Zijn botten essentieel voor het dieet van een hond?

Als het beeld van de hond die aan zijn bot knaagt van geluk in ieders gedachten is ingeprent, moet u weten dat deze praktijk enkele grenzen heeft, die niet altijd goed bekend zijn bij eigenaren. Het populaire geloof schrijft een fundamentele rol toe aan botten in het dieet van honden, maar wat is het eigenlijk? Wat zijn de voor- en nadelen van botten voor onze metgezellen? Het punt in dit bestand.

De voedingswaarde van botten in het dieet van de hond

Het zou zinloos zijn om de spanning langer te laten duren: nee, botten zijn niet essentieel voor het dieet van uw hond. Vanuit wetenschappelijk oogpunt bestaan ​​deze laatste voor een derde uit organisch materiaal, voornamelijk het eiwit van collageen; en tweederde anorganische stof. Dit heeft een microkristallijne structuur, hydroxyapatiet, zelf gemaakt van calcium, fosfor, zuurstof en waterstof. Calciumcarbonaat en -fosfaat vormen 60 tot 70% van de totale massa van het bot en geven het stijfheid en weerstand. Het kraakbeen dat aan het bot is bevestigd, wordt dan gedefinieerd als een bindweefsel dat collageen en mucopolysacchariden combineert.

De toevoer van voedingsstoffen naar de botten blijft dus beperkt, hoofdzakelijk geconcentreerd op calcium en fosfor. Ze bieden geen vitamines, omega-vetzuren of spijsverteringsenzymen, die essentieel zijn voor een goede gezondheid van een hond. Wat betreft het collageen dat aanwezig is in het kraakbeen en dat een paar aminozuren bevat, het blijft helaas slecht verteerbaar en daarom moeilijk opneembaar. Het echte voedingsvoordeel van een bot voor een hond ligt eigenlijk in het zachte weefsel eromheen, zoals vlees of vet.

Botten eten: een behoefte in het DNA van de hond?

Gezien dit beperkte nutritionele belang is het dan ook legitiem om de vraag te stellen of een hond al dan niet botten moet geven. Deze vraag is in feite al tientallen jaren onderwerp van heftige discussies. Het belangrijkste argument van zijn aanhangers ligt in de afstamming tussen de hond en de wolf, die ook zou worden gelezen in hun vleesetende dieet. Dit wilde dier eet inderdaad botten die het pakt en verplettert wanneer het een prooi verslindt, nadat het zich heeft gevoed met de ingewanden en het spiervlees. Waarom zou dat niet hetzelfde zijn voor de hond? Simpelweg omdat honden geen wolven zijn. Het proces van domesticatie dat gedurende duizenden jaren is ondernomen, heeft niet alleen hun temmen en de evolutie van hun dieet in contact met hun menselijke meesters beïnvloed. Deze twee factoren hebben echter hun fysiologische toestand permanent gewijzigd, inclusief hun kaken en hun spijsverteringssysteem: honden zijn daarom niet in staat om botten zo effectief te vermalen en te verteren als wolven. Bovendien, zelfs als ze botten eten, betekent dit niet dat ze niet gevoelig zijn voor de gevaren van deze praktijk, maar simpelweg dat ze ze nodig hebben om te overleven; wat niet het geval is voor de hond, die al profiteert van een volledig dieet dankzij industriële voeding of het huishoudrantsoen. Het BARF-dieet laat ook niet veel ruimte over voor botten en richt zich meer op rauw vlees en groenten.

De voordelen van botten voor honden

Botten geven aan je trouwe metgezel heeft echter enkele voordelen. Allereerst belichaamt het bot een delicatesse naar keuze in zijn ogen, die zijn smaakpapillen zal bekoren. Het is soms zelfs een echte schat voor hem, die hij jaloers zal bekijken en niet zal aarzelen om zich in de tuin te verstoppen of zelfs te begraven. Dit houdt hem ook bezig en biedt hem een ​​welkome afleiding om zijn verveling te verlichten; volledig in beslag genomen door zijn taak, zal hij zich gedurende deze tijd stil houden. Deze mentale en fysieke stimulatie kan ook helpen stress te verminderen en het algehele welzijn te verbeteren.

