Bescheidenheid, privacy: hebben katten dat?

Als mensen zijn we redelijk bekend met de concepten bescheidenheid en intimiteit. Voor ons zijn bepaalde handelingen of woorden privé en niet bedoeld om te worden gedeeld. Maar hoe zit het met onze katachtige metgezellen? Dit is wat we in dit artikel zullen zien.

Intimiteit en bescheidenheid: menselijke concepten

Intimiteit wordt gedefinieerd door alles wat het privéleven betreft, wat innerlijk en persoonlijk is, wat geheim is. Op zijn beurt is bescheidenheid een discretie of terughoudendheid bij het doen van iets. Vaak is het gekoppeld aan een gevoel van schaamte, verlegenheid. Deze twee concepten worden vaak geassocieerd met alles wat met seksualiteit te maken heeft, naaktheid, maar ook met ander natuurlijk gedrag, zoals zichzelf ontlasten. Als deze opvattingen als mensen ons gedrag kunnen bepalen, door middel van cultuur en maatschappelijke normen, hebben ze helemaal geen betrekking op onze kattengenoten. Het is inderdaad duidelijk een kwestie vanantropomorfisme als we zeggen dat onze katten bescheiden zijn en verschillende alledaagse situaties bewijzen dit.

Bijvoorbeeld, paring van katten vindt plaats in het openbaar : dieren verstoppen zich niet om een ​​vorm van privacy te behouden. Dezelfde observatie wanneer bepaalde katten seksueel gedrag vertonen dat lijkt op masturbatie, zoals wanneer ze op voorwerpen rijden: het maakt niet uit of iemand (dier of mens) ze observeert. Ook onze katten hebben geen probleem met ons bepaalde delen van hun anatomie laten ziendie we als mens toch als intiem beschouwen (anus, testikels, vulva, etc.). Tussen hen, katten kunnen hun achterhand voelen zonder enige vorm van schaamte of beleefdheid. Tenslotte, als je met een kat samenwoont, heb je hem zeker al aan je zijde zien staan ​​als je naakt bent, zonder het minste ongemak te lijken te voelen. Het is ook niet ongewoon om te zien hoe een kat zijn mens naar het toilet volgt. Zoveel situaties die laten zien dat bescheidenheid en intimiteit bij katten helemaal niet geïntegreerd zijn en hun gedrag absoluut niet dicteren.

Aan de andere kant zijn dit de begrippen comfort, veiligheid en sereniteit die bij onze katten een rol zullen spelen. Harde geluiden, te fel licht en te veel activiteit in de buurt kunnen hen in bepaalde situaties storen, wat hun ongemak verklaart. En dit is waar we dit ongemak ten onrechte kunnen verwarren met bescheidenheid of een behoefte aan privacy.

Heeft de kat privacy nodig als hij zijn behoefte doet?

De kat hoeft zich niet te verstoppen als hij zijn behoefte doet. In de eerste plaats omdat het reageert op a instinct markeren. Het heeft verschillende functies: communiceren met leeftijdsgenoten, informeren over zijn emoties of seksuele toestand, zijn territorium afbakenen, zichzelf kalmeren.

Er zijn 4 markeergedragingen:

• klauwen (klauwen op een oppervlak);
• de posities van ruimtebezetting (de kat gaat liggen of rolt op een steun);
• wrijving (de zijkant van de snuit wrijven tegen steunen of levende wezens);
• eliminaties (uitwerpselen en urinemarkering).

Dankzij dit gedrag de kat zal feromonen afzettendeze chemische stoffen worden uitgescheiden in verschillende delen van het lichaam: gezicht, kussentjes, geslachtsorganen, enz. In tegenstelling tot mensen zijn katten volledig in staat om ze te ruiken en te interpreteren. Alle katten gebruiken markeringen, maar worden min of meer geaccentueerd, afhankelijk van het individu.

Bij het doen van zijn behoefte vertoont de kat dus ook markeringsgedrag. Het laat een reukspoor achter van zijn passage, maar ook visueel. In die zin probeert hij zich helemaal niet te verstoppen, discreet zijn behoefte te doen in zijn hoekje, zonder dat iemand hem ziet. Integendeel, hij geeft er de voorkeur aan dat zijn ‘boodschap’ door zoveel mogelijk individuen wordt gezien. In werkelijkheid Het is de mens die zich zal schamen en gestoord zal zijn als hij ziet dat zijn kat zijn behoefte doet in zijn bijzijn, en niet andersom.

