Zoopharmacognosie bij honden: uitleg

Zoopharmacognosie is gebaseerd op de observatie van diergedrag in het wild. Van apen tot papegaaien tot rupsen, veel dieren passen zelfmedicatie toe om hun kwalen te behandelen. Hoewel hij gedomesticeerd was, zou de hond dit aangeboren vermogen hebben behouden om planten te detecteren die componenten bevatten die gunstig zijn voor hun gezondheid. Voor specialisten in de zoöpharmacognosie is het voldoende om hem de planten aan te bieden die hij in de natuur had kunnen vinden en hem de producten te laten innemen zoals hij wil. Decodering van een zachte methode.

De oorsprong van zoöpharmacognosie

De term zoopharmacognosie, ontstaan ​​in de jaren negentig, vindt zijn oorsprong in de Griekse woorden zoo (dier), pharma (geneeskunde) en gnosis (kennis). Deze discipline is gebaseerd op het natuurlijke proces waarbij dieren zelfmedicatie gebruiken met behulp van planten, aarde of zelfs insecten om hun ziekten te behandelen of te voorkomen. In 1978 was de Amerikaan Daniel Janzen – hoogleraar biologie – de eerste die het vermogen van dieren besprak om van bepaalde kwalen te genezen door de inname van planten met biologisch actieve stoffen.

Zoopharmacognosie is gebaseerd op observatie

Volgens de Amerikaanse bioloog wordt het zelfmedicatiegedrag dat specifiek is voor bepaalde dieren verklaard door een aangeboren instinct waardoor ze de voordelen van geneeskrachtige planten in hun omgeving kunnen herkennen. Apen zoals chimpansees consumeren bijvoorbeeld Aspilia-bladeren omdat ze, ruw en voorzien van kleine haartjes, de snelle verdrijving van darmparasieten veroorzaken. Vogels nemen, net als sommige papegaaien, klei op om hun spijsvertering te bevorderen, terwijl sommige soorten rupsen planten eten die rijk zijn aan alkaloïden als ze worden geparasiteerd. Ten slotte hebben alle hondenbezitters hun huisdier al gras zien inslikken om braken op te wekken. Naast planten worden houtskool en paddenstoelen (waarvan wordt gezegd dat ze giftig zijn voor de mens) ook door dieren ingenomen om hun kwalen te behandelen.

Principe van zoöpharmacognosie bij honden

Dankzij een scherp reukvermogen selecteren dieren planten waarvan de actieve ingrediënten erin slagen hun pijn te verlichten. Waarom kiest een hond de ene grassoort en niet de andere? Omdat de reuksensoren – gecombineerd met neurotransmitters en hormonen – de chemische verbindingen in planten kunnen analyseren. Volgens specialisten op het gebied van de zoöfarmacognosie hebben huisdieren misschien niet langer het vermogen om hun remedies in het wild te zoeken, maar hebben ze wel het aangeboren vermogen behouden om ze te detecteren. Het is dan een kwestie van het voor hen beschikbaar stellen.

Producten en methoden die worden gebruikt in de zoöfarmacognosie

Experts van Zoopharmacognosie gebruiken natuurlijke producten zoals essentiële oliën, plantenextracten, bloemenwater, klei, algen… alle planten verkrijgbaar in de vorm van maceraat, poeders of gedroogde kruiden. De toepassing van de zoöpharmacognosie is er dus op gericht om deze remedies aan de hond aan te bieden, met inachtneming van een precieze methodologie, en om het dier vervolgens te laten handelen zoals het wil: het kan inhaleren, likken, inslikken en, als het geen enkel nut voelt, het negeren.

Welke aandoeningen moeten bij honden worden behandeld?

Naast diergeneeskundige zorg leggen specialisten op het gebied van de zoöpharmacognosie uit dat deze zachte aanpak de hond in staat stelt het fysieke, fysiologische en emotionele evenwicht te herwinnen door in te werken op de volgende aandoeningen (niet-uitputtend):

• allergieën
• Dermatologische problemen met of zonder jeuk
• Oorinfecties en infecties
• Spijsverteringsproblemen
• Oogproblemen, conjunctivitis
• Osteoarticulaire of spierschade
• Pijn
• Wonden, zweren
• Interne en externe parasieten
• Angst, onzekerheid
• Hyperactiviteit
• Agressie, prikkelbaarheid
• Hypergehechtheid
• Onophoudelijk blaffen

Hoe verloopt een zoöpharmacognosiesessie?

Tijdens een consultatie voor zoöpharmacognosiebehandeling zal de specialist eerst proberen het probleem te identificeren waarop actie moet worden ondernomen om de keuze van de behandelingen die aan het dier worden aangeboden te begeleiden. De remedies worden achter elkaar gepresenteerd, volgens een zeer nauwkeurige methodologie die erin bestaat te beginnen met planten en oliën om beter op de behoeften van de hond in te spelen. Het dier inhaleert ze en laat onmiddellijk zijn reactie zien. Hij wordt nooit beperkt en is vrij om afstand te nemen van een plant om aan te geven dat deze niet bij hem past of dat hij genoeg heeft verkregen. Door het gedrag van zijn patiënt zorgvuldig te observeren, zal de expert in zoöpharmacognosie de boodschap kunnen ontcijferen die de hond hem heeft gestuurd en die de behandelingsmethode zal begeleiden.

Welke resultaten kunnen we verwachten van zoöpharmacognosie bij honden?

Tijdens consultaties varieert de hoeveelheid en het product dat het dier nodig heeft van onderwerp tot onderwerp en voor dezelfde aandoening kunnen twee dieren verschillende remedies kiezen. Volgens specialisten op het gebied van de zoöpharmacognosie zal een behandelsessie, afhankelijk van het individu, min of meer snel resultaat opleveren. Voor sommigen zal de winst onmiddellijk zijn, terwijl voor anderen meerdere consultaties nodig zijn. De effecten zijn afhankelijk van de gevoeligheid van het dier voor de behandeling en de kenmerken van de op te lossen aandoening: of deze recent, oud, mild of chronisch is. Zoopharmacognosy biedt geen diergeneeskundige zorg, deskundigen waarschuwen voor deze zachte therapie, het is een aanvulling daarop.