Waarom zijn honden verboden in Antarctica?

Antarctica, dit immense, witte en ijzige continent op de Zuidpool, fascineert door de extreme omgeving. Het fragiele ecosysteem, zijn adembenemende landschappen en de isolatie maken het een bevoorrechte plaats van wetenschappelijk onderzoek. Maar als u van plan bent om uw hond daar naar expeditie te brengen, moet u uw plannen herzien: inderdaad, honden zijn formeel verboden in Antarctica al enkele decennia. Dit verbod, soms onbekend voor het grote publiek, reageert op verschillende ecologische, gezondheids- en historische redenen die we in dit artikel zullen beschrijven.

Een klein verhaal: honden in Antarctica, een glorieus verleden

Voordat ze begrepen waarom honden verboden waren, is het belangrijk om te herinneren dat deze laatste een essentiële rol speelde in Antarctische exploratie.

Sled Dogs, metgezellen van de eerste ontdekkingsreizigers

In het begin van de 20e eeuw waren expedities naar Antarctica grotendeels afhankelijk SLED HONDEN Om apparatuur en voedsel op het ijs te vervoeren. Beroemde ontdekkingsreizigers zoals Roald Amundsen, de eerste man die in 1911 de Zuidpool bereikte, of Ernest Shackleton, gebruikten deze honden om kolossale afstanden in extreme omstandigheden te kruisen.

Honden werden aangepast aan intense, resistent en blijvende koud. Ze stonden ook een bepaalde mobiliteit toe in een omgeving waar gemotoriseerde voