4 houtetende insecten die als schadelijk worden beschouwd

In een tijdperk van geavanceerde technologie en ongelooflijke constructie-innovaties zoals het onze, lijkt het bijna verrassend dat kleine beestjes zoals houtetende insecten een ernstige bedreiging blijven vormen voor onze houten constructies en onze bossen. Wie zijn deze insecten en welke reële bedreigingen vertegenwoordigen ze?

Economische gevolgen van houtetende insecten

Houtetende insecten voeden zich met cellulose en kunnen aanzienlijke schade aanrichten, zowel in natuurlijke bossen als in stedelijke of huishoudelijke omgevingen. In bossen kunnen hun activiteiten de commerciële waarde van hout aanzienlijk verminderen door de kwaliteit ervan in gevaar te brengen, wat kan leiden tot economische verliezen voor de hout-, papier- en meubelindustrie. Bovendien kan het bestrijden van deze insecten kostbaar zijn, waardoor herhaalde behandelingen nodig zijn om houten gebouwen te beschermen.

Deze gevolgen variëren aanzienlijk van regio tot regio, afhankelijk van het klimaat, de aanwezigheid van bossen en de beschikbare boomsoorten. De landen naar gematigd of tropisch klimaat worden vaak het zwaarst getroffen door klimatologische omstandigheden die gunstig zijn voor de verspreiding van deze insecten.

1 – Termieten

Termieten behoren tot de meest beruchte en woeste vernietigers van hout. Ze zijn uniek omdat ze buiten in de grond in kolonies leven, maar in staat zijn het metselwerk van huizen en gebouwen over te steken om hout aan te vallen.

Termieten zijn georganiseerd in koloniën met een complexe sociale structuur, waaronder koninginnen, koningen, arbeiders en soldaten. De termietenkoningin kan eieren leggen duizenden eieren per dag, waardoor de kolonie snel kan groeien. Hun aanwezigheid is vaak moeilijk te detecteren voordat er schade ontstaat erg belangrijk worden niet waargenomen.

De schade die waarschijnlijk door termieten wordt veroorzaakt, is van dien aard dat er wetgeving bestaat die specifiek betrekking heeft op deze insecten. Daar Franse wetgeving legt een aangifteplicht op: wanneer een eigenaar de aanwezigheid van termieten in zijn eigendom ontdekt, is hij verplicht dit binnen een strakke termijn aan te geven bij het gemeentehuis. Hierdoor kunnen lokale autoriteiten de voortgang van de besmetting volgen en indien nodig ingrijpen.

Vóór de verkoop van onroerend goed gelegen in een gebied dat bij prefectuurbesluit als risicovol is geclassificeerd, moet een termietendiagnose worden uitgevoerd. Deze diagnose moet bij de verkoopbelofte of, bij gebreke daarvan, bij de verkoopakte worden gevoegd.

In gebieden die bij prefectuurbesluit besmet zijn verklaard, zijn eigenaren verplicht behandelingen uit te voeren om termieten uit te roeien. Deze behandelingen moeten worden uitgevoerd door gecertificeerde professionals.

Ten slotte moeten voor nieuwe constructies in risicogebieden vanaf de ontwerpfase van het gebouw preventieve maatregelen tegen termieten worden genomen.

Bij andere houtetende insecten is het probleem anders. Volwassenen zijn onschadelijk en leven zeer kort. Het zijn hun larven die het hout verslinden en jarenlang binnen leven, totdat ze veranderen in volwassenen die klaar zijn om zich voort te planten. Ze zijn gemakkelijker te herkennen dan termieten en veroorzaken minder schade.

2 – De ranken

De kleine kever, of houtkever, is een insect dat zich voedt met droog hout, met name meubels en houten constructies in huizen. Hij is kleiner dan de grote kever (tussen 2,7 en 4,5 mm lang) maar kan vergelijkbare schade aanrichten. De larven, die zich in het hout ontwikkelen, graven gangen die het hout van binnenuit verzwakken.

De grote houtworm meet tussen de 6 en 8 mm en geeft de voorkeur aan oud, vochtig hout, vooral in historische gebouwen of kerken, waar hij aanzienlijke schade kan veroorzaken aan houten kunstwerken en constructies. Net als andere houtwormen graaft hij gangen in het hout, waardoor de structuur ervan verzwakt en de instandhouding ervan in gevaar komt.

Na de paring legt een vrouwelijke kever gemiddeld eieren 40 eieren.

3 – Schorskevers

Schorskevers zijn kleine kevers die vooral het hout van verzwakte of dode bomen aantasten. Sommige kunnen echter ook gezond hout aantasten en aanzienlijke schade aan bos- en sierbomen veroorzaken. Hun broedtunnels, die in het bos zijn gegraven, kunnen de structuur van het hout aanzienlijk verzwakken en bomen vatbaarder maken voor vallen.

