Wat zijn de roofdieren van mieren?

Het geschatte aantal aanwezige mieren op aarde is duizelingwekkend: het zou één tot tien miljoen miljard zijn. Het aantal verschillende soorten zou minstens 20.000 zijn, en sommige myrmecologen (naam gegeven aan onderzoekers die gespecialiseerd zijn in mieren) hebben dit aantal opgedreven tot 30 of zelfs 40.000. Hoe is zo’n groot aantal dieren mogelijk? Hebben mieren geen roofdieren meer? Er zijn echter veel dieren die mieren eten. Dit artikel bespreekt de belangrijkste roofdieren van mieren.

miereneters

De miereneters die in de tropische wouden van Zuid-Amerika leven, zijn ongetwijfeld de bekendste mierenroofdieren, te beginnen met de reuzenmiereneter of grote miereneter (Myrmecophaga tridactyla). Onmiddellijk herkenbaar aan zijn snuit die 45 cm lang kan worden, is het een dier met een bruine vacht, met uitzondering van twee zwart-witte banden op de nek en schouders. Hij is ook uitgerust met een lange borstelige staart, even lang als het lichaam, die hij gebruikt om zichzelf te bedekken als hij rust. Zijn buisvormige snuit herbergt een 65 cm lange tong. Het dier heeft geen tanden. Opmerkelijk genoeg is het het dier waarvan de lichaamstemperatuur de laagste is onder de zoogdieren, omdat deze slechts 32°C bereikt. Zijn reukvermogen is extreem ontwikkeld en compenseert slecht zicht en gehoor. Dit dier voedt zich niet alleen met mieren, maar ook met termieten en zachtaardige ongewervelde dieren. De 10 klauwen (5 aan elke poot) van zijn voorpoten worden gebruikt om de heuvels gevormd door insectenkolonies te breken. Zijn speekselklieren produceren een kleverige substantie die de ruwe, met villi bedekte tong omhult, waardoor hij duizenden insecten in enkele minuten kan vangen, vooral omdat hij in staat is tot 150 tongbewegingen in één minuut. Geschat wordt dat een grote miereneter 30.000 mieren per dag kan eten.

In dezelfde regio’s van de wereld vinden we de tamandu (Tamandua tetradactyla En T. mexicaans). Met een lengte van slechts 50 cm zonder staart, is zijn vacht warmer bruin dan zijn neef de miereneter. De naam komt van een Braziliaans dialect waarin taa betekent “mier” en mandu, “trapper”. Als het mieren kan consumeren, verbruikt het meer termieten, evenals bijen en honing. Hij heeft dezelfde uitrusting als de reuzenmiereneter: een lange snuit, een ruwe tong en kleverig speeksel.

De myrmidon (Cyclopes didactylus) wordt ook wel “dwergmiereneter” genoemd. Het is de kleinste soort miereneter, de lengte van zijn lichaam schommelt tussen 15 en 20 cm. Zijn vacht is goudgeel tot zilvergrijs. In vergelijking met zijn twee neven en in verhouding tot zijn lichaam is zijn snuit kort. Het is bekend dat hij zich voedt met mieren en boomtermieten, en soms met kevers. Dit dier is nog steeds slecht bekend omdat het moeilijk te observeren is.

Deze drie miereneters concurreren niet met elkaar omdat ze op verschillende vegetatieniveaus leven en niet dezelfde insecten eten.

Aardvarken

Het aardvarken, ook wel aardvarken genoemd, is een groot gravend zoogdier met een lange snuit, waarvan het silhouet lijkt op dat van de miereneter. Hij woont in Centraal-Afrika en Zuid-Afrika. Zijn lichaam is ongeveer 1 meter lang. Zijn snuit is langwerpig en eindigt in de vorm van een snuit. Net als miereneters heeft hij een lange tong bedekt met plakkerig speeksel waardoor hij zich kan voeden met termieten en mieren. Het kan tot 50.000 mieren eten in een enkele jachtnacht.

Sluipwespen

De kleine wespen van het geslacht Elasmosma zijn slechts 1 tot 2 mm groot en kunnen mieren parasiteren. De wesp ziet de mier die zijn doelwit zal zijn en landt vervolgens op zijn achterlijf. Het kost haar dan meestal minder dan een seconde om daar een ei te leggen. De larve ontwikkelt zich vervolgens in het lichaam van de mier en voedt zich met zijn vlees.

Phorid vliegt

Phorid-vliegen meten ook 1 à 2 mm. Veel soorten parasiteren mieren. Net als wespen lokaliseert dit type vlieg eerst zijn slachtoffer en legt dan zijn eieren in de kop of buik van de mier. In de Verenigde Staten worden ze gebruikt als biologisch wapen tegen de vuurmier (Solenopsis invicta), een invasieve soort die geen roofdieren heeft. Het is een bijzonder agressieve en naar verluidt gevaarlijke mier vanwege zijn gif dat krachtig genoeg is om de dood van kleine vogels te veroorzaken.

Spinnen

Sommige soorten spinnen zijn dol op mieren, maar niet allemaal omdat sommigen er juist voor wegvluchten, omdat mieren geen gemakkelijke prooi zijn, een angel gebruiken of mierenzuur produceren om zichzelf te verdedigen. Er zijn spinnen die zich bijna uitsluitend voeden zoals de Zodarions die bij de ingangen van de mierenhoop op zoek zijn naar een prooi en deze opeten nadat ze deze hebben verlamd. DE Asagena phalerata zijn ook myrmecofaag (die mieren eten). spinnen van de familie Theridiidae weven webben waar mieren passeren. I’Amyciaea albomaculata voedt zich met weversmieren.

Hagedissen

In Frankrijk, in het zuiden van Frankrijk, kun je een muurhagedis observeren die zich in de buurt van een spoor van lasius niger en slik een grote hoeveelheid door zonder dat ze zich daar zorgen over hoeven te maken. De bewegingen van zijn tong zijn inderdaad te snel voor de mier om tijd te hebben om een ​​alarmsignaal af te geven.

De gehoornde hagedis (Phrynosoma cornutum) die in Texas leeft, voedt zich bijna uitsluitend met oogstmieren (Pogonomyrmex barbatus).

Padden

De kleverige tong van een gewone pad (Bufo bufo) is net zo snel en efficiënt als die van een hagedis. Dit soort padden voedt zich niet alleen met mieren, maar eet ook veel andere ongewervelde dieren.

vogels

Spechten zijn de belangrijkste vogels die worden gebracht om mieren te consumeren, omdat ze gewapend zijn met een lange kleverige tong en zich in de schors van bomen nestelen om de daar gevonden insecten op te eten. De miereneter draaihals (Jynx toquilla) vangt rode bosmieren. De grote bonte specht (Dendrocopus majoor), Bonte Specht (Dendrocopus minor), de groene specht (Picus viridis) en de zwarte specht (Dryocopus martius) kunnen ook mieren en hun larven consumeren.

Dassen

Beschermd door hun dikke vacht kunnen dassen veilig mierennesten aanvallen, waarbij ze meer in het bijzonder de larven kiezen.

Insecten

Oorspronkelijk uit Maleisië, Acanthaspis petax is een punaise van ongeveer een centimeter lang. Zijn prooi zijn vaak mieren. Zijn lange slurf doorboort het lichaam van zijn prooi, injecteert speeksel met een verlammend middel en enzymen die de weefsels van zijn slachtoffer oplossen, die vervolgens gemakkelijker worden geconsumeerd.

andere mieren

Soorten myrmecofage mieren zijn niet talrijk. Er is Solenopsis fugax En Ooceraea biroikleine mieren van 2 mm, die kolonies van andere kolonies plunderen om zich te voeden met broed (eieren en larven).

In Frankrijk zijn 216 verschillende soorten mieren bekend. Als ze ons bestaan ​​kunnen vergiftigen wanneer ze zich in onze huizen vestigen, zijn ze een kostbare aanwezigheid in de natuur. Gezien hun aantal zijn er uiteindelijk maar weinig roofdieren. De organisatie van hun kolonie is streng en garandeert de hygiëne van haar inwoners. En hun 100 miljoen jaar bestaan ​​hebben hen de tijd gegeven om bijzonder effectieve collectieve verdedigingsmechanismen op te zetten.