De nerts: hoe en waar leeft hij? Alles over nerts

De term nerts duidt bepaalde soorten vleesetende zoogdieren aan die tot twee verschillende geslachten maar tot dezelfde familie behoren. Niet te verwarren met de wezel of de bunzing, wat soms gebeurt, de nerts is een bedreigd klein dier, vooral met betrekking tot de Europese nerts. Laten we eens kijken naar de drie soorten nertsen die nog steeds in de wereld voorkomen.

Mink is de algemene naam voor zoogdieren van de Mustelid-familie. Sommige behoren tot het geslacht Mustela zoals Siberische nertsen en Europese nertsen, en anderen van het geslacht Neovisie zoals de Amerikaanse nerts die tegenwoordig de enige nog in leven zijnde vertegenwoordiger van het geslacht is. De andere was de zeenerts, maar die verdween bijna anderhalve eeuw volledig van de aardbodem.

Marterachtigen hebben een gespierd en langwerpig lichaam met perfect uitgebalanceerde proporties. Ze zijn herkenbaar aan de kromming van hun rug. Hun staart is lang. Dankzij hun semi-zwemvliezen kunnen ze zich gemakkelijk verplaatsen in wateromgevingen zoals beekjes, rivieren en stortstromen. Hun vingers worden verlengd door niet-intrekbare klauwen. Ze hebben 34 tanden waaronder 4 extreem scherpe hoektanden.

Alle nertsen hebben anaalklieren die een sterk en onaangenaam ruikende substantie afscheiden. Hierdoor kunnen deze dieren roofdieren afweren. Vrouwtjes hebben niet meer dan twee nesten per jaar. De geslachtsrijpheid van nertsen wordt bereikt in het jaar na hun geboorte. Hun levensverwachting onder normale omstandigheden ligt tussen de 6 en 10 jaar.

Siberische nerts (Mustela sibirica)

Deze kleine nerts leeft in het wild in de volgende geografische gebieden:

• West-Siberië,
• Russisch Verre Oosten,
• China,
• Noord Korea,
• Tibet,
• Thailand.

Het is echter in het boreale of taigabos dat Siberische nertsen het talrijkst zijn, vooral niet ver van waterwegen. Soms is het zelfs in de directe omgeving van woningen te zien. In Japan en op het eiland Sakhalin is de Siberische nerts door de mens geïntroduceerd.

Hij bereikt een maximale lengte van 39 cm bij een gewicht van maximaal 800 g. Zijn zijdeachtige vacht is bijzonder lang en dik in de winter wanneer hij een vurig gele kleur aanneemt. In de zomer is de kortere en minder dichte vacht donkerbruin. De haren van zijn lange staart worden gebruikt voor de vervaardiging van Kolinski-marterhaarborstels (naam soms gespeld als Kolinsky) en worden op artistiek gebied ook op de markt gebracht onder de naam Kolinski Red Sable extra fijne haarborstels. Ze worden voornamelijk gebruikt door schilders voor de weergave van details omdat deze haren van een onvergelijkbare flexibiliteit en grote finesse zijn. Ze zijn daarom perfect voor precisiewerk.

Afhankelijk van het geografische woongebied, plant de Siberische nerts zich tussen februari en eind april voort. Na een draagtijd van tussen de 38 en 41 dagen baart het vrouwtje een nest van minimaal 4 jongen en maximaal 10. Ze geeft ze 2 maanden borstvoeding.Als ze geboren worden, is hun nog zeer fijne vacht helemaal wit en zijn ze totaal blind. Ze houden hun ogen dicht tot ze 1 maand oud zijn. Wat hun vacht betreft, het duurt maar een paar dagen om min of meer bruinachtig geel te worden. Vanaf hun 5e of 6e maand hebben de jonge nertsen hun uiteindelijke grootte bereikt en zijn ze volledig zelfstandig.

Het aantal Siberische nertsen is relatief stabiel. Het wordt dus niet bedreigd.

Europese nerts (Mustela lutreola)

Het wordt heel vaak verward met de bunzing (Mustela putorius putorius) ook behorend tot de Mustelidae-familie, vooral wanneer hij een discreet gezichtsmasker draagt. Het zijn echter twee heel verschillende zoogdieren.

