Wat zijn de roofdieren van de tijger?

Gemakkelijk herkenbaar aan zijn flamboyante oranje vacht met zwarte strepen, de tijger symboliseert schoonheid en kracht. De carnivoor staat in zijn verspreidingsgebied bovenaan de voedselketen en toont een voorkeur voor wilde zwijnen en herten. In staat om zijn prooi te verdoven of zelfs te doden met een enkele slag van zijn poot, regeert hij oppermachtig over de jungle. Zijn er dieren op aarde die zichzelf aan hem kunnen meten? Zo ja, wat zijn dat? Close-up van een grote jager die veel vijanden heeft maar slechts één roofdier.

Wie is de tijger en waar woont hij?

De tijger (panthera tigris) is een zoogdier uit de familie Felidae en het geslacht Panthera. Onder een prachtige rode jas met zwarte strepen verbergt zich de grootste wilde katachtige en een van de grootste terrestrische carnivoren, net achter de beer. Het dier leeft in Eurazië, van Rusland tot Korea, door China en India. Het is ook te vinden in Thailand, Bangladesh, Vietnam, Nepal, Bhutan, Birma, Laos, Cambodja, Maleisië of Indonesië op het eiland Sumatra. De tijger bezoekt tropische bossen, mangroves, zwaar beboste gebieden en moerassen, tot een hoogte van 4.000 m. Het meet van 80 cm tot 1 m bij de schoft en weegt van 100 kg tot 300 kg, afhankelijk van de soort.

Wat zijn de prooien van de tijger?

Laten we, voordat we de roofdieren van de tijger ontdekken, eens kijken naar zijn prooi. De katachtige eet voornamelijk middelgrote tot grote dieren, waarvan de meeste herbivoren zijn. Op het menu staan ​​wilde zwijnen, herten (en hun kroost), maar ook vogels, apen of vissen. De tijger valt soms soorten aan met een imposante grootte (tot 3 keer zijn gewicht) zoals buffels of gaurs, maar aarzelt niet om te capituleren als hij zich bedreigd voelt door de immense hoorns van deze grote runderen. Het beest is ook in staat krokodillen te doden die zich op het land of in het water bevinden. Het is inderdaad een van de weinige grote katachtigen die het zwemmen onder de knie heeft en gemakkelijk waterwegen van 6 tot 8 km breed kan oversteken.

Wat is de jachttechniek van de tijger?

Hoewel snel over korte afstanden (topsnelheid 50 km/u), kan de tijger niet concurreren met snellere en duurzamere prooien zoals herten. Daarom gaat de grote kat bij zonsopgang of zonsondergang op zoek naar voedsel en jaagt hij op de uitkijk: hij benadert zijn prooi geruisloos van achteren en springt er oogverblindend op af. Naast een indrukwekkend spierstelsel bezit de tijger formidabele wapens in de vorm van lange, scherpe klauwen en sterke hoektanden die hij op zijn slachtoffer plant. Als zijn actie niet genoeg is om een ​​fatale breuk te veroorzaken, gebruikt hij zijn stevige poten om zijn prooi vast te houden en af ​​te maken. De tijger slikt tot 18 kg vlees in een enkele maaltijd en vast dan een paar dagen. Hij doodt tussen de 1 en 2 dieren per week en begraaft hun overblijfselen als hij vol is om later te eten. Kracht en wreedheid maken de tijger tot een toproofdier aan de top van de voedselketen.

Wat is een toproofdier?

Een toproofdier, ook wel alfa-roofdier of toproofdier genoemd, is een dier dat, als het volwassen is, bovenaan de voedselketen staat en niet door andere soorten wordt belaagd. De voedselketen bestaat uit een opeenvolging van levende wezens waarvan elk wordt opgegeten door de volgende. Het uitgangspunt is heel vaak een chlorofyl (groene) plant: die wordt gegeten door herbivoren die op hun beurt worden verslonden door carnivoren. Het toproofdier wordt over het algemeen gekenmerkt door een imposante omvang, een lage bevolkingsdichtheid, een lage voortplantingssnelheid, een groot leefgebied en enorme bewegingen op dit gebied. Deze dieren spelen een cruciale rol bij het reguleren van de balans van het ecosysteem. Door kwetsbare individuen (gewond, geparasiteerd, misvormd of ziek) te consumeren, verbeteren ze de gezondheid van de bevolking en vertragen ze de verspreiding van ziekten. Het verdwijnen van toproofdieren vormt een bedreiging voor het behoud van de biodiversiteit en het beheer van het voedselweb. Om deze redenen vormt hun bescherming een grote ecologische uitdaging.

Wat zijn de natuurlijke vijanden van de tijger?

Sommige dieren kunnen de tijger doden, maar worden niet als roofdieren beschouwd. We zullen het daarom hebben over vijanden, waaronder we kunnen noemen:

• De beer. Net als de tijger is de plantigrade een van de gevaarlijkste terrestrische roofdieren. Kan meer dan 500 kilo wegen, heeft scherpe klauwen, een brede bek met vier lange hoektanden. De teeuwen zijn soms het slachtoffer van beren, maar de gevallen blijven zeldzaam. Aan de andere kant aarzelen vrouwtjes met een sterk ontwikkeld moederinstinct niet om voor een tijger te gaan staan ​​om hun welpen te beschermen, waarbij hun doel meer is om de indringer weg te jagen dan om hem te doden;
• Het gat. In India deelt deze hond hetzelfde territorium als de tijger. Wetenschappers hebben de dood gemeld van een katachtige veroorzaakt door een groep holen tijdens een ontmoeting rond dezelfde prooi. De wreedheid van de wilde hond – ook in groepen – is echter niet gelijk aan die van een gezonde volwassen tijger;
• De andere tijgers. Een territoriaal dier, de katachtige zal waarschijnlijk een soortgenoot tegenkomen om zijn domein uit te breiden om alleen van prooi en vrouwtjes te genieten. In een duel gaan de rivalen eerst te werk met intimidatiesignalen om een ​​fysieke confrontatie te vermijden. Als de afschrikkingsstrategie niet werkt, kan er een gewelddadig gevecht uitbreken en leiden tot de dood van een van de mannetjes;
• Het luipaard. Deze opportunistische jager uit de onderfamilie pantherine zal geen volwassen tijger aanvallen, maar zal zijn nakomelingen aanvallen als hij deze geïsoleerd ziet, ver van zijn ouders;
• De krokodil. In augustus 2011 slaagde een 4 meter lange krokodil erin een tijger te verslaan in de moerassen van West-Bengalen. Nogmaals, dit is een uitzonderlijk geval, misschien vanwege de fysieke zwakte of onervarenheid van de kat.

Heeft de tijger andere roofdieren?

De International Union for Conservation of Nature (IUCN) heeft de katachtige als bedreigd geclassificeerd op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten. De dramatische achteruitgang van de populatie is de verantwoordelijkheid van het belangrijkste roofdier van de tijger: de mens. Dit fascinerende dier is al tientallen jaren het onderwerp van intense jacht op trofeeën door Engelse kolonisten en maharadja’s. Nu verboden, is deze activiteit vervangen door zware stroperij gericht op het doorverkopen van de huid van het beest en verschillende delen van zijn lichaam voor traditionele Chinese geneeskunde. Een andere factor in zijn verdwijning is de massale vernietiging van zijn leefgebied, wat leidt tot een schaarste aan prooien. Hongerig wordt de tijger gedwongen zich te wenden tot het vee dat veel dorpsgemeenschappen onderhoudt. Het conflict met mensen veroorzaakt vervolgens een slachting van het toproofdier als vergelding en blijft de illegale handel aanwakkeren. Van de meer dan 100.000 individuen die in 1900 in het wild leefden, zijn er vandaag nog maar 4.000 over.