Wat is een therapiehond? Cynotherapie en canitherapie begrijpen

Cynotherapie is weinig bekend bij het grote publiek en is een praktijk die bestaat uit het gebruik van een therapiedier om mensen in moeilijkheden te helpen en verlichting te brengen. We spreken van canitherapie als de dierlijke bemiddelaar die de persoon bedient een hond is. Laten we samen uitzoeken op welke gebieden deze dierbemiddeling vooral wordt gebruikt, en wat de problemen zijn waar cynotherapie het meeste baat bij heeft. Laten we ook eens kijken naar de vele voordelen van cynotherapie voor kinderen en volwassenen die er baat bij hebben.

Wat is cynotherapie?

Cynotherapie is een diertherapie. Deze tak van huisdiertherapie houdt in dat een dier een persoon in een moeilijke situatie helpt om verlichting te brengen. Dit kan bijvoorbeeld een paard, een kat, een hond of vele andere dieren zijn. Bij gebruik van een therapiehond is de juiste term canitherapie.

Het valt daarom binnen het kader van persoonlijke verzorging en vormt een effectief alternatief voor andere oplossingen. De aanwezigheid van een therapeut is systematisch. De hond werkt dus altijd samen met een cynotherapeut en vormt een schakel tussen de professional en de patiënt. We spreken dan van een driehoeksverhouding.

De mensen met wie de therapiehond specifieker werkt zijn bijvoorbeeld:

• Mensen met een handicap,
• Mensen die een psychische stoornis hebben.

Dit kunnen kinderen, volwassenen of ouderen zijn.

Cynotherapie: hoe zit het met ethiek?

Het inzetten van een therapiedier impliceert onvoorwaardelijk respect. Hij mag tijdens de procedures niet worden blootgesteld aan enig fysiek of emotioneel trauma. De menselijke therapeut, vergezeld van het dier, moet altijd zorgen voor zijn welzijn. De moeilijkheid bestaat erin situaties te vermijden die voor het dier angst kunnen veroorzaken, waarbij vooral wordt ingegrepen in structuren die gereserveerd zijn voor ernstige mentale handicaps, waarbij de patiënten onvoorspelbaar kunnen zijn in hun reactie op de therapeut en/of de hond. Het dier moet beschermd worden door de professional. Cynotherapie omvat ook:

• Naleving van de ethische code,
• Het opzetten van een interventiekader gericht op het beschermen van de betrokken mensen en de bemiddelende dieren,
• Training voor iedereen die betrokken is bij dierenbemiddeling,
• Een selectie van dieren door een etholoog die eerst moet zorgen voor hun vermogen om in te grijpen bij bemiddeling,
• Specifieke training van dieren zodat ze “therapiedieren” worden.

Toeval hoort niet thuis in cynotherapie.

Canitherapie: wanneer de hond een acteur wordt in de menselijke genezing

In Frankrijk beginnen therapiedieren verschillende structuren te integreren die zich richten op de menselijke gezondheid, maar er moet nog vooruitgang worden geboekt voordat cynotherapie net zo aanwezig kan zijn als in de Verenigde Staten. Hoewel er in sommige bejaardentehuizen en op sommige afdelingen in bepaalde ziekenhuizen therapiehonden zijn, is dit momenteel nog lang niet de meerderheid.

Het is echter bewezen dat therapiehonden patiënten weer een glimlach bezorgen, en elk bezoek is zeer nuttig voor patiënten. Onder de vele voorbeelden van patiënten voor wie de voordelen van cynotherapie meetbaar zijn, vinden we bijvoorbeeld mensen die worden behandeld voor:

• Autisme,
• Ziekte van Alzheimer,
• Schizofrenie.

De voordelen van canitherapie voor patiënten

Canitherapie wordt op grotere schaal gebruikt om bij te dragen aan het welzijn van kinderen met welke beperking dan ook. Het is bewezen dat bij jongeren met een autistische stoornis de therapiehond een grote bijdrage levert aan het verbeteren van de communicatie en het contact tussen kleine patiënten en andere mensen.

In bredere zin kunnen we, gezien de voordelen van cynotherapie waarbij een therapiehond betrokken is, bij patiënten van alle leeftijden een opmerkelijke verbetering zien in:

• Affectief,
• Motor,
• Cognitief.

De band tussen de patiënt en het dier helpt het isolement en de terugtrekking te doorbreken en dwingt de patiënt zichzelf te overtreffen omdat hij gemotiveerder is. De tussenkomst van een dier is ook erg belangrijk, zodat de patiënt een betere perceptie van zijn omgeving krijgt, simpelweg omdat hij aandachtiger is vanwege de aanwezigheid van de hond, die bij de therapie betrokken is. Hetzelfde geldt wanneer het betrokken dier een paard, een pony, een kat of zelfs een vogel is.

De aanwezigheid van een dier leidt tot intellectuele stimulatie en versterkt de hechtingsband. Het dier vertegenwoordigt ook een bron van zintuiglijk contact omdat het ruikt, beweegt, speelt, op zijn eigen manier communiceert (blaffen in het geval van de hond). De interactie is een afleidingsmanoeuvre voor de patiënt, die zich daarentegen min of meer verantwoordelijk voelt voor het dier. Dit laatste punt is in de therapie erg belangrijk omdat de persoon zich nuttig voelt voor de hond en daardoor gewaardeerd wordt.

Therapeutische tussenkomst bijgestaan ​​door het dier – in dit geval door de hond op het gebied van canitherapie – levert een voordeel op voor de patiënt, in termen van lichamelijke en geestelijke gezondheid. Op deze manier vertegenwoordigt het dier een alternatief voor medicijnen.

Therapiehond: de meest gevraagde rassen

Voordat we het hebben over de hondenrassen die het meest geschikt zijn om een ​​cynotherapeut te begeleiden, is het een kwestie van het selecteren van elke hond met de volgende specifieke kenmerken:

• Vrijwilliger (werknemer),
• Goed karakter,
• Rustig,
• Geleerd,
• Perfect gesocialiseerd,
• Zeer gehecht aan zijn meester,
• Die een uitstekende relatie met mensen heeft.

Als we toch de hondenrassen zouden noemen die het meest geschikt zijn om in te grijpen in de cynotherapie, zouden we de Duitse herder bovenaan vinden, gevolgd door de volgende rassen: Sint Bernard, Labrador, Golden Retriever, Australian Shepherd en Cavalier King Charles.

Wij begrijpen dat om voor een therapiehond te kunnen kiezen het dier volgens de regels van de kunst moet zijn opgevoed en de eerste jaren geen trauma mag hebben opgelopen. Het kleinste fysieke of emotionele trauma tijdens de eerste twee jaar van het leven van een hond heeft bewezen gevolgen voor zijn toekomstige gedrag, zijn karakter en zijn perceptie van mensen. Er mag dan ook geen afwijking worden betreurd als de hond een integraal onderdeel is van deze driehoeksverhouding die in de cynotherapie wordt aangetroffen en die de therapeut, de therapiehond en de patiënt verenigt.