Zorgt de mannelijke hond voor de opleiding van puppy’s?

Wanneer je een reeks puppy’s observeert, is het bijna altijd de moeder die de aandacht trekt. Ze waakt over haar jongen met aandacht die bewondering dwingt. Door projectie kunnen we ons gemakkelijk een complete hondenfamilie voorstellen met een vader die attent is voor de kleintjes, zoals wolven wiens man de welpen actief beschermt. Bij huishonden is de vader echter zelden betrokken. Wat doet hij precies? Gaat de hondenpapa tussenbeide in de opleiding van de reikwijdte Of zit hij achter? Decodering.

Het wilde model: bij wolven is de vader erbij betrokken

We associëren de wolf vaak met de hond. Hoewel sommige professionals in de hondenwereld vandaag de wolf in twijfel trekken als een directe voorouder van onze hondengenoten, hebben we altijd de neiging om kuddes te observeren om het functioneren van onze huisdieren te begrijpen. In dit wilde dier, Het reproductieve koppel heeft in de loop van de tijd een stabiele schakel behoudenover het algemeen monogaam. De vader en moeder werken samen om hun nakomelingen op te voeden. Vanaf de geboorte van de Cubs speelt de man een actieve rol. Terwijl het Louve in het hol blijft om zijn kleintjes te beschermen en te voeden, vertrekt de vader om te jagen om zijn gezin te voeden: de moeder, dan de kleine wolven van de terugtrekking. Hij bewaakt het hol, en later, Deelnemen aan socialisatie : Games, fysieke contacten, implementatie van hiërarchische regels … Hij leert jongeren de basis van groepsgedrag. De vader is niet alleen aanwezig, hij oefent een echte invloed op het leren, de samenhang van het peloton en daarom het overleven van de kleintjes.

Je denkt misschien dat de hond is geïnspireerd door deze operatie. De millennia van domesticatie heeft echter de ouderlijke patronen gewijzigd.

Het binnenlandse model: discrete vaders of geregistreerd bij afwezige abonnees!

Bij honden gaat de reproductie niet door een stabiel en natuurlijk stel. Meestal worden het mannetje en het vrouwtje slechts kort in contact gebracht, met als enig doel te reproduceren. In boerderijen wordt het mannetje vaak ontslagen nadat hij is gestoken. Hij heeft daarom niet de mogelijkheid om een ​​relatie met puppy’s te vestigen. Zelfs als hij bij de zwangere vrouw woonthij heeft geen spontaan interactie met de kleintjes En heeft niet het instinct om zijn nakomelingen te herkennen.

De vader kan daarom babyhonden negeren, er interesse in zijn, omdat de kleintjes nieuwe elementen in zijn omgeving vertegenwoordigen, of worden gestoord of zelfs geïrriteerd door hun kreten en gebaren. Het is echter niet noodzakelijk vijandig. Sommige mannen zijn zelfs geduldig en spelersmaar ze worden niet geanimeerd door een vaderlijk instinct, alleen goede gezelligheid. Papa-Chien verzendt daarom niet echt regels, beschermt niet en spreekt niet strikt

De hond gedraagt ​​zich niet als de wolf. Deze verschillen worden verklaard door zeer verschillende leefomstandigheden. Het overleven van puppy’s hangt niet langer af van vaderlijke bescherming noch hun respect voor de hiërarchie in de groep. Het hangt in wezen af ​​van mensen die niet alleen verantwoordelijk zijn voor zorg, maar ook, heel vaak, onderwijs, manipulaties en socialisatie. Ten slotte is het mannetje niet langer erg nuttig voor de evolutie van kleintjes!

Papa-Chien, een indirecte invloed in bepaalde contexten

Zelfs als de vader zijn kleintjes niet geeft, kan hij een bepaalde invloed op de puppy’s uitoefenen, al was het maar door zijn aanwezigheid in hetzelfde pand. Tijdens het groepsleven, Hij biedt jonge honden de kans om met hem te socialiseren. Omdat ze in de leerfase zijn, zien ze volwassenen in hun omgeving, of ze nu hun vader of andere kerels zijn. Goud, Als hij goed gecodeerd is, wordt hij een voorbeeld om te imiteren. Door zijn gedrag, zijn houdingen, zijn interacties tegen andere dieren en mensen, hij Indirect deelnemen aan sociaal onderwijs Klein. Het is niet vrijwillig van zijn kant, het is een effect van samenwonen. Met hem zal de puppy leren zijn opwinding te kanaliseren (ontwikkeling van autocontrols), om lichaamssignalen te interpreteren, om de anderen te respecteren, met name door de remming van de beet. Hij ontvangt soms waarschuwingsgrunts die hem grenzen stellen. Dit alles zal deelnemen aan het bouwen van jonge honden voor hun toekomstige volwassen leven. Deze invloed hangt af van het karakter van het mannetjeniet allemaal hebben dezelfde impact. Een angstige hond, bijvoorbeeld, of slecht gesocialiseerd, kan op een ongeschikte manier reageren en hen niet helpen sociaal goed te ontwikkelen. Dit is de reden waarom de Rol van mensen is belangrijk: hij zal besluiten de vader te verlaten in aanwezigheid van de kleintjes als deze een rol speelt die gunstig is voor hun goede ontwikkeling, maar hem moet isoleren als hij een bron van stress of onbalans is.

De rol van mensen in de binnenlandse context

In een binnenlandse omgeving staan ​​de meeste reeksen onder de verantwoordelijkheid van mensen. Het is al hij die de ontmoeting tussen toekomstige ouders van de ouders organiseert, vervolgens tussen de mannelijke en de kleintjes. Hij is verschuldigd Zorg ervoor dat samenwonen goed verlooptveilig en ten behoeve van alle hoofdrolspelers! De verantwoordelijke persoon kan het mannetje niet dwingen om een ​​rol te spelen die hij niet in staat is om op natuurlijke wijze te spelen, maar kan echter een gunstige context creëren, waardoor iedereen vreedzaam samen kan leven en op een gecontroleerde manier kan communiceren.

In het begin moet de fokker of de vrijwilliger van de toevluchtsoord Ken de signalen. Als het mannetje een afstand of angst uitdrukt, moet het niet worden gedwongen in contact te komen met de kleintjes. Aan de andere kant, als hij nieuwsgierig en ontspannen is, kan hij worden uitgenodigd om de reikwijdte onder toezicht te benaderen. Eerst veruit, dan steeds beter, volgens ieders reacties: moeder, weinig en vader. Dit verrijkt dus de omgevingomdat het sociale stimuli toevoegt.

De mens kan ook de rol van een bemiddelaar spelen En een interactie onderbreken als deze te intens is. Hij kan besluiten een kleine te beschermen of een volwassene weg te houden. Het is ook aan hem om goed gedrag te versterken met een respectvolle maar stevige aanpak. Ten slotte vormt het een fundamentele benchmark voor puppy’s. Vanaf de leeftijd van vier weken werd hij hun enige opvoeder, omdat de moeder zich ervan begint af te keren in de context van spenen. Alles gerelateerd aan socialisatie, netheid en basisorders, onder andere, is grotendeels gebaseerd op mensen. Omdat de puppy zal leren leven in een wereld van mensen, gemaakt voor hen en door hen, niet in een wilde omgeving. Hondenhond is daarom slechts een aanvulling. Hij vervangt de moeder of de mens niet.

Onder honden maakt de moeder de School of Life en de vader is alleen de kers op de taart … maar een kersencake allemaal, minder smaak en kleuren!

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 21/09/2025