Ten slotte neemt het kauwen in verband met het proeven van een bot deels deel aan de mondhygiëne van uw hondje. Deze mechanische werking voorkomt de vorming van tandplak en tandsteen en daarmee het ontstaan ​​van parodontitis, zoals gingivitis of tandaandoeningen. Sommige onderzoeken hebben gekeken naar de voordelen van botten voor het immuunsysteem van de hond, dat zou worden versterkt door regelmatige consumptie. Hun calcium- en fosforgehalte dragen ook bij aan de stevigheid van het skelet.

In dit stadium is het essentieel op te merken dat het bot een uitzonderlijke traktatie moet blijven en dat het niet elke dag aan de hond mag worden gegeven. Als u besluit deze reflex toe te passen, raden we u aan hem dit plezier maximaal één keer per week te bieden, met inachtneming van de onderstaande criteria.

Hoe kies ik het juiste bot voor mijn hond?

Dit is een noodzakelijke herinnering: niet alle botsoorten kunnen aan de hond worden gegeven, omdat hun gezondheid op het spel staat. Over het algemeen moet deze praktijk niet lichtvaardig worden opgevat en zal het onderwerp zijn van meer aandacht van uw kant, evenals de mening van de dierenarts die gewoonlijk uw hondje volgt.

De verboden botten

De aanbevelingen van diergezondheidsprofessionals zijn heel duidelijk over welke botten absoluut niet aan onze viervoeters mogen worden gegeven. Botten van kippen (of gevogelte in het algemeen), eenden-, schapenvlees- of konijnenbotten zijn in eerste instantie verboden vanwege hun kleine formaat en kruimelige aard. Door ze te vermalen, slikt de hond kleine stukjes in, splinters genaamd, die zeer agressief zijn voor de wand van zijn spijsverteringskanaal en daar ernstige verwondingen kunnen veroorzaken. Botten van varkensvlees, wild zwijn of wild varken moeten worden vermeden vanwege het risico op overdracht van ziekten. Elk gekookt bot is ook verboden, de hitte maakt het kwetsbaarder en daarom gemakkelijk breekbaar. Het kan dan de keel van het dier verstoppen of zijn ingewanden perforeren. U moet ook weten dat gekookte botten niet interessant zijn voor het dieet, omdat koken alle voedingsstoffen heeft geëlimineerd. Puntige botten, evenals botten van tafelresten, worden ten slotte ten strengste afgeraden.

Botten toegestaan

Rauwe botten verdienen de voorkeur voor de gezondheid van uw hond, die ze kauwt en maalt om ze tot verteerbaar poeder te reduceren. Het zachte en flexibele karakter van het rauwe bot maakt het dus onbreekbaar, terwijl het smakelijker en rijker van smaak is. De ideale delicatesse blijft rauw rundermergbeen, groot, hard en resistent, vooral het midden van het dijbeen. Je kunt het bijvoorbeeld kopen bij een slager. Geef het aan uw huisdier terwijl het nog omringd is door vlees, zodat het prettiger is om op te kauwen, maar ook om het risico op constipatie te verminderen. Vergeet niet om het uiteinde van grote ronde botten te verwijderen, vanwege de rijkdom aan collageen, dat daarom slecht wordt verteerd door de hond en spijsverteringsstoornissen kan veroorzaken, zoals diarree of vervelende winderigheid.

Kauwbotten voor honden, in de handel verkrijgbaar of in veterinaire klinieken, zijn onderzocht om geen risico voor de hond te vormen. Ze zijn inderdaad gemaakt van runderhuid; let gewoon op hun samenstelling, die bij voorkeur 100% natuurlijk is en zonder chemische elementen (kleurstoffen, conserveermiddelen, additieven, enz.). Op dezelfde manier blijven de botten die speciaal zijn samengesteld voor tandhygiëne veilig, terwijl de goede gezondheid van de tanden en het tandvlees van uw hond behouden blijven.

