Wat is het nut van de kat? Waarom begon de mens naar huiselijk?

Soms hebben we misschien de indruk dat katten altijd naast mensen hebben geleefd. Het is waar dat de relatie tussen kweeksels en we niet nieuw zijn. Maar weet je wat de domesticatie van deze dieren oorspronkelijk echt heeft gemotiveerd? Kleine stap terug en uitleg in dit artikel.

De oorsprong en domesticatie van de kat: een heel oud verhaal

Laten we allereerst onthouden dat onze Huishoudelijke katten zijn de afstammelingen van wilde katten. Ze nemen eigenlijk veel fysieke kenmerken in beslag: scherpe oren, snorren, grote verticale pupilogen die aan de voorkant van het gezicht zijn gerangschikt, enz. Hun levensstijl is ook vergelijkbaar: aanzienlijke slaaptijd, jagen of zelfs vleesetend voedseldieet. Maar in werkelijkheid dalen onze katten niet af van leeuwen of panters: deze katten zijn alleen neven en nichten. Hun voorouders zouden de wilde katten van Afrika zijn (Felis silvestris lybica), soorten die vandaag nog bestaan.

Het is moeilijk om precies deOorsprong van kattendomesticatie. Sommige wetenschappers zeggen dat het meer dan 10.000 jaar zou teruggaan, met het uiterlijk van de landbouw. Mummificated Cats naast de farao’s zijn inderdaad al gevonden in het tijdperk van het oude Egypte.

De wilde soorten werden geleidelijk gedomesticeerd, toen waren het onderwerp van vele selecties om de officiële rassen te geven die we vandaag kennen.

De kat: een knaagdierjager erg handig voor mensen

De relatie tussen katachtigen en mensen zou heel natuurlijk zijn gecreëerd. Aan de ene kant hadden we mensen die probeerden hun kostbare oogst te beschermen tegen de knaagdieren die ervan genoten, in bedrijven wendden zich tot de landbouw en die zittend waren geworden. Aan de andere kant hadden we roofkatten die van nature zich voedden met deze kleine ongedierte en die behoorlijk opportunistisch zijn: evenveel jacht waar het voedsel overvloedig is. Samenwonen stelt iemand daarom in staat om zijn voorraadkast en de ander te beschermen. Een positieve relatie voor alle partijen daarom. Er waren echter al andere dieren knaagdierroofdierennet als de scheerbeurten, de fretten of de heuvels. Het is mogelijk dat de kat als volgzamer en charmanter wordt beschouwd dan deze mueseliden. Mensen konden hen zelfs belonen door ze voedsel te geven in ruil voor hun diensten en hun aanwezigheid te promoten.

Maar de relatie was niet altijd van perfecte harmonie: als de katten in bepaalde culturen zijn vereerd, tot het punt dat ze aan de goden worden geassimileerd, werden ze ook gedreven en gedood op andere momenten in de geschiedenis, vooral onder invloed van de katholieke kerk. Zwarte katten lijden vooral nog steeds vandaag met bijgeloof en ongegronde culturele erfenis, die hen associëren met een negatief beeld. Laten we voorheen onthouden dat katten buiten woonden en niet in ons interieur. Ze liepen vrijelijk in boerderijen, op de boten en vervolgens in de fabrieken.

Je kent de voortzetting: katten gingen toen van de status van hulp van de mens naar die van een echt lid van het gezin. Vandaag nemen we geen kat meer aan voor zijn jager -talenten, maar eerder voor de vreugde en de voordelen die zijn aanwezigheid met zich meebrengt. Routhern met rustgevende deugden, gevoel van nut, gunstige impact voor kinderen en gevoelige mensen … Zoveel therapeutische krachten die worden geleend aan onze binnenlandse katten.

Uitvindingen die de katten van mensen nog steeds samen hebben gebracht

Twee uitvindingen stonden katten toe om nog dichter bij mensen te leven en echt te worden huisdier. Allereerst, de catter, deze kleine ontwikkeling waardoor de kat terugkeert en uitgaat zoals deze nodig acht, waardoor de bewegingen worden vergemakkelijkt. Officieel zou de uitvinder van de Catter niemand minder zijn dan Isaac Newton, de beroemde natuurkundige, wiskundige en astronoom. Het is aan hem dat we in het bijzonder de ontdekking van de universele wet van zwaartekracht in de 17e eeuw verschuldigd zijn. Het zou zijn tijdens zijn talloze onderzoek en ervaringen waar hij het idee van had gehad Chatière conceptgestoord door de deur naar zijn katten te openen en vele malen overdag te sluiten. De invoer van licht gegenereerd door de ronde reizen verstoorde zijn werk, vooral in het optische veld. Als dit verhaal behoorlijk poëtisch is, zouden andere oudere catters eigenlijk zijn gevonden. Die van de kathedraal van Exeter in Engeland zouden met name deel uitmaken van de oudste. Rudimentair, dit zijn slechts eenvoudige gaten die onderaan de deuren zijn gegraven, maar die zorgen voor de rol van openingen waardoor kilometers onafhankelijk kunnen circuleren.

We zullen het midden van de 20e eeuw moeten bereiken, zodat katten echt terugkeren naar ons interieur. Het is deUitvinding van nest die deze nieuwe toenadering mogelijk maakte, die de Amerikaanse en uitvinder Edward Lowe verschuldigd is. Hij creëerde het eerste nest op basis van gemalen klei, gemaakt om de urine en de geuren te absorberen. Vervolgens verving het as of zand meestal als substraten, maar die veel minder effectief waren.

Katten zijn getemde dieren, in plaats van gedomesticeerd

Een klein vocabulaire om te beginnen. Daar domesticatie is “de transformatie van een wilde soort in een soort die onderworpen is aan een exploitatie door mensen, om het te voorzien van producten of diensten” (Larousse). Dit is een definitie die kan worden toegepast op honden of boerderijdieren (koeien, schapen, kippen, enz.). Maar is het volledig aangepast aan onze katten? De uiteindelijk recente selecties die door mensen werden uitgevoerd, hadden niet echt het doel om een ​​bepaalde vaardigheid van de kat te ontwikkelen, zoals het geval is voor andere dieren, maar eerder fysieke kenmerken om luxe rassen te creëren. De kat wordt daarom niet gebruikt om mensen in ruil een specifiek product of dienst te geven.

Bovendien weet je of je bij een kat leeft: velen van hen hebben een onafhankelijk temperament behouden. Zoals we hebben gezien, wordt dit met name uitgelegd door het feit dat ze minder hebben ervaren dan selectieproces dat honden, gekozen voor hun vaardigheden voor een precieze taak en wiens mens wilden om een ​​dergelijke of dergelijke aanleg te bevorderen (bescherming, gedrag van kuddes, jagen, enz.).

In tegenstelling tot onze hondengenoten zijn het soms katten die in werkelijkheid kiezen waar ze willen wonen, en niet de mens die hen volledig kan opleggen. Als de kat dicht bij ons blijft, is dit duidelijk omdat hij comfortabele leefomstandigheden aan onze zijde vindt: gevoed, veiligheid, krabben … het waardeert deze levensstijl. Maar als hij toegang heeft tot de buitenkant, kan hij er volledig voor kiezen om tijd door te brengen met de buren en “zijn leven te maken” zonder ons. In die zin kunnen we dat concluderen De mens is erin geslaagd de kat te temmenmaar niet helemaal om het te domesticeren. De meeste van onze katachtigen kunnen het vrij zonder ons doen. Om je af te vragen of ze uiteindelijk niet degenen zijn die ons hebben gekoepeld …

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 07/11/2025