Wat zijn de roofdieren van de egel?

De egel heeft lange stekels waarmee hij de aanvallen van zijn roofdieren effectief kan weerstaan. Een handjevol dieren slaagt er echter in om de kleine stekelige bal te verslaan. Hoewel het weinig vijanden heeft, blijft dit schattige wezen zeer bedreigd door meerdere gevaren, waarvan de meeste afkomstig zijn van menselijke activiteit. De cijfers zijn stichtelijk: een kwart van de bevolking overleeft niet van het ene op het andere jaar en slechts 4 op de 1000 individuen bereiken de leeftijd van 10 jaar. Hieronder zullen we de roofdieren van de egel opsommen en de belangrijkste oorzaken van zijn vroege sterfte.

Hoe beschermen egels zichzelf tegen roofdieren?

Van zijn Latijnse naam Erinaceus europaeus, is de egel in meerdere opzichten een kwetsbaar diertje: hij vertoont een bescheiden formaat (20 tot 30 cm lang en 10 tot 15 cm hoog), hij beweegt langzaam en vertoont geen agressief gedrag. Dit vreedzame en weerloze wezen valt niet aan, zijn enige alternatief in geval van agressie is zich te wapenen onder een doornige bal. Hiervoor richt de egel de 6000 tot 8000 stekelige haren op die zijn rug en zijkanten sieren in de hoop zijn vijand ervan te weerhouden aan te vallen. Bij de minste waarschuwing krult hij zich op om de kwetsbare delen van zijn lichaam te beschermen, dwz zijn snuit en zijn blote benen, evenals zijn buik die alleen bedekt is met een fijne vacht. De egel kan zo nodig uren blijven liggen.

Wat zijn de roofdieren van de egel?

De egel is een nachtdier die overdag in een stapel droge bladeren slaapt en ’s nachts (nogal luidruchtig overigens) rondloopt. Dankzij zijn stekelige pantser kent het zoogdier weinig roofdieren. Onder zijn weinige vijanden – waarvan de meerderheid nachtdieren zijn zoals hij – kunnen we de das en de oehoe noemen, de enigen die de egel met hun klauwen kunnen “openen”. De bosuil, buizerd, vos en bunzing zijn minder voorkomende roofdieren. Marters, wezels, wezels en ratten vallen soms jonge egels aan, net zoals honden en katten een broedsel kunnen vernietigen. Het lijkt erop dat de steenarend, de kraai en de raaf alleen geïnteresseerd zijn in aas dat op de weg wordt gevonden. Merk op dat natuurlijke roofdieren 9% van de egels doden en daarom geen significante sterftefactor vertegenwoordigen.

Wat zijn de bedreigingen voor de egel?

Aangenomen wordt dat een egel gemiddeld 2 tot 3 jaar leeft, terwijl zijn levensduur theoretisch wordt geschat op 9 of 10 jaar. Volgens studies bereiken slechts 4 op de 1000 mensen de leeftijd van 10 jaar en een kwart van de bevolking overleeft het niet van het ene op het andere jaar. In Frankrijk worden jaarlijks meer dan 10.000 egels gedood. De soort wordt inderdaad geconfronteerd met veel gevaren, waarvan de meeste verband houden met menselijke activiteiten. Een van de meest voorkomende doodsoorzaken zijn:

• Vergiftiging door pesticiden, direct of indirect, door het inslikken van bedwelmde Insecten of slakken;
• Aanrijdingen op de weg wanneer de egel een rijbaan oversteekt. Het risico wordt verergerd door bewegingen die meestal ’s nachts worden uitgevoerd en door het slechte gezichtsvermogen van het dier;
• Verdrinken in een zwembad of bassin waarvan de verticale en gladde wanden voorkomen dat het kleine zoogdier opstijgt;
• Vallen in diepe holtes en sloten. Vangen in kweeknetten, mazen en ander afval (plastic zakken). De egel kan niet uit de val komen en sterft van uitputting en honger;
• Het verbranden van vuur groenafval waarin het dier schuilt. Ter herinnering: de verbranding van bioafval in privétuinen is sinds 2011 verboden;
• Tuinmachines met messen, zoals bosmaaiers en grasmaaiers;
• Ziekten en parasieten zoals teken en vlooien. De egel is ook slachtoffer van vliegen die hun eieren tussen zijn stekels leggen. Eenmaal uitgekomen, verslinden de wormen de binnenkant van de egel (darm, longen, enz.).

Is de egel wettelijk beschermd?

De soort geniet de volledige beschermingsstatus sinds het decreet van 23 april 2007 (na het decreet van 17 april 1981) tot vaststelling van de lijst van landzoogdieren die in heel Frankrijk worden beschermd. De Europese Gemeenschap heeft ook een strikt wettelijk kader ingesteld dat het vernietigen, vangen, verminken, verwijderen van egels en het storen in hun natuurlijke omgeving verbiedt. Hun bezit, vervoer, naturalisatie, handel (verkoop of aankoop) en gebruik zijn totaal verboden. Tegelijkertijd kunnen hun broedplaatsen en rustgebieden niet worden vernietigd of aangetast. In feite is het een overtreding om een ​​gewonde egel thuis te houden tijdens de behandeling (zelfs als de bedoeling prijzenswaardig is, is het houden van het dier verboden). U moet weten dat dieren in het wild specifieke zorg en diepgaande kennis vereisen, omdat de kleinste fout fataal kan zijn. Als een egel in de slechtst mogelijke toestand verkeert, moet hij naar een erkend opvangcentrum worden gebracht dat hem medisch kan verzorgen.

Wat zijn de prooidieren van de egel?

Dit zoogdier met een omnivoor dieet is vooral dol op landweekdieren zoals slakken en slakken. Op het dagelijkse menu staan ​​ook spinnen en veel insecten (en larven) zoals kevers, molkrekels, rupsen, wormen, oorwormen, duizendpoten of mieren. Als de egel de kans krijgt, kan hij ook eieren, kleine zoogdieren en kikkers doorslikken. Dit opportunistische dier deinst er niet voor terug kleine lijken op te eten die onderweg worden gekruist. Het voedt zich ook met planten (12% van zijn dieet), zoals fruit en zaden. De aanwezigheid van de egel in een tuin beperkt de schade door slakken, slakken en ongedierte dat gewassen teistert aanzienlijk. Hij is een vriend van de tuinman die actief meewerkt aan het behoud van de biodiversiteit. Om het een boost te geven, kun je een shelter installeren om al gemonteerd te kopen of zelf te bouwen. De schattige bal van stekels zal daar graag zijn toevlucht zoeken om te slapen, te overwinteren of zijn jongen groot te brengen.