Gezondheidsrisico’s voor honden

Zoals u zult hebben begrepen, vormt het geven van gekookt of broos bot aan uw hond een gevaar voor zijn gezondheid. Dit risico kan afhankelijk van de situatie min of meer ernstig zijn en moet in ieder geval serieus worden genomen. Hier zijn enkele voorbeelden van gezondheidsproblemen die kunnen voortvloeien uit het kauwen of inslikken van een ongeschikt bot:

• Gebroken tanden, wondjes aan het tandvlees of op de tong
• Obstructie van de luchtpijp, resulterend in een schorre hoest en/of moeite met ademhalen, zelfs stikken
• Schade aan de slokdarm, maag of darmen
• Peritonitis, een ernstige ontsteking van de buikholte, veroorzaakt door een perforatie van de darmwand of het spijsverteringskanaal
• Inwendige bloedingen
• Constipatie, diarree of bloed in de ontlasting

Het verschijnen van een ongewoon symptoom na het eten van een bot zou u onmiddellijk moeten waarschuwen: ga zo snel mogelijk naar de dierenarts, want het kan een levensbedreigende noodsituatie zijn.

Welke voorzorgsmaatregelen moet ik nemen als ik mijn hond een bot geef?

De praktijk is niet zonder risico, het is essentieel om bepaalde regels in acht te nemen wanneer u uw hondje een bot geeft, zodat het een plezier blijft.

• Zorg ervoor dat je alleen je hondbotten voedt die geschikt zijn voor zijn maat. Als een te groot bot geen gevaar vormt, is het daarentegen nutteloos in het geval van een kleine hond. Afgezien van de hierboven genoemde gevaren, leiden de kleine botten er over het algemeen toe dat het dier ze te snel doorslikt, zonder de tijd te nemen om erop te kauwen.
• Let goed op de hygiëne en het behoud van de botten, die net zo streng moeten zijn als die van rauw vlees. Onverse of beschadigde botten, evenals het vlees eromheen, kunnen dus een roes veroorzaken bij uw dier. Een rauw bot mag niet langer dan 12 uur bij kamertemperatuur worden bewaard.
• Koop geen mergpijpjes die in de lengte zijn doorgesneden, omdat ze gemakkelijker kunnen breken
• Laat uw hond met een bot nooit onbeheerd achter. Hij moet het rustig opeten en zijn tijd nemen. Laat hem echter met rust en probeer hem niet te onderbreken, behalve in geval van nood. Het dier zou inderdaad agressief kunnen worden als het zich ergert terwijl het bezig is aan zijn bot te knagen
• Als je moet ingrijpen, kun je hem afleiden met eten dat hij lekker vindt, een speeltje of zijn riem. Verwijder vervolgens discreet het bot zonder dat hij het merkt.
• Neem het bot van uw hond zodra hij klaar is met eten. Verborgen of begraven botten worden brozer en dus gevaarlijker, naast rotting en een risico op spijsverteringsstoornissen.
• Over het algemeen mogen de botten niet een hele dag in de hond blijven zitten. Het feit dat te grote hoeveelheden worden ingenomen, kan inderdaad een verstopping van het spijsverteringsstelsel veroorzaken, naast een beperking van de opname van essentiële sporenelementen die in de rest van de voeding aanwezig zijn als gevolg van overconsumptie van mineralen in het bot.
• Als u een hond van het type “agressieve kauwer” heeft, die de neiging heeft om het hele bot zo snel mogelijk op te eten, geef het hem dan niet, of als u dat wel doet, houd hem dan goed in de gaten. In deze situatie probeert het dier niet te knagen, maar het bot te vernietigen, wat een aanzienlijk risico op tandfracturen met zich meebrengt.
• Kortschedelige honden kunnen vanwege de vorm van hun schedel moeite hebben met veilig kauwen. Praat eerst met een dierenarts.