Zwarte brulaap, Zuid-Amerikaanse mensaap

Een weinig bekende Zuid-Amerikaanse aap, de zwarte brulaap ontleent zijn naam aan de krachtige kreet die hij elke ochtend uitspreekt om zijn territorium af te bakenen. Portret van het luidste dier op aarde!

De brulaap, de grootste aap in Amerika

De zwarte brulaap is een zoogdier dat behoort tot de orde van de primaten, tot de familie van de ateliden en tot de onderfamilie van de alouattinés. Oorspronkelijk afkomstig uit Latijns-Amerika, heeft deze aap uit de Nieuwe Wereld een dozijn soorten, waaronder:

• De zwarte brul (Alouatta karaya);
• De rode brul (Alouatta seniculus);
• De bruine brulaap (Alouatta guariba);
• De Guatemalteekse brulaap (Alouatta pigra);
• De mantelbrulaap wordt ook wel de kaapbrulaap genoemd (Alouatta palliata);
• De Guyanese brulaap (Alouatta Macconnelli);
• De op heterdaad brulaap of ouarabi (Alouatta belzebul).

Grootste aap in Amerika, zijn lichaam meet tussen 65 en 90 cm en zijn staart 70 tot 90 cm. Het mannetje kan tot 8 kg wegen en het vrouwtje 4,5 kg.

Een vijfde hand voor de zwarte brulaap

De zwarte brulaap wordt gekenmerkt door een gedrongen en massief lichaam. Hij heeft een lange grijpstaart die hij als vijfde hand gebruikt. Zonder haar aan de binnenkant, biedt het staartorgaan een betere hechting aan de takken. Het dier gebruikt ook zijn handen en voeten, uitgerust met een tegenoverliggende duim, om van boom naar boom te gaan. Naast de grootte wordt het seksuele dimorfisme waargenomen op de kleur van de vacht: zwart bij de reu, lichter – bijna stro – bij de teef. Het juveniele mannetje heeft dezelfde kleur als de moeder tot de leeftijd van ongeveer 3 jaar. Zijn vacht wordt bruin wanneer hij geslachtsrijp is.

De zwarte brulaap, diplomatieke aap

De krachtige vocalisaties van de zwarte brulaap gaven het zijn naam. Beschouwd als het luidste dier ter wereld, staat de tropische primaat in de recordboeken met een kreet op bijna 5 km afstand. Zijn diepe, raspende stem wordt versterkt door een vergroot tongbeen in zijn keel dat als klankbord fungeert. In staat om 90 decibel te bereiken, zijn territoriale gehuil elke ochtend geduwd om zijn soortgenoten te informeren over zijn locatie om een ​​​​bepaalde afstand tussen hen te bewaren. Deze manier van communiceren maakt het mogelijk om elk conflict met zijn rivalen te voorkomen en levert hem de reputatie op van de meest diplomatieke aap.

Brulaap: een uitsluitend Latijns-Amerikaanse soort

De verspreiding van de brulaap beperkt zich alleen tot Midden- en Zuid-Amerika. In Midden-Amerika komt de soort voor in Mexico, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama. In Zuid-Amerika koloniseert de alouattine West-Colombia, Brazilië, Bolivia, Paraguay, Uruguay, Noord-Argentinië, Ecuador en Peru, aan de Pacifische kant. Binnen zijn verspreidingsgebied bezoekt de primaat tropische regenwouden en loofbossen.

De brulaap, zaadverspreider

De brulaap is een overwegend bladetende herbivoor en voedt zich met meer dan 100 soorten planten waaruit hij grote bladeren, vruchten, bloemen, stengels en knoppen selecteert. Als de gelegenheid zich voordoet, eet het dier ook eieren, kuikens en kleine reptielen. Net als andere primatensoorten speelt het een belangrijke ecologische rol wanneer het zaden verspreidt door middel van ontlasting door zijn leefgebied, en zo bosvernieuwing bevordert.

Amerika’s minst actieve aap

De zwarte brulaap wordt heel vroeg in de ochtend en helemaal aan het einde van de middag geactiveerd. Deze primaat met een vreedzaam karakter brengt 60% van zijn tijd rustend, zittend of liggend op een tak door, en daalt er over het algemeen alleen in het droge seizoen van af om te drinken. Volgens wetenschappelijke waarnemingen brengt de zwarte brulaap 15% van zijn dag door in bomen, 15% aan eten en 10% aan interactie met zijn groep door middel van sociale activiteiten zoals ontluizen. Twee redenen zouden zijn indolente gedrag kunnen verklaren: ten eerste zijn consumptie van volwassen bladeren, rijk aan alkaloïden die slaperigheid veroorzaken en ten tweede de lage energiewaarde van zijn voedsel.

Zwarte brulaap: de twee geslachten aan de macht

De zwarte brulaap is een gezellig dier dat leeft in een groep van ongeveer tien individuen waar respect voor hiërarchie voorop staat. Begiftigd met een gestructureerde sociale organisatie, wordt de clan onder de dubbele verantwoordelijkheid geplaatst:

• Van een dominante man wiens rol beperkt is tot het copuleren met vrouwen;
• Van een dominante vrouw die meer autoriteit uitoefent. Zij is het bijvoorbeeld die beslist over de toetreding of uitsluiting van een lid van de groep.

Het lange spenen van de brulaap

Aan het einde van een zwangerschap van 6 maanden baart het vrouwtje een enkele baby, die ze 6 maanden lang verzorgt. Tijdens de eerste weken is de pasgeborene erg afhankelijk van zijn moeder aan wie hij met de buik gehecht blijft voordat hij op haar rug migreert. In 2 tot 3 maanden leert hij zelfstandig te eten en te bewegen. De verzorging van de jongen duurt 18 tot 24 maanden, daarna concentreert het vrouwtje zich op haar volgende voortplanting, waarbij bij deze soort elke 2 tot 3 jaar geboorten plaatsvinden. De mannetjes die geslachtsrijp zijn (ongeveer 3 tot 4 jaar oud) worden opgejaagd door het dominante mannetje en moeten dan een nieuwe groep vinden waarvan zij de leiders kunnen zijn.

Veel bedreigingen voor de zwarte brulaap

Jaguars, poema’s en roofvogels (harpijen) behoren tot de belangrijkste roofdieren van de brulaap. Maar andere bedreigingen wegen op de primaat, zoals ontbossing (met name voor de teelt van sojabonen en veeteelt), waardoor zijn voedselbronnen afnemen. Aan de vermindering – zelfs de vernietiging van zijn leefgebied – komt het stropen van jonge moeders om hun jongen te vangen en illegaal te verkopen. Ten slotte is jacht voor eigen gebruik toegestaan.

Brulaap: beschermende maatregelen

De zwarte brulaap wordt door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) als minst zorgwekkend beschouwd, maar andere diersoorten in zijn familie worden plaatselijk bedreigd, zoals de op heterdaad betrapte brulaap, die als kwetsbaar wordt aangemerkt, en de mantelbrulaap, die in de Verenigde Staten als ernstig bedreigd wordt beschouwd. Yucatan schiereiland. De alouatines staan ​​vermeld in Bijlage I van de Washington Conventie (CITES) die hun internationale handel verbiedt. De levensverwachting van de brulaap is 16 jaar in het wild en 25 jaar in gevangenschap.