Wat zit er in de buidel van de kangoeroe?

poche kangourou 062753

Er zijn momenten van dagdromen dat je je kunt voorstellen dat een zak zoals die van de kangoeroes heel praktisch zou zijn: je zou bijvoorbeeld geen tijd meer verspillen aan het achtervolgen van sleutels die in een andere jas zitten! Het is allemaal leuk, maar ver verwijderd van wat deze zak eigenlijk is. Lees het volgende om alles te weten over dit specifieke anatomische element en op zijn zachtst gezegd nieuwsgierig te zijn!

Wat zit er in de buidel van de kangoeroe?

Wat is de wetenschappelijke term voor de kangoeroezak?

De buidel van de kangoeroe wordt buidelbuidel, marsupium of mastotheca genoemd. De eerste twee namen roepen deze lijn van zoogdieren op die buideldieren worden genoemd. Het is dat de term marsupium een ​​Latijnse term is die portemonnee of zak betekent. Het is daarom duidelijk dat de buideldieren werden genoemd naar dit specifieke anatomische element. Het wordt gevonden in de suikerzweefvliegtuig en de opossum, andere buideldieren. Maar niet alleen… We vinden dit anatomische element ook terug in schaaldieren zoals pissebedden en zeevlooien.

Bij buideldieren is deze zak een plooi van huid en spieren, gelegen op de buik die eigenlijk een broedmachine is: het is in deze ruimte dat de larven die de vrouwelijke kangoeroe heeft gebaard zich zullen ontwikkelen. Alleen vrouwen hebben deze zak. Laten we nu eens nader bekijken hoe het allemaal gebeurt.

Lees verder:  Wat zijn de verschillen tussen een egel en een stekelvarken?

Geboorte en ontwikkeling van een kangoeroe

Net als bij andere buideldieren, baren vrouwelijke kangoeroes 4 weken oude embryo’s of larven. Wat er daarna gebeurt is onvoorstelbaar: het embryo, dat maximaal 2,5 cm groot is en 1 gram weegt, moet van de baarmoeder naar de buidelzak reizen. Dit vertegenwoordigt een pad van 30 cm door de vacht. Onmiddellijk na de geboorte heeft de moeder de reflex om een ​​pad van speeksel af te leggen dat het organisme naar de ingang van de zak leidt. Het is verrassend om dit rode lichaam te zien, zonder longen (het is bedekt met vele vaten die de zuurstof opvangen die het nodig heeft) waarvan alleen de voorpoten voldoende ontwikkeld zijn om te kunnen bewegen. Zodra het embryo in de buidel komt, hecht het zich aan een speen en gaat het verder met zijn ontwikkeling. Hij verlaat de buidel dan pas als hij zelf kan eten. Dit gebeurt na 5 of 6 maanden. De babykangoeroe weegt dan ongeveer 3,5 kg. Hij blijft maar heen en weer gaan. Het verlaat de broedmachine pas definitief na 8 tot 9 maanden. Kangoeroes komen nog steeds terug om hun moeders te zogen tot ze ongeveer een jaar oud zijn. Ze bereiken de volwassenheid rond 18 maanden.

De vrouwelijke kangoeroe heeft 3 vagina’s en 2 baarmoeders. Deze specifieke anatomie maakt het mogelijk om 3 baby’s tegelijkertijd te huisvesten, in verschillende ontwikkelingsstadia. Wanneer het vrouwtje een baby heeft die uit de buidel kan komen, ontwikkelt zich een andere in de buidel en bevindt de derde zich pas in het embryonale stadium.

Lees verder:  De muskusrat, een schadelijke soort die oevers vernielt

Dus wat zit er in het buideldierzakje?

De ingang van de zak is niet erg breed: ongeveer 3 volwassen vingers. Het interieur is haarloos; er is alleen huid, een beetje gerimpeld. Het herbergt 4 spenen waarvan de rol is om de larve tijdens zijn ontwikkeling te voeden. Ze scheiden elk een andere melk af die overeenkomt met de behoeften van de baby, afhankelijk van het ontwikkelingsstadium: de melk is eerst rijk aan suikers, daarna worden er eiwitten aan toegevoegd en ten slotte vetten.

Terwijl de baby voedt, produceert het afval. De afwezigheid van haar in de zak vergemakkelijkt het onderhoud. De blote huid kan er een deel van opnemen. Maar ook het vrouwtje moet aanvullen want te veel vuil bevordert de ontwikkeling van bacteriën. De lange snuit van de moeder kan daar worden ingebracht om met likstenen schoon te maken. Het zijn ook deze likken die het begin van urineren en uitwerpselen bij de kleine stimuleren, niet aanwezig tijdens de eerste weken doorgebracht in de zak. Gezien de kleine afmetingen van de baby, zijn het in eerste instantie slechts een paar druppels afval. Maar daarna, vooral als het uit de buidel begint te komen, is het belangrijk dat het vrouwtje een grondigere reiniging uitvoert.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *