Wat zijn de verschillen tussen wezel, fret, marter, marter, hermelijn, stinkdier en nerts?

Kleine carnivoren zoals wezels, fretten, marters, marters, hermelijnen, stinkdieren en nertsen behoren allemaal tot de marterachtigenfamilie. Deze dieren lijken qua uiterlijk en gedrag op elkaar, daarom is het erg moeilijk om je weg te vinden. Omdat sommigen van hen langs de weg of tijdens een wandeling tegenkomen, is het toch interessant om de verschillen uit te leggen, zodat je de dieren die je ziet kunt identificeren. Het doel van dit artikel is om u enkele sleutels te geven.

De wezel (Mustela nivalis)

De wezel is discreet en gezegend met grote behendigheid. Het formaat is bescheiden, variërend tussen de 17 en 27 cm lang, inclusief de staart. Het is het kleinste lid van de marterachtigenfamilie. Het slanke en dunne lichaam en de poten zijn kort. Hierdoor kan hij gemakkelijk in holen en kleine spleten glippen op zoek naar prooien. Een gat met de diameter van een muntstuk van 2 euro is voldoende om er doorheen te gaan. De vacht heeft een bruine tint aan de bovenkant en wit aan de buik, wat zorgt voor effectieve camouflage in zijn natuurlijke omgeving. In Europa wordt het niet weergegeven geen witte jasin tegenstelling tot de hermelijn. Buiten de winter onderscheiden we deze twee dieren ook als volgt: de hermelijn heeft een langere staart en de punt is zwart.

Hoewel de wezel slechts zo’n honderd gram weegt, is het een formidabel roofdier. Hij kan op elk moment van de dag of nacht actief zijn, afhankelijk van de jachtmogelijkheden. Zijn dieet bestaat voornamelijk uit kleine knaagdieren: vooral veldmuizen en veldmuizen, die hij met opmerkelijke snelheid en precisie vangt. De wezel leeft in een grote verscheidenheid aan omgevingen en wordt aangetroffen in open graslanden, maar ook in dichte bossen, in velden maar ook in gebieden dicht bij huizen. Dit getuigt van een groot aanpassingsvermogen. In plattelandsgebieden kan het worden beschouwd als een bondgenoot van boeren vanwege zijn vermogen om populaties schadelijke knaagdieren onder controle te houden. In tijden van overvloed is het gebruikelijk dat de wezel slechts een deel van de gedode prooi opeet. We kunnen dan zien dat zijn aanvallen ondertekend zijn: de lijken hebben een beet in het occipitale gebied omdat de slachtoffers worden aangevallen ter hoogte van de halswervels. De wezel kan ook een prooi doden die veel groter is dan hijzelf door wurging.

De hermelijn (Mustela erminea)

De hermelijn is tussen de 17 en 32 cm lang, met een relatief korte staart van ongeveer 8 tot 12 cm. Het uiterlijk varieert afhankelijk van de seizoenen, wat het bijzonder interessant maakt. In de zomer sport het a vacht bruin op de rug en wit op de buikvergelijkbaar met die van de wezel. In de winter wordt zijn vacht volledig witmet uitzondering van het puntje van zijn staart, dat zwart blijft. In Europa werd zijn witte vacht gebruikt om koninklijke jassen te versieren.

Het is een wendbaar en woest roofdier dat bovendien slechts ongeveer honderd gram weegt. Hij is in staat prooien te vangen die groter zijn dan hijzelf, zoals hazen en konijnen, hoewel zijn dieet voornamelijk bestaat uit kleine knaagdieren zoals veldmuizen, veldmuizen en muizen. Hij jaagt met snelheid en precisie en verrast zijn prooi met zijn vermogen om stil te bewegen en holen binnen te sluipen. De hermelijn staat ook bekend om zijn indrukwekkende sprongen tijdens de jacht in sneeuw of hoog gras.

De hermelijn leeft in een grote verscheidenheid aan habitats, maar geeft over het algemeen de voorkeur aan koude of gematigde streken, bosrijke gebieden en bosranden die schuilplaatsen bieden. Ze is vaak het meest actief bij zonsopgang en zonsondergang, maar kan indien nodig op elk moment van de dag jagen.

De fret (Mustela putorius furo)

De fret is een huisdier. In de natuur zul je het niet vinden. Dieren die door gewetenloze eigenaren zijn achtergelaten, overleven niet in het wild. Hij onderscheidt zich door een gemiddelde lengte van ongeveer 38 cm, waaraan de staart moet worden toegevoegd, ongeveer tien centimeter lang. Zijn langwerpige, gespierde lichaam en korte poten geven hem hetzelfde vermogen om zich door tunnels en nauwe ruimtes te wurmen als zijn soortgenoten. Ze hebben een grote verscheidenheid aan jassen, variërend van puur wit tot bruin tot crèmetinten. Zijn ogen kunnen rood, zwart of zelfs blauw zijn, afhankelijk van de kleur van zijn vacht.