De Europese nerts heeft ongeacht het seizoen een dikke en korte vacht, een zeer dichte ondervacht. Hij is vrij donkerbruin en deze kleur is gelijkmatig verdeeld over het lichaam en de staart. De poten zijn soms zwartachtig en bij sommige individuen kunnen we rode reflecties op de rug zien. Er zijn slechts twee kleine witte vlekjes zichtbaar op de zwarte snuit en bij sommige individuen is er maar één vlek te zien. Geen enkele Europese nerts ontsnapt aan dit fysieke onderscheid.

Dit vleesetende zoogdier heeft een slank en slank lichaam met een licht gemarkeerde nek en relatief korte poten waarvan de achterpoten alleen half met zwemvliezen zijn. Ze stellen hem in staat gedeeltelijk in een wateromgeving te leven, vooral omdat zijn ondervacht waterafstotend is. Deze nerts is ook een uitstekende zwemmer.

Het mannetje meet maximaal 43 cm voor een gewicht dat 1200 g kan bereiken, maar dat vaker 900 g is, terwijl het vrouwtje, kleiner, niet langer is dan 40 cm en niet meer weegt dan 450 tot 650 g. .

Het is bekend dat het 22 verschillende prooi-items heeft. Het voedt zich met vis en viseieren, eet ook vogels, grote woelmuizen, ratten, veldmuizen, Amfibieën en Insecten. Hij minacht geen boerderijdieren, vooral geen boerderijdieren, waarop hij zonder angst kan jagen.

Mannetjes en vrouwtjes paren tijdens het eerste semester. Na een draagtijd van gemiddeld 43 dagen baart het vrouwtje minimaal twee welpen en maximaal zeven.

Het is een ernstig bedreigde diersoort, aangezien het in minder dan een eeuw bijna 90% van zijn vertegenwoordigers heeft verloren. De Europese nerts is het slachtoffer geworden van:

• vervuiling van rivierwater,
• van de vernietiging van zijn leefgebied,
• Van zijn vangst voor zijn bont dat in bont is bereid en vervolgens tegen een hoge prijs is verkocht.

Het maakte ook plaats voor de Amerikaanse nertsen die, nadat ze in Europa waren geïntroduceerd, zeer invasief werden tot het punt dat ze de Europese nertsen uit hun territorium verdreven, de twee soorten die in dezelfde omgeving leven (ecologische niches genoemd).

Amerikaanse nerts (Neovison nerts)

Vroeger genoemd Mustela nerts, het is inheems in Noord-Amerika. Zijn vacht is variabel in kleur van roodachtig bruin, licht of donker, soms zelfs grenzend aan zwartbruin. Een paar witte vlekken op de buik zijn mogelijk, maar wat bij de meeste Amerikaanse nertsen voorkomt, is een witte vlek op de kin. Degenen die op boerderijen zijn geboren, zijn gekruist, zodat er tegenwoordig witte exemplaren zijn waarvan de vacht eenvoudig wordt onderbroken door een paar min of meer donkere vlekken. Sommige individuen zijn soms zelfs helemaal smetteloos.

In het wild kan het mannetje tussen zijn snuit en het uiteinde van zijn staart tussen de 58 en 70 cm meten en tussen de 1 en 2 kg wegen. Veel kleiner, het vrouwtje is niet groter dan 65 cm voor een gewicht dat schommelt tussen 0,6 en 1,2 kg. Aan de andere kant, als ze in gevangenschap leven, zoals het geval is met gekweekte Amerikaanse nertsen, zijn ze over het algemeen veel groter en zwaarder, zowel qua mannetjes als vrouwtjes. Het maximale gewicht is in deze precieze gevallen van gevangenschap 4 kg voor de eerste en 2 kg voor de tweede, met een respectieve maximale lengte van 90 en 75 cm.

De Amerikaanse nerts is tegenwoordig erg aanwezig in Europa en dus ook in Frankrijk. Dit zijn geografische gebieden die hij uitgebreid heeft gekoloniseerd en waar hij nu wordt beschouwd als een nieuw huisdier (NAC).

In tegenstelling tot de Amerikaanse nerts en de Siberische nerts wordt de Europese nerts sterk met uitsterven bedreigd. Het staat aan de top van de dieren die het meest worden getroffen door deze dreiging in Frankrijk. Het staat op de rode lijst die regelmatig wordt bijgewerkt door de International Union for Conservation of Nature.