Uiteraard heeft de kat er dan ook geen probleem mee om in het volle zicht zijn behoefte te doen: hij voelt geen enkele verstopping of ongemak, zolang de omgeving maar rustig en veilig is. Dit betekent bijvoorbeeld dat er geen ruzie met hem wordt gemaakt. Als uw kat wegrent als u hem betrapt op plassen waar hij niet hoort te plassen, komt dat niet door een gebrek aan privacy. Het is eerder omdat je hem uitschold, wat ongemak veroorzaakte.

Als katachtigen vaak als roofdieren worden beschouwd, zijn ze soms ook een prooi. Om zich veilig te voelen, moeten ze overzicht hebben over hun omgeving. Dit is ook de reden waarom ze van hooggelegen plaatsen houden en van hoogte observeren. Bij het doen van zijn behoefte, zoals bij het eten, bevindt de kat zich in een kwetsbare positie. Hij zal dan ook het liefst gemakkelijk om zich heen kunnen kijken en bij gevaar even gemakkelijk kunnen ontsnappen. Als je voortdurend naar je kat kijkt terwijl hij zijn behoefte doet en hij het liefst wegrent, komt dat niet omdat hij geen privacy had. Het komt eerder doordat het langdurig ernaar staren instinctief herinnert aan het gedrag dat een roofdier kan vertonen. Uit veiligheidsoverwegingen zal de kat daarom liever de afwezigheid van privacy hebben in dit soort situaties.

De kattenbak op een intieme plek plaatsen: een populair idee dat tot onreinheid kan leiden

Dit is een misvatting die nog steeds te wijdverspreid is: om de kat zich op zijn gemak te laten voelen, moet de kattenbak op een intieme plek worden geplaatst, uit het zicht. Het is ook een van de belangrijkste redenen voor onreinheid bij dieren, gebaseerd op een verkeerd begrip van hun behoeften. Als de plaatsing van de kattenbak hem niet toestaat om deel te nemen aan het markeren, zoals zijn instinct voorschrijft, zal de kat zijn behoefte ergens anders gaan doen. Je zult ook merken dat hij in dit soort situaties zijn behoefte op een zeer zichtbare manier doet en helemaal niet verborgen: op bed, in de badkuip, in de pantoffels, op het tapijt, op de bank, enz.

De kattenbak is vaak een element dat we proberen te verbergen, omdat het waar is dat deze niet het meest esthetische is en dat niemand er echt van geniet om te zien hoe zijn kat zichzelf ontlast (terwijl hij de bijbehorende geuren ruikt). Maar hij zou eigenlijk liever op een open plek geplaatst wordendichtbij woonruimtes. Dit sluit beter aan bij de behoeften van de kat. Vergeet kattenbakken die verborgen zijn in meubels, toiletboxen, gesloten bakken, kattenbakken achter in de garage, enz.

Daarnaast zijn er voor een goed beheerde kattenbak enkele acties die er baat bij hebben als ze worden toegepast.

1. Pas de grootte van de kattenbak aan aan die van het dier. Hij zou daar zonder problemen terug moeten kunnen keren.
2. Pas het aantal boxen aan afhankelijk van het aantal katten (1 per dier + 1, d.w.z. 3 kattenbakken voor 2 katten).
3. Houd afval uit de buurt van voer- en waterbakken.
4. Kies een plek die permanent zelfstandig toegankelijk is voor de kat. Hij zou bijvoorbeeld niet moeten vragen dat er een deur voor hem opengaat.
5. Als uw huis verdiepingen heeft waar de kat vaak komt, verdient het de voorkeur om een ​​kattenbak op de begane grond te hebben en 1 kattenbak per extra verdieping.
6. Kies voor een stofarm en geurloos substraat.
7. Vergeet niet om de kattenbak regelmatig schoon te maken.
8. Gebruik geen schoonmaakproducten met sterke parfums, die het reukvermogen van katten kunnen verstoren. Warm water, een paar druppels zeep en witte azijn, waarvan de geur snel vervaagt, zijn over het algemeen de beste producten. Vermijd het gebruik van bleekmiddel of etherische oliën.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 03/11/2024