De wezel (Martes foina)

De marter is een middelgrote marterachtigen met een lengte tussen 40 en 55 cm, plus een borstelige staart die 25 tot 30 cm kan worden. Hij weegt 1 tot 2 kg. Het lichaam is robuust, wat hem een ​​uitstraling geeft steviger dan de marter. De vacht is over het algemeen grijsbruin, met één kenmerk waardoor hij duidelijk te onderscheiden is: een grote witte vlek die begint onder de kin en zich vaak uitstrekt tot aan de voorpoten.

De marter is moeilijker tegen te komen omdat het een nachtdier is. Hij is zeer aanpasbaar en sluipt rond in huizen. Ze voelt zich net zo thuis op het platteland als in stedelijke omgevingen. Zijn dieet is omnivoor, inclusief muizen, vogels en eieren, maar ook fruit, Insecten en mogelijk voedselverspilling. Hoewel de marter helpt knaagdierpopulaties onder controle te houden, wordt hij vaak als een plaag aangemerkt omdat hij schade kan veroorzaken wanneer hij zich in gebouwen vestigt.

De boommarter (Martes martes)

Martens vormen op zichzelf een geslacht. Afhankelijk van de soort kan een marter tot 66 cm lang worden plus een staart van 20 tot 28 cm. Het gewicht varieert tussen ongeveer 1 tot 2 kg. Thuis is de kans het grootst dat we de boommarter tegenkomen. Hij is eleganter dan de wezel omdat zijn poten iets langer zijn. De morfologie is perfect aangepast aan het leven in bomen. De vacht is over het algemeen donkerbruin, bijna chocoladebruin, waarop een patroon zichtbaar is. oranjegele vlek kenmerkend voor de keel. Dit onderscheidt hem gemakkelijk van de marter, die een witte vlek heeft.

De boommarter is een bosdier dat houdt van dichte naald- of gemengde bossen waar hij gemakkelijk van boom naar boom kan klimmen en springen. Hij eet eekhoorns, vogels en hun eieren, fruit, bessen en insecten. In tegenstelling tot de marter vermijdt de marter het liefst gebieden die door mensen worden bewoond, en blijft hij over het algemeen weg van huizen.

Het stinkdier (Mustela putorius)

Het stinkdier is de voorouder van de tamme fret. Hoewel de bunzing tegenwoordig minder vaak voorkomt dan de fret, blijft hij een symbool van de Europese natuur, ook al wordt hij vaak slecht waargenomen. Zijn discretie en nachtelijke levensstijl maken het moeilijk om van dichtbij te observeren. De bunzing is een middelgrote marterachtigen, 40 cm tot 60 cm lang, inclusief een staart van 12 cm tot 15 cm. De vacht is donkerbruin tot zwart, gemarkeerd door lichte gezichtsstrepen op de snuitwaardoor het een gemakkelijk herkenbaar uiterlijk krijgt. Het lichaam van het stinkdier is langwerpig en stevig, met korte poten, waardoor het een gedrongen silhouet krijgt. De morfologie is goed aangepast aan zijn semi-aquatische en terrestrische levensstijl. Het is in feite nauw verbonden met wetlands, moerassen en vijvers. Hij is een uitstekende zwemmer. Maar hij kan ook in de bossen, velden en soms in de buurt van huizen leven. Het stinkdier is voornamelijk ’s nachts actief. Het voedt zich met een verscheidenheid aan prooien: knaagdieren, vogels en eieren, kikkers… Het is ook bekend dat het stinkdier op vis jaagt.

In de collectieve verbeelding wordt het vaak verward met een ander zwart-wit dier met een bonte staart die een misselijkmakende geur afgeeft: de stinkdiereen heel andere soort. Het stinkdier geeft zeker een sterke, muskusachtige geur af als het zich bedreigd voelt, maar veel minder hardnekkig dan het stinkdier.

Nerts (Mustela lutreola)

De Europese nerts onderscheidt zich door zijn dichte en zijdeachtige vacht. Met een lengte tussen 23 en 43 cm, met een staart van maximaal 12 cm. De vacht varieert van lichtbruin tot donkerbruin en heeft vaak een klein wit vlekje onder de kin. Hij is een uitstekende zwemmer. Het is in feite een semi-waterdier dat voornamelijk langs waterwegen, moerassen en beboste moerassen leeft. Het dieet is overwegend vleesetend en bestaat uit kleine vissen, Amfibieën, schaaldieren, maar ook kleine zoogdieren en watervogels. Hij jaagt voornamelijk ’s nachts. Tegenwoordig is het helaas een van de meest bedreigde zoogdieren in Europa.

Je bent nu goed op de hoogte van de verschillen tussen wezel, fret, marter, marter, hermelijn, stinkdier en nerts. Hun identificatie vereist aandacht voor detail, wat niet altijd gemakkelijk is. Wees discreet en geduldig en je zult geleidelijk kennis opdoen over de natuur om je heen!

Door Laetitia Cochet – Gepubliceerd op 24/09/2024 Carnivoor Roofdier Knaagdier