Wat eet een lieveheersbeestje, welk dieet?

Het lieveheersbeestje is een van deze redelijk populaire insecten omdat zijn uiterlijk slechts zelden als weerzinwekkend wordt beschouwd. In onze tuinen komen we vaak het zevenstippelig lieveheersbeestje tegen. Maar wist je dat er in werkelijkheid meer dan 130 soorten in Frankrijk voorkomen? Elk van deze soorten leeft in een bepaalde biotoop en heeft zijn eigen dieet. Het zal je dus verbazen dat niet alle lieveheersbeestjes bladluizen eten!

De methode van biologische bestrijding

Met het lieveheersbeestje hebben we de methode van biologische bestrijding geïnitieerd. Het was aan het einde van de 19e eeuw, in Californië. De citrusvruchten werden vervolgens binnengevallen door schaalinsecten. Het idee kwam toen in gebruik Rodolia cardinalis, soort afkomstig uit Australië, bijzonder vraatzuchtig. Het was een echt succes omdat het snel een einde maakte aan de invasie. Het lieveheersbeestje is een bijzonder interessant hulpmiddel omdat het zich aanpast aan de hoeveelheid voedsel: hoe meer prooien er zijn, hoe vraatzuchtiger het is en hoe meer eieren het legt.

Tegenwoordig zijn de middelen die worden gemobiliseerd voor biologische bestrijding vermenigvuldigd: roofinsecten, parasieten, ziekteverwekkers, schimmels. Om dit te laten werken, is het natuurlijk essentieel om te stoppen met het gebruik van chemicaliën. De middelen worden zorgvuldig geselecteerd op basis van het uit te roeien doelwit, parasiet, ziekte of ongewenste plant. Biologische bestrijding maakt het mogelijk om het evenwicht tussen plagen en hulpstoffen in een bepaald ecosysteem te herstellen en de plagen niet volledig te elimineren, anders zou dit andere negatieve gevolgen kunnen hebben.

Er zijn verschillende methoden van biologische bestrijding. Het lieveheersbeestje wordt meestal gemobiliseerd in wat klassiek worstelen wordt genoemd, door acclimatisatie. Dit bestaat uit het introduceren van eieren of volwassen lieveheersbeestjes in de omgeving die besmet is met de verstoorders. Maar het lieveheersbeestje kan ook betrokken zijn bij de zogenaamde zachte methode: die bestaat uit het verbeteren van een omgeving om lieveheersbeestjes naar een bepaalde plek te lokken zodat ze zich daar kunnen ontwikkelen.

Laten we nu eens kijken naar de categorieën lieveheersbeestjes, geïdentificeerd op basis van hun dieet.

Bladluis lieveheersbeestjes

Bladluis-lieveheersbeestjes zijn het bekendst omdat zij zich voornamelijk voeden met bladluizen. Ze zijn des te nuttiger omdat bladluizen veel planten in de tuin aanvallen door voedingsstoffen uit het sap maar ook uit de wortels van planten te zuigen. Deze lieveheersbeestjes kunnen ook geïnteresseerd zijn in andere insectenplagen zoals schaalinsecten en mijten. Sommige zijn specifieke roofdieren van bepaalde soorten bladluizen, terwijl andere meer generalisten zullen zijn.

Van lieveheersbeestjes is bekend dat ze honderden bladluizen per dag eten. Met hun kaken kunnen ze ze effectief vastgrijpen. Ze kunnen ook de eieren van andere insecten en larven eten, evenals mijten, mijten en andere kleine insecten.

Bladluislieveheersbeestjes zijn onderverdeeld in drie families:

• DE Coccinellinifelgekleurd, ze meten meer dan 3 mm;
• DE Hippodaminimet vergelijkbare kenmerken;
• En de Scymninidonker van kleur, hun grootte is niet groter dan 3 mm.

Fytofage lieveheersbeestjes

Fytofage lieveheersbeestjes zijn soorten lieveheersbeestjes die zich voornamelijk voeden met planten. Als gevolg hiervan kunnen sommige van hen schade aan gewassen veroorzaken en worden ze in sommige regio’s ook als landbouwongedierte beschouwd. Dit is het geval bij de Mexicaanse bonenkever (Epilachna varivestis). Fytofage lieveheersbeestjes voeden zich met de bladeren, bloemen, stengels en wortels van planten. Ze hebben een bijzondere voorkeur voor bonen, pompoenen en aardappelen. Er zijn nog steeds soorten fytofage lieveheersbeestjes die gunstig worden geacht voor de landbouw: deze voeden zich met onkruid en kunnen helpen hun groei in gewassen onder controle te houden.

In de familie van fytofage lieveheersbeestjes zijn er mycofage lieveheersbeestjes die genieten van de sporen en het mycelium van bepaalde paddenstoelen die in de tuin worden gevonden.

Sommige soorten, zoals het Aziatische lieveheersbeestje (Harmonia axyridis), kan zich ook voeden met fruit en groenten. De schade veroorzaakt door fytofage lieveheersbeestjes verschilt natuurlijk per soort en waardplant, maar veel voorkomende symptomen zijn bladvlekken en -gaten, misvormingen en verminderde plantengroei.

