Wat zijn de verschillende hondentrainingsmethoden?

Wanneer u een hond in huis verwelkomt, leeft u ermee volgens bepaalde regels. Het delen van de woonruimte, uitwisselingen en interacties tussen de bewoners van het huis vormen deze reeks regels die de hond zal moeten leren. Laten we samen kijken wat de verschillende hondentrainingsmethoden zijn om dit te bereiken.

Hondentraining

Als het gaat om het lesgeven aan onze kleine vriend, hebben we soms moeite om te begrijpen hoe we dat moeten aanpakken. Omdat we het graag goed willen doen, kunnen we echter fouten maken als we niet precies weten waar we het over hebben.

Het is daarom noodzakelijk om vanaf het begin onderscheid te maken tussen twee begrippen: onderwijs en opleiding.

Het is gebruikelijk om te zeggen dat opvoeding verwijst naar het leren van de levensregels die de hond moet leren, om in harmonie te leven met u en uw gezin, inclusief andere huisdieren. Wat training betreft, het is het aanleren van specifiek gedrag dat op bepaalde situaties reageert.

Zo leiden we een hond op om hem te leren ‘in de samenleving’ te leven en trainen we hem om specifieke taken uit te voeren, zoals geleidehonden voor blinden, drugsspeurhonden, enz.

Of het nu om de een of de ander gaat, er zijn verschillende methoden, die in verschillende mate afhankelijk zijn van de resultaten van onderzoek naar gedragsconditionering, waarvan we met name onderscheid maken:

• Reageren conditionering;
• Operante conditionering.

Pavlov en responsieve conditionering

We hebben de kennis over conditionering te danken aan het werk van een Russische medisch fysioloog, Ivan Pavlov.

Terwijl hij bezig was met de spijsvertering en de speekselklieren, merkte hij dat zijn hond, die hij op vaste tijden voedde, de neiging had om te gaan kwijlen als de maaltijd naderde. Vervolgens ontwikkelde hij met succes een reeks experimenten die erop gericht waren een hond te onderwerpen aan verschillende geluidsstimuli, vlak voordat hij voedsel tot zich nam, om hem te ‘conditioneren’ om te kwijlen als hij dit geluid hoort.

Hij zal dit experiment verder uitwerken en zal erin slagen aan te tonen dat met training en door associatie alleen stimulatie (geluid) erin slaagt de voorwaardelijke reflex (speekselafscheiding) te activeren.

Het was door deze ervaring, tegenwoordig bekend als de ‘Pavlov-reflex’, dat hij de nadruk legde op voorwaardelijke reflexen en leren door associatie.

Skinner en operante conditionering

We hebben dit concept van ‘operante conditionering’ te danken aan de psycholoog Frederic Skinner die zich baseerde op het werk over dierlijke intelligentie van een van zijn collega’s, Edward Thorndike.

Met een experiment uitgevoerd op ratten en duiven, bekend als “Skinner’s box”, toonde hij aan dat gedrag afhankelijk is van het effect dat het teweegbrengt en dat het kan worden beïnvloed, gewijzigd of gevormd door de bekrachtiging en bestraffing.

In tegenstelling tot de respondentconditionering van Pavlov, waarbij gedrag reageert op een stimulus bij een passief subject (de stimulus is onafhankelijk van zijn actie), is het bij de operante conditionering van Skinner het gedrag dat de stimulus brengt, waardoor het een actief onderwerp van zijn leerproces wordt.

Goed om te weten: De termen ‘bekrachtiging en bestraffing’ hebben hier niet dezelfde betekenis als in het dagelijks leven. Versterking is een actie die tot doel heeft het optreden van bepaald gedrag te vergroten, en straf is een actie die tot doel heeft dat gedrag te verminderen. Beide kunnen positief of negatief zijn.

De 3 belangrijkste methoden van hondentraining

Er zijn een aantal hondentrainingsmethoden, en met de evolutie, gewoonten en een beter begrip van honden is het zeer waarschijnlijk dat er de komende jaren nog meer zullen ontstaan.

We kunnen echter 3 hoofdmethoden voor hondentraining onderscheiden, omdat deze de bekendste en meest beoefende zijn.

1 – De traditionele methode

De traditionele methode van hondentraining is gebaseerd op het principe van responsieve conditionering en op de theorie, waarvan we nu weten dat deze onjuist is, van de hiërarchie tussen soorten: de hond moet worden gedomineerd door de mens, met het risico ‘door de hond te worden als hij dient het niet in.

Op basis van een observatie van wolven in gevangenschap is deze zogenaamde hiërarchie (dominante alfawolf) inmiddels ontkracht. Observatie van wolven in het wild demonstreert daarentegen een sociaal gedrag van het delen van taken, zonder gevestigde hiërarchie en zonder concurrentie.

Bij de traditionele methode probeert de man dus gedrag te verkrijgen als reactie op bevelen die de hond moet gehoorzamen. Met accessoires (riem, fluitje, halsband, bel) die verband houden met beloningen of straffen, leert de hond passend gedrag.

