Wat is een hybride kat? Waarom is het controversieel?

Hybride katten zijn het resultaat van onnatuurlijke kruisingen door mensen. Als ze dat vaak willen hun wilde uiterlijk en lichaamsbouwkunnen ze bepaalde problemen opleveren, vergeleken met conventionele huiskatten. Laten we eens kijken welke.

Hybride katten: definitie

Mensen hebben altijd bepaalde diersoorten geselecteerd, waaronder honden, katten en vee (schapen, kippen, koeien, varkens, enz.) om aan hun behoeften te voldoen. Ze kunnen utilitair zijn (herdershond die verantwoordelijk is voor het beschermen van een kudde) of gebaseerd zijn op fysieke kenmerken (brachycefale katten, zoals de Scottish Fold, met een afgeplat gezicht en een verbrijzelde neus). Deze selecties en kruisingen worden kunstmatig uitgevoerd. Natuurlijk kunnen bepaalde kruisingen ook spontaan in de natuur plaatsvinden, wanneer twee katachtigen worden gebracht om zich voort te planten, wat bijvoorbeeld de beroemde “straatkat” of gewone kat oplevert.

Katten worden als hybriden beschouwd als ze het resultaat zijn van het kruisen van een huiskat en een wilde kat. Deze kruising maakt het mogelijk een exotisch ogende kat te verkrijgen. Deze katten worden steeds populairder vanwege hun gelijkenis met wilde katten, maar vanwege hun theoretisch tamme karakter:

• hun vacht bestaat vaak uit donkere marmering, vlekken of spikkels;
• ze hebben een imposant, slank en atletisch lichaam;
• hun oren zijn goed rechtopstaand en driehoekig;
• hun jukbeenderen zijn prominent aanwezig en het gezicht is hoekig.

Huispanter, huistijger, banklynx, luipaard als huisdier… zoveel namen worden soms gebruikt om het resultaat van deze combinatie van genen te beschrijven.

Katten worden als echte hybriden beschouwd als ze van de eerste generatie zijn (F1), wat betekent dat ze een directe wilde ouder hebben (meestal de vader). Katten van de tweede generatie hebben een wilde grootvader, katten van de derde generatie een overgrootvader, enz. Hoe verder de generatie verwijderd is, hoe minder wilde genen zij zal hebben geërfd. Dit is de reden waarom verschillende landen deze dieren pas in de vijfde of zesde generatie als huiskatten beschouwen. Dit is het geval in Frankrijk, waar de generaties F1 tot en met F4 onderworpen zijn aan strikte regels voor het fokken en houden ervan: het is de eerste generaties bijvoorbeeld verboden om op ons grondgebied bezit te nemen.

Deze hybride katten verschenen in de jaren zestig in de Verenigde Staten en voedden de fascinatie van liefhebbers. Dit leidde vervolgens tot het ontstaan ​​van een echte, bijzonder lucratieve markt, met zijn excessen.

De belangrijkste hybride kattenrassen

DE hybride kattenrassen de meest voorkomende zijn:

• de Bengaal, voortkomend uit kruising met een Bengaalse luipaardkat;
• de savanne, resulterend uit kruising met een Afrikaanse serval (dit is de grootste van alle hybriden);
• de Chausie, voortkomend uit de kruising met een Egyptische chaus of moeraskat;
• de Caracat, resulterend uit kruising met een caracal;
• de Kanaani, ontstaan ​​uit kruising met een Afrikaanse wilde kat;
• de Safari, voortkomend uit de kruising met een Geoffroy-kat.

De bijzonderheden van deze katachtigen

Naast hun fysieke verschijning hebben hybride katten ook instincten behouden die ze van hun wilde ouder hebben geërfd. Ze hebben over het algemeen bepaalde specifieke karaktereigenschappen, of meer uitgesproken dan bij andere klassieke huiskatten.

De generaties die het dichtst bij de wilde ouder staan, laten vaak het volgende zien:

• een natuurlijk wantrouwen;
• moeite met samenleven met andere soortgenoten;
• minder ontwikkelde socialisatie met mensen;
• nachtelijke gewoonten;
• meer uitgesproken territoriale markeringssignalen (urine, krassen, enz.).

Latere generaties (F5 en hoger) vertonen op hun beurt een gedrag dat dichter bij de klassieke huiskat ligt. Laten we echter niet vergeten dat de domesticatie van katten over een periode van duizenden jaren plaatsvond, en niet over slechts een paar generaties.

Risicovolle oversteekplaatsen

L’hybridisatie die voortkomt uit de paring van een wilde kat en een huiskat kan in eerste instantie problemen veroorzaken tijdens de ontwerpfase. Dieren vertonen niet systematisch hetzelfde seksuele gedrag en dezelfde afmetingen. Ook de draagtijd kan per ras verschillen.