Er zijn ook zogenaamde bloemenlieveheersbeestjes omdat ze zich voornamelijk voeden met stuifmeel en bloemennectar. Ze worden vaak aangetrokken door Asteraceae en paardenbloemen, madeliefjes en chrysanten hebben hun voorkeuren. Ze kunnen zich echter ook voeden met bloeiende planten zoals wortels, selderij en venkel, en insecten consumeren, vooral tijdens het broedseizoen.

Lieveheersbeestjes aleurodifaag

De aleurodifage lieveheersbeestjes behoren tot de vleesetende soort. Ze geven de voorkeur aan wittevlieg, insecten van de wittevliegfamilie. Deze laatste zijn belangrijke landbouwplagen die plantensap opzuigen, wat aanzienlijke schade aan gewassen kan veroorzaken en hun opbrengst kan verminderen. In onze tuinen vinden we ze op tomaten-, aubergine-, pompoen-, kool- en aardbeiplanten, of zelfs op munt, geranium of rododendron. De larven en adulten van de lieveheersbeestjekevers voeden zich met de eitjes, larven en adulten van witte vlieg. Sommige soorten blijken bijzonder effectief te zijn in het beheersen van plaagpopulaties omdat ze, door eieren op hun eieren te leggen, de uitkomstsnelheid verminderen.

Deze lieveheersbeestjes worden ook gebruikt bij de biologische bestrijding van andere landbouwplagen zoals bladluizen, spint en schildluizen.

De acarifage lieveheersbeestjes

De acarifage lieveheersbeestjes zijn gespecialiseerd in mijten zoals spintmijten die veel voorkomen in pruimenbomen, lindebomen, frambozen, coniferen, aardbeien, aubergines, bonen, gazons en zelfs in sommige kamerplanten. Mijten kunnen aanzienlijke schade aanrichten aan gewassen en sierplanten omdat ze zich voeden met plantensap en kunnen vervorming, necrose en bladvlekken veroorzaken, evenals vermindering van de plantengroei.

Zowel de larven als de adulten voeden zich met de mijten. Sommige soorten acarifage lieveheersbeestjes leggen hun eieren rechtstreeks op de mijten, waardoor hun levensduur en de ravage die ze kunnen aanrichten wordt beperkt. Deze lieveheersbeestjes kunnen ook geïnteresseerd zijn in bladluizen en witte vliegen.

Voorbeelden van soorten lieveheersbeestjes

Adalia bipunctata is een van de soorten die het meest wordt gebruikt bij biologische bestrijding in tuinen, omdat het op veel soorten bladluizen jaagt. En zelfs als zijn voorkeur uitgaat naar bladluizen, kan hij ook mijten, wolluizen, pollen of zelfs paddenstoelen eten. Het koloniseert ook veel omgevingen. Dit maakt het daarom een ​​effectief roofdier omdat het veelzijdig is. Het is hetzelfde voor Coccinella septempunctata. Adalia decempunctata is meer geschikt voor actie in hardhout, coniferen en heggen.

Cryptolaemus montrouzieri is een lieveheersbeestje dat wolluis en wolluis elimineert door hun eieren in de eieren van de plaag te leggen.

Delphastus pusillus is een klein zwart lieveheersbeestje dat zich in alle stadia voedt met witte vlieg. De larven en volwassen dieren zijn zeer vraatzuchtig: ze consumeren tijdens hun leven 10.000 eieren of 700 larven. Als witte vlieg ontbreekt, veranderen ze in spint en bladluis. Vrouwtjes voelen zich vooral aangetrokken tot broeinesten van witte vlieg waarin ze hun eieren leggen. Ze kunnen het verschil zien tussen een geparasiteerde larve en een niet-geparasiteerde larve. Een ander groot voordeel is dat deze soort niet in diapauze gaat (een term die de winterslaaptoestand van insecten aanduidt): hij blijft dus actief ongeacht het seizoen.

Stethorus punctillum is een ander klein, zwart lieveheersbeestje. Het voedt zich uitsluitend met fytofage mijten zoals de spint. Larven en volwassenen vallen alle ontwikkelingsstadia van dit ongedierte aan.

Bevorder de aanwezigheid van lieveheersbeestjes in de tuin

Er zijn verschillende manieren om de aanwezigheid van lieveheersbeestjes in uw tuin te stimuleren. De door ons gepresenteerde tips zijn vrij eenvoudig te implementeren.

Ten eerste kun je bloemen planten waar lieveheersbeestjes van houden. Madeliefje, kosmos, goudsbloem of zonnebloem zijn goed geschikt.

Dan moet je, hoe verleidelijk ook, stoppen met het gebruik van pesticiden. Lieveheersbeestjes zijn erg gevoelig voor hun actie en het vernietigt hun voedselbronnen. Duidelijke keuzes maken is dus essentieel!

Als je van lieveheersbeestjes houdt, kun je ook planten planten die bladluizen aantrekken! Rozen, zonnebloemen en dahlia’s zijn ideaal. Je moet er wel voor zorgen dat je lieveheersbeestjes in grote aantallen aantrekt, anders worden je planten niet mooi. In dit geval kan het handig zijn om lieveheersbeestjes te kopen naast wat de natuur je gratis kan bieden.

Ten slotte is het creëren van habitats gewijd aan lieveheersbeestjes ook een interessante strategie. Lieveheersbeestjes hebben plekken nodig om te rusten en hun eieren te leggen. Lieveheersbeestjeshotels, hopen dode bladeren, opgestapelde stenen of takken in je tuin zullen ze aanspreken.