Deze insecten, waarvan de grootte varieert tussen 2 en 7 mm, zijn van nature aanwezig in ons ecosysteem. DE typograaf is degene die de grootste schade veroorzaakt in de sparrenbossen, vooral in de Grand Est. In 2020 werd 3,3 miljoen m3 hout vrijgegeven, waaronder 1,8 miljoen m3 sparrenhout. Het zijn de gecombineerde effecten van de lente en de zomer sinds 2018, uitzonderlijk heet en droog, die tot een dergelijke proliferatie van schorskevers hebben geleid.

4 – Steenbokken

Of het nu de huiskever, de kruitkever of de framekever is, dit zijn kevers die hun eieren direct in de scheuren of poriën van het hout leggen. Eenmaal uitgekomen graven de larven tunnels in het hout om zich te voeden. Elke soort heeft zijn specialiteit. De huissteenbok meet slechts 8 tot 25 mm, maar kan vernietigen parketvloeren
over een paar jaar oud. Wanneer de larven van huiskevers zich in hout nestelen, maken ze een gemakkelijk herkenbaar geluid, alsof er stof over de vloerplanken wordt gewreven. Het is mogelijk om het geluid te versterken door een glas op de grond te plaatsen en uw oor er dichter bij te brengen.

De poedersteenbok voedt zich met droog hout, vooral hout dat een bepaald gehalte aan tannine bevat, zoals eiken, beuken of essen. De larven graven fijne gangen en vullen het hout met fijn poeder, vandaar de naam.

De houtborende kever is een andere schadelijke houtetende kever, die voornamelijk zachthout aantast dat wordt gebruikt bij het bouwen van kozijnen en constructies. De larven graven diepe gangen in het bos.

Wat te doen als er houtetende insecten aanwezig zijn?

Een product genezend heeft tot doel de aanwezige houtetende insecten te doden, maar ook een nieuwe plaag te voorkomen. Er is minstens één positief punt in uw zoektocht naar uitroeiing: welke houtetende insecten het ook betreft, de behandeling zal dezelfde zijn.

Als het te behandelen gedeelte kleiner of gelijk is aan 80 cm², gaat u als volgt te werk. U moet eerst inloggen, dat wil zeggen alle beschadigde onderdelen verwijderen. Het is dan noodzakelijk om te borstelen en af ​​te stoffen om de penetratie van het curatieve product te vergemakkelijken. De insecticidebehandeling zelf gebeurt door spuiten of schilderen. Sommige producten zijn wit wanneer ze worden aangebracht en worden transparant tijdens het drogen, zodat de applicatie gecontroleerd kan worden. Over het algemeen is het nodig om de applicatie twee keer te herhalen, met tussenpozen van minimaal 24 uur. Als de stukken hout een doorsnede groter dan 80 cm² hebben, moet u noodzakelijkerwijs kiezen voor de injectie.

Het doel van de injectiebehandeling is om het hout diepgaand te behandelen. We boren gaten waarin we een insecticide injecteren dat gevaarlijk is voor de huid. Je moet je hele lichaam beschermen (kleding, handschoenen, masker) en de gebruiksaanwijzing nauwgezet volgen.

Als u nieuw bouwt met hout, heeft u 10 jaar garantie op de constructie tegen alle insecten en larven. Na deze periode kunt u een preventieve behandeling aanvragen bij een professional om de garantie van tien jaar te verlengen.

Het specifieke geval van musea

In de museumcontext vormen houtetende insecten een bijzonder verraderlijke bedreiging, die onherstelbare schade aan historische collecties kan veroorzaken.

Houtetende insecten kunnen allerlei voorwerpen aanvallen: houten sculpturen, fotolijsten, antieke meubels en zelfs kunstwerken op canvas waarbij hout als ondersteuning dient. Schade kan variëren van esthetische achteruitgang, zoals zichtbare galerijgaten, tot structureel verlies, waarbij de integriteit van het object in gevaar komt. Oude gebouwen met rijk houtwerk zijn ook kwetsbaar voor aanvallen van termieten, huiskevers en houtwormen.

Omdat deze insecten doorgaans onopvallend zijn, is een van de grootste uitdagingen bij de bestrijding van houtetende insecten in de museumcontext het vroegtijdige opsporing van hun aanwezigheid. Maar er is een probleem bij de behandeling van plagen: traditionele chemische methoden voor ongediertebestrijding kunnen schadelijk zijn voor gevoelige kunstwerken en historische voorwerpen. Musea moeten daarom oplossingen voor ongediertebestrijding vinden die zowel effectief als niet-invasief zijn.

Dit is de reden waarom deze culturele plekken geïntegreerde strategieën voor ongediertebestrijding hanteren die regelmatige monitoring, het gebruik van vallen, regulering van de vochtigheid en temperatuur en de toepassing van behandelingen combineren. niet-giftig gericht. Innovaties op het gebied van conservering, zoals behandelingen door zuurstofgebrek
(zuurstofgebrek) of bevriezingstechnieken voor besmette voorwerpen bieden bevredigende alternatieven voor het elimineren van ongedierte zonder kunstwerken te beschadigen.

Door Laetitia Cochet – Gepubliceerd op 31/03/2024