infectie verspreidt zich naar de melkklieren via de speenkanalen van de uiers. Ontsteking van de uiers kan ook wijzen op een tumorziekte. Zonder behandeling, in de context van infectieuze mastitis, is de vitale prognose van het teefje en haar puppy’s betrokken. Ze kan zelfs last hebben van sepsis. Wat de melk betreft, deze wordt giftig voor de kleintjes. Borststuwing, die meestal optreedt wanneer de vrouwelijke hond weinig puppy’s heeft gekregen, kan ook mastitis veroorzaken. Ten slotte kan een elders gelokaliseerde systemische infectie, waarbij de ziekteverwekkers in het bloed van het dier vrijkomen, mastitis veroorzaken.

Wat zijn de symptomen van mastitis bij honden?

Deze ziekte is verre van triviaal. Het snel identificeren van de symptomen van de infectie blijft noodzakelijk om het ongemak van de teef die last heeft van pijnlijke tepels door behandeling te verlichten. Het zal het ook mogelijk maken om de lactatie snel te stoppen en puppy’s flesvoeding aan te bieden. De pijn veroorzaakt door de ziekte leidt vaak tot verlies van eetlust bij drachtige of zogende dieren. Verdriet en apathie zijn vaak andere duidelijke tekenen. Om depressie en mastitis niet te verwarren, moeten andere tekenen worden waargenomen:

• braken;
• Diarree;
• Koorts ;
• Prikkelbaarheid.

Een toename van de hartslag van uw huisdier gaat gepaard met deze andere symptomen. De uier(en) ook aanwezig:

• Roodheid;
• zwelling;
• Verhoogde gevoeligheid;
• Roodheid rond de tepel.

Maak in ieder geval een afspraak met je dierenarts om je lieveling en haar kleintjes snel te ontlasten.

Symptomen van goedaardige mastitis

In de eerste fase is er sprake van stuwing van de borst. De hond hijgt veel terwijl hij lusteloos is. Het uiergebied zal pijnlijk warm en gezwollen zijn. Als uw puppy’s moe lijken, braken, veel janken en diarree vertonen, is de infectie begonnen.

De acute vorm van mastitis en de complicaties ervan

Wanneer mastitis niet op tijd wordt ontdekt, zal de teef weigeren haar puppy’s te zogen. Ze zal slaperigheid en verlies van eetlust vertonen. De gezwollen uier krijgt een roodachtige kleur die kan vervagen tot blauw. De moedermelk wordt schilferig, etterig en kan ook rood gekleurd zijn. Zeer pijnlijk, de teef vermijdt dan te gaan liggen. Wanneer de infectie terrein wint, vormt zich een abces dat kan leiden tot necrose van de tepel. Een chirurgische incisie is nodig wanneer het abces groot is of wanneer de liesuier necrotisch is. Op dit punt lijkt oversterfte in omvang. Puppy’s worden besmet via moedermelk die gifstoffen bevat. Puppy’s moeten van hun moeder worden gescheiden en met de fles worden gevoed. Gangreneuze mastitis kan dodelijk zijn voor het dier.

Welke behandelingen worden aangeboden aan de vrouwelijke hond die lijdt aan bacteriële mastitis?

Als u zwelling van de borsten bij uw hond opmerkt, kunt u het beste een afspraak maken met uw dierenarts. Hij zal vertrouwen op een nauwkeurig lichamelijk onderzoek van uw hond om zijn diagnose vast te stellen.

Tests om de diagnose te verfijnen

Hij zal ook verschillende onderzoeken uitvoeren om de juiste behandeling te kiezen:

• Een bloedtest om de ontstekingstoestand van het dier te analyseren door het aantal rode en witte bloedcellen en bloedplaatjes te controleren.
• Een echografie om de omvang van de veranderde gebieden te bevestigen.
• Een analyse van de melk van uw vrouwelijke hond. De dierenarts zal zijn toestand analyseren: etterig, schilferig, dik of bruinachtig, evenals de pH. Een antibiogram zal de betreffende bacterie opsporen en de gepaste behandeling voorstellen.

De behandeling

Wanneer de arts de betreffende ziekteverwekker vaststelt, is de behandeling gebaseerd op het nemen van antibiotica die het dier helpen de infectie te bestrijden. Ontstekingsremmers en lokale antiseptica kunnen de behandeling van de ziekte begeleiden. Kompressen met warm water helpen de uiers te ontlasten en verlichten de pijn van de teef. Wanneer het abces te groot is, zal de dierenarts een operatie uitvoeren om het necrotische weefsel te verwijderen, een genezende crème zal de behandeling begeleiden.

De behandeling is soms lang, ongeveer tien dagen. Bovendien moet u de geïnfecteerde klier(en) met de hand melken totdat de pijn, zwelling en roodheid verdwijnen.

Als de pups via de melk zijn besmet, zal de dierenarts een behandeling voorschrijven om ze te genezen.

Op tijd opgemerkt, mastitis kan perfect worden behandeld. U moet oplettend blijven wanneer uw teefje drachtig is of borstvoeding geeft, want een snelle behandeling voorkomt gangreneuze mastitis, die levensbedreigend is voor uw teef en haar nest.

Kan mastitis bij honden worden voorkomen?

Goede hygiënepraktijken blijven de beste preventie om uw hondje tegen ziekten te beschermen. vrouwelijke honden en puppy’s moeten tijdens de geboorte maar ook tijdens de borstvoeding in een schone omgeving evolueren. Het regelmatig reinigen van de vacht van het dier en zijn leefgebied helpt om een ​​eerste barrière op te werpen tussen infecties en uw huisdier.

De klauwen van kleine hebzuchtige kunnen microtrauma’s op de borsten van hun moeder veroorzaken, het is mogelijk om hun klauwen bot te maken. Als u zich hier niet prettig bij voelt, vraag dan uw dierenarts hoe u dit moet doen. Ontsmetting van de uiers van de teef met een door de dierenarts aanbevolen en voorgeschreven product beperkt het risico op infectie.

Om stuwing te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat de puppy’s alle spenen van de vrouwelijke hond zogen. Als u een ontsteking van een of meer spenen opmerkt, zullen koude kompressen de ontsteking verminderen. Geef bij een abces de voorkeur aan warme kompressen en raadpleeg onmiddellijk uw dierenarts.

Als het voedsel niet beschermt tegen infecties, kan het dier zijn bronnen niet uitputten. Uw teefje moet een dieet krijgen dat is aangepast aan het energieverbruik dat wordt veroorzaakt door dracht, geboorte en borstvoeding. Een voldoende toevoer van calcium is essentieel tijdens de dracht en groei van de pups tot aan het spenen om uw teefje niet uit te putten en om tekortkomingen bij de pup te voorkomen. Laat u adviseren door uw dierenarts om uw trouwe viervoeter en haar kleintjes een rijk voer aan te bieden dat aangepast is aan deze periode van hun leven.