Tegenstanders van deze methode noemen het gebruik van dwangaccessoires (wurghalsbanden, elektrische halsbanden), sancties en straffen, soms gewelddadig en traumatisch voor de hond. Terwijl anderen volhouden dat deze methode geen rekening houdt met de aard en gevoeligheid van het dier.

De verdedigers van deze onderwijsmethode verdedigen zichzelf tegen elke mishandeling die het dier wordt aangedaan en benadrukken het feit dat deze marginale praktijken door bepaalde opvoeders op ongepaste wijze zijn ingevoerd, terwijl het begrip straf moet worden opgevat als een verbale berisping en nooit door middel van slagen.

Deze controverses en een beter begrip van het gedrag van honden hebben ertoe geleid dat deze methode tegenwoordig minder populair is en plaats heeft gemaakt voor andere benaderingen.

2 – De positieve onderwijsmethode

Het is gebaseerd op operante conditionering en positieve bekrachtiging, maar volgens sommige hondentrainers ook op de theorie van soorthiërarchie en overheersing.

Deze methode heeft tot doel de motivatie van de hond te gebruiken om gepast gedrag te vertonen, omdat hij weet dat hij beloond zal worden (vleierij, liefkozingen, snoepjes). ‘Slecht’ gedrag wordt omgeleid naar verwacht gedrag (negatieve straf).

Negatieve bestraffing moet worden opgevat als het onderbreken van het ongepaste gedrag, zodat de hond leert dat hij alleen tevreden zal zijn door het gewenste gedrag over te nemen.

Wanneer u bijvoorbeeld met uw hond aan de lijn loopt en hij aan zijn zij trekt, zal het stoppen en onderbreken van de wandeling hem helpen begrijpen dat zijn gedrag (trekken aan de lijn) een negatieve reactie uitlokt (einde wandeling). Hij zal ermee ophouden, zodat zijn rit hem niet wordt ontnomen.

De hond wordt dus een actor in zijn leerproces door te leren dat zijn acties positieve of negatieve gevolgen hebben en zal de neiging hebben om gemakkelijker het juiste gedrag aan te leren dat een positief gevolg heeft, en om gedrag dat negatieve gevolgen heeft te vermijden.

De positieve opvoedingsmethode elimineert dwang, angst en intimidatie van de hond volledig en beweert rekening te houden met zijn persoonlijkheid en gevoeligheid.

“Clickertraining”, of het gebruik van een clicker die een helder en nauwkeurig geluid afgeeft, wanneer de hond het verwachte gedrag overneemt en onmiddellijk daarna een beloning uitdeelt, is een zeer populaire variant van de positieve hondentraining.

3 – De natuurlijke onderwijsmethode

De natuurlijke onderwijsmethode, uitgevonden door etholoog Joseph Ortega, gebaseerd op de observatie van wolven in het wild, is gebaseerd op positieve bekrachtiging, observatie, begrip en respect voor het dier.

Tijdens deze observaties merkt Ortega dat de welpen specifiek gedrag vertonen tegenover hun moeders. Op signaal van haar rennen de welpen naar haar toe als ze terugkomt van de jacht, gaan zitten en likken hun lippen als ze haar hoofd opheft, gaan liggen als ze gaat liggen, enz.

Het instinctieve gedrag van welpen wordt veroorzaakt door hun vitale behoeften (voeden) en kan worden geactiveerd door codes (signalen verzonden door de moeder). Op basis van deze observaties stelde hij zich vervolgens een opvoedingsmethode voor honden voor.

De natuurlijke methode is gebaseerd op het principe dat elke hond zijn eigen persoonlijkheid, zijn eigen emoties, zijn eigen capaciteiten heeft en dat deze van individu tot individu verschillen.

Om hem op te voeden, moet je hem vooral begrijpen, in staat zijn tot empathie en zijn natuurlijke motivatie en instincten gebruiken. Je moet een band van vertrouwen en vriendschap opbouwen, terwijl je de situatie onder controle blijft.

Straf, beperkingen en berispingen zijn volledig uitgesloten van deze leermethode. Terwijl de traktatie, de beloning, de liefkozingen en het spel worden gebruikt om het gewenste gedrag uit te lokken of het gewenste spontane gedrag aan te moedigen. Successen worden gewaardeerd en mislukkingen worden simpelweg genegeerd.

De hond leert op een leuke manier, zonder beperkingen, zonder stress en deze methode, die de laatste jaren erg populair is geworden, is vooral geschikt voor zeer jonge honden.

Er zijn nog andere methoden, variaties en aanpassingen, maar wat u moet weten, welke methode u ook verkiest, is dat het succes en het welzijn van de hond die u wilt trainen wordt bepaald door de manier waarop u de hondentrainingsmethode toepast.

Respect, vriendelijkheid, zachtmoedigheid en medeplichtigheid zijn essentieel om succesvol te leren zijn en om uw hond te laten floreren, dat blijkt uit alle onderzoeken!