Wat eet een hert? Wat is zijn dieet?

Het is een majestueus dier, symbool van onze bossen: het hert. Dit discrete dier, dat maar weinig geluk hebben gezien tijdens hun leven, blijft doordrenkt met bepaalde mysteries. We kennen de gewoonten ervan niet altijd heel goed, vooral met betrekking tot het dieet. Dus nodigen we je hier uit om meer te weten te komen over een van de grootste zoogdieren in Europa.

Wie is het hert?

DE Elaphhe of Europa hert ((Cervus elaphus) is een nagelzoogdier die leeft in bossen, weiden en bergketens van gematigde klimaten. Het is aan de hertenfamilie, zoals herten, impulsen, rendieren en herten.

Op fysiek niveau is het natuurlijk zijn bos dat hem in de eerste plaats karakteriseert. Ze kunnen bijna 80 cm bereiken. Maar je moet weten dat ze bladverliezend zijn, dat wil zeggen dat ze elk jaar op natuurlijke wijze vallen en afstoten. Het proces is niet pijnlijk voor het hert, omdat het bos niet langer wordt gevasculariseerd tijdens de herfst. Woods zijn inderdaad beschermd en geïnnerveerde organen dankzij een integumentair weefsel (dat een levend organisme omhult), genaamd “Velvet”. Het is zichtbaar tijdens hergroei, dan droogt het en valt wanneer het bos hun uiteindelijke maat heeft bereikt.

Het hert heeft ook lange fijne benen, hoeven en een korte staart. Zijn hoofd ligt, met zwarte ogen en ovale oren. De jas of hertenjurk varieert volgens zijn leeftijd en afhankelijk van het seizoen. Het bestaat meestal uit bruine of grijze nuances, soms geelachtig of rood. In termen van metingen kan het zoogdier tussen 120 en 150 cm in de tourniquet reiken voor een gewicht dat varieert tussen 100 en bijna 300 kilo.

Het vrouwtje wordt “Doe” genoemd, wanneer de baby (minder dan 6 maanden) bekend staat als “Faon”.

Hertenvoedsel: een groente en gevarieerd dieet

Het hert is een dier Herkauwer herbivooractief zowel dag als nacht. Het is echter eerder voor schemering en dageraad dat het de meest mobiel is. Het is voorstander van bossen, waarvan het gebied ten minste 2.000 tot 3.000 hectare bereikt. Het voedt zich uitsluitend aan plantenmaar dat betekent niet dat het geen gevarieerd dieet heeft. Het voedsel past zich aan, vooral volgens de seizoenen en de beschikbaarheid van plantenbronnen.

Hij kan eten:

• gras;
• zachte scheuten en jonge takken van bomen en struiken (harsachtig als lommerrijk);
• knoppen;
• bladeren (groen of dood, afhankelijk van de periode van het jaar);
• klimop;
• braamsels;
• grassen;
• varens;
• van de schors die hij van de bomen en struiken haalt;
• eikels;
• fruit;
• bloemen;
• de la Bruyère;
• Mogelijk maïs of raapzaad uit landbouwproducties.

In de lente en zomer, de herten dieet bestaat voornamelijk uit kruidachtige planten, fruit en bloemen. In de herfst en winter bestaat het uit dode bladeren, eikels, kastanjes en schors. Het spijsverteringssysteem van het dier is volledig in staat om zich aan deze verandering aan te passen.

In sommige regio’s aarzelen herten en Hinds, in sommige regio’s, geen aarzel om menselijke tuinen te gebruiken, hetzij in de groentepleister, de boomgaard of de siertuin.

Een volwassen hert verbruikt dagelijks gemiddeld 10 tot 15 kg verse groenten.

Herten levensstijl

Het hert is een sociaal dier, dat veel in bands leeft. De Hinds zijn met name verzameld in bits, groepen uitsluitend bestaan ​​uit vrouwen en hun jongeren. Cervid -groepen kunnen soms enkele tientallen personen samenbrengen.

Mannetjes bereiken seksuele volwassenheid rond de leeftijd van 2 tot 3 jaar, maar het is vaak wanneer ze ouder en sterker zijn dan ze echt beginnen te reproduceren. De Hinds zijn seksueel volwassen van 2 jaar oud.

Aan het begin van de herfst, rond de maanden september en oktober, staat de man vooral bekend om zijn brame. Het is een soort dove kreet die vrouwen aantrekt en concurrerende mannen intimideert. Het hert is dan bijzonder agressief tussen hen in deze periode en zijn zeer territoriaal. Ze gebruiken hun bos om te vechten. De vechtwinnaar krijgt het recht om te paren met de vrouwtjes van de harde. Van zijn kant heeft het vrouwtje de bijzonderheid om slechts enkele uren per jaar vruchtbaar te zijn (periode van oestrus of warmte). Tijdens de broedperiodehet mannetje voedt zich heel weinigte druk met zijn taak. Zodra de rutperiode is voltooid, neemt het hert afstand van de vrouwtjes en zal “terugkomen” tijdens het slapen en voeden om zich voor te bereiden op de winter.

Geboorten vonden vervolgens plaats na 8 maanden zwangerschap, in het voorjaar. Dit is inderdaad de periode waarin voedselbronnen het meest voorkomen. Vrouwtjes baren over het algemeen slechts één kleine. De Faon is in de eerste plaats borstvoeding door zijn moeder, voordat hij snel begint voer parallel. Na een paar weken voegen het vrouwtje en haar kleintje zich aan bij het originele Hard.

Heeft de herten roofdieren?

Het hert maakt deel uit van Grootste zoogdieren in Europahij heeft niet veel roofdieren. Grijze wolven, bruine beer of lynx zijn de enige dieren die het mogelijk kunnen wrijven. De FAES is duidelijk het meest blootgesteld. Natuurlijk kunnen mensen ook worden beschouwd als een roofdier, omdat het hert 6 maanden van het jaar kan worden aangedreven en gedood.

Om zichzelf te beschermen, heeft het hert de mogelijkheid om vrij snel te rennen. Een man kan 40 km/u bereiken, wanneer een DOE meer dan 70 km/u kan overschrijden.

Zijn levensverwachting is ongeveer 10 tot 15 jaar.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 24/09/2025 Herbivore