Deze parameters kunnen problemen veroorzaken bij het herkennen van een loops vrouwtje voor het mannetje, gewelddadig gedrag tijdens de paring, maar ook complicaties vóór en tijdens de bevalling. Deze bevindingen roepen daarom vanaf het begin de vraag op naar het respect voor dierenwelzijn.

Veel verkeer

De verkoopprijzen voor hybride katten zijn bijzonder hoog : afhankelijk van de nabijheid van zijn wilde verwant kan een savanne bijvoorbeeld voor bijna € 8.000 worden verkocht. Reken tussen € 1.000 en € 2.000 voor een Savannah van de 5e generatie. Deze reputatie en prijs hebben handelaren uit veel landen aangetrokken, die zich bezighouden met illegale paring, meestal onder zeer slechte omstandigheden voor de dieren.

Bovendien is het vanwege hun fysieke kenmerken vrij moeilijk om een ​​jonge wilde kat te onderscheiden van een hybride kat, wat opnieuw de handel in soorten die als huisdier worden verkocht, kan aanmoedigen. Servals zijn dus verschillende keren aan adoptanten verkocht als Savannahs.

Daar populariteit van deze katten, half wild, half gedomesticeerdheeft daarom de neiging de illegale handel en de verwaarlozing van het dierenwelzijn te bevorderen.

Als u overweegt een hybride kat te adopteren, raden wij u aan contact op te nemen met erkende professionele fokkers die u kunnen voorzien van officiële papieren waaruit de stamboom van het dier blijkt. Vermijd rubrieksadvertenties of transacties tussen individuen, zelfs als de verkoopprijzen aantrekkelijker lijken.

Katten met specifieke behoeften

Hybride katten hebben niet dezelfde behoeften als huiskatten, waar eigenaren zich niet altijd volledig van bewust zijn. Ze hebben speciale vereisten om gezond te blijven en gelukkig te leven. Om deze reden, sommige eigenaren worden overweldigd door hun dier, waarvan ze de behoeften hadden onderschaten ze uiteindelijk in de steek laten of toevertrouwen aan opvangcentra.

Het dieet van hybride katten moet worden aangepast aan hun grootte en moet voor het merendeel uit eiwitten bestaan. : brokken die een groot aandeel granen bevatten, moeten daarom van hun dieet worden uitgesloten. Industrieel voedsel wordt vaak minder goed verdragen en het is raadzaam om in plaats daarvan te kiezen voor Raw Feeding (rauw voedsel dat vergelijkbaar is met de prooi die het dier in het wild zou eten). Dit dieet vereist kennis van voeding of het inwinnen van advies bij een specialist om passende porties en uitgebalanceerde menu’s te ontwikkelen.

Vooral, hybride katten zijn dieren die dagelijks veel fysieke inspanning vergen om hun natuurlijke energie vrij te geven. Het zijn vrijheidslievende en zeer actieve katten. Ze zullen dus ruimte nodig hebben, vaak toegang tot de buitenlucht nodig hebben en veel gestimuleerd moeten worden. Het zijn klimmers die veel hoge plekken en plekken nodig hebben om te rennen, om hun welzijn te bevorderen. Verveling kan bij hybride katten gemakkelijk leiden tot destructief en agressief gedrag, en zelfs tot weglopen.

Bijzondere gezondheidsproblemen

Onnatuurlijke kruisingen tussen wilde en huiskatten kunnen ook bijdragen aan bepaalde gezondheidsproblemen. Steriliteit is ook vrij wijdverspreid onder hybride katten, zoals de Savannah in de eerste generaties. Pathologieën die de luchtwegen, het urinestelsel of de darmen aantasten, zijn ook wijdverspreid.

Verhoogde predatie

Ook hier, vanwege hun wilde oorsprong, hybride katten hebben een hoog ontwikkeld jachtinstinct behouden. Ze vormen daarom een ​​nog grotere bedreiging voor de biodiversiteit dan hun binnenlandse tegenhangers: kleine zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen, enz.

Laten we niet vergeten dat katten, zelfs gedomesticeerde, grote roofdieren zijn: de LPO (Bird Protection League) gaf aan dat 14% van de dieren die door hun opvangcentra werden opgevangen in 2020 het slachtoffer waren van katten.

Vanwege de aanzienlijke schade die hybride rassen kunnen veroorzaken, hebben sommige landen er zelfs voor gekozen om de import ervan in het land volledig te verbieden, zoals Australië of Hawaï. Endemische soorten (die slechts in een beperkt gebied leven) zijn op de eilanden namelijk veel gevoeliger voor roofdieren.

Controversiële katten

Voor al deze redenen, het adopteren van hybride katten is controversieel. Het wordt door veel professionals en dierenbeschermingsverenigingen zelfs ontmoedigd.zoals de PSA (Zwitserse Dierenbescherming) of de vereniging Tonga Terre d’Accueil in Frankrijk.

Hybride katten van generaties die dicht bij de wilde ouder staan, worden als ongeschikt beschouwd voor het huiselijk leven.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 28-05-2024