Wanneer raakt de pup op natuurlijke wijze los van zijn moeder?

Tijdens de eerste weken van de inprenting ontstaat er een wederzijdse hechting tussen de pup en zijn moeder. Het is een natuurlijk proces, essentieel voor het voortbestaan ​​van jonge honden.

Maar vervolgens scheidt de moeder zich langzaam van haar baby’s. Wanneer en hoe scheidt de pup van zijn moeder? Antwoord in dit artikel.

De gehechtheid van de puppy aan zijn moeder

Wanneer haar pups worden geboren, is de vrouwelijke hond gehecht aan haar nakomelingen. Deze gehechtheid is essentieel voor het voortbestaan ​​van de pups, die dan weerloos zijn. Ze zijn inderdaad doof en blind. Bovendien zijn hun motorische vaardigheden vrijwel onbestaande. Tijdens de eerste twee weken van hun leven accepteren puppy’s een scheiding, zolang ze maar melk en warmte hebben.

Vanaf de veertiende dag zullen de pups hun zintuigen zien ontwaken en hun ogen openen. Dit is waar de gehechtheid wederkerig wordt. Ze zien hun moeder, voelen haar, horen haar en alleen zij kan hen nu geruststellen. Van scheiden is geen sprake meer, anders ontstaat er hevige onrust, tranen of zelfs hartverscheurende stemklachten.

De natuurlijke onthechting van de puppy

Puppy’s beginnen zich rond de leeftijd van drie maanden op natuurlijke wijze los te maken van hun moeder. De eerste reacties waardoor de moeder afstand neemt, vinden echter plaats tijdens het doorkomen van de tandjes. De pijn die ze tijdens het voeden veroorzaken, zorgt er inderdaad voor dat de teef haar nakomelingen geleidelijk afstoot.

Ze zijn dan onderworpen aan de wetten van hun roedel. Ze moeten de hiërarchie respecteren, vooral als het gaat om de toegang tot voedsel. Hun moeder zal geleidelijk van hen weggaan en, geholpen door de dominante mannetjes, hen verbieden haar te benaderen. Gehechtheid aan de moeder zal geleidelijk veranderen in gehechtheid aan de roedel.

Ten slotte worden ze, zodra de puberteit is bereikt (tussen zes en twaalf maanden, afhankelijk van het ras), uit de roedel gezet. Ze moeten zich dan aansluiten bij een nieuwe roedel, een bewijs dat de natuur goed ontworpen is, aangezien deze opeenvolging van acties inteelt vermijdt.

Onthechting van de binnenlandse puppy

Het onthechting van de gedomesticeerde puppy vindt niet op dezelfde manier plaats als in de wilde staat. In feite implementeren fokkers het spenen zodat de jongen na acht weken klaar zijn om hun moeder te verlaten. Het doel is om een ​​betere aanpassing aan de mens mogelijk te maken en zo een nieuwe sterke band van gehechtheid aan zijn meester te creëren.

Deze brutalere onthechting kan ingewikkeld zijn om mee om te gaan voor een puppy van twee maanden oud. Dit is de reden waarom zijn nieuwe baas de hond snel moet vervangen in zijn gedrag. Hij moet hem knuffelen, voeden, hem de sociale codes van zijn nieuwe familie leren, enz. Idealiter zou u bij de adoptie van uw puppy vrijaf moeten nemen, zodat u de eerste weken na aankomst bij hem kunt doorbrengen.

De puppy zal dan zijn eigenaar vertrouwen en er zal een nieuwe hechtingsband ontstaan. Deze nieuwe link moet snel tot stand worden gebracht. In feite heeft het nog maar acht weken de tijd om zijn interspecifieke impregnatie te voltooien, dat wil zeggen socialisatie met zijn soortgenoten, maar ook met andere soorten, zoals mensen of katten bijvoorbeeld.

Deze periode moet worden gebruikt om de jonge hond perfect te socialiseren. Hij zal zoveel mogelijk mensen moeten ontmoeten, van alle leeftijden, maar ook zijn leeftijdsgenoten en elk dier dat hij als een “vriend” zal beschouwen. Het ontdekken van nieuwe plekken, binnen en buiten, maakt ook deel uit van deze socialisatie. Het resultaat zal een perfect uitgebalanceerde hond zijn die zich gemakkelijk aanpast aan nieuwe situaties.

Hypergehechtheid van puppy

De gehechtheid van de puppy aan zijn nieuwe baas is essentieel voor hem om zich volledig zelfverzekerd te voelen. Bovendien zorgt deze wederzijdse gehechtheid ervoor dat je zo snel mogelijk en in goede omstandigheden met je opleiding kunt beginnen. We moeten er echter naar streven om vóór de puberteit een nieuwe onthechting te bereiken, om een ​​fenomeen van hypergehechtheid te voorkomen, dat aanleiding geeft tot angst- en scheidingsstoornissen.

Een hond die te gehecht is aan zijn baasje zal gestrest raken zodra hij gescheiden wordt. Hij kan gedragsproblemen hebben zoals:

• Vocalisaties, tranen,
• Vernietiging (voorwerpen, meubels, muren),
• Overmatig likken van de achterpoten,
• Onreinheid,
• Een plakkerig gedrag, enz.

Om dit probleem te overwinnen, zal het nodig zijn om geleidelijk afstand te nemen van de puppy nadat u eraan gehecht bent geraakt. Zoals zijn moeder zou doen, hoef je niet langer op zijn verzoeken te reageren en zal het nodig zijn om te voorkomen dat hij je overal volgt. Je zult hem dan moeten laten wennen aan het alleen thuis blijven.

U kunt dit eerst een paar minuten laten staan ​​en daarna de duur van uw afwezigheid verlengen. Neem nooit afscheid van hem en aai hem nooit als u weggaat. Beperk ook het aantal kamers dat toegankelijk is tijdens uw afwezigheid. Hoe meer plaatsen hij moet bezoeken om jou te vinden, hoe meer zijn stress zal toenemen. Geef hem ten slotte iets te doen, speelgoed of een bot om op te kauwen bijvoorbeeld.

Wees niet bang als u uw puppy loslaat, ook al is deze beproeving moeilijk voor u. Besef dat je het voor zijn bestwil doet, om een ​​liefdevolle en evenwichtige volwassen hond te hebben, zonder een afhankelijke relatie te creëren, maar integendeel door een gezonde relatie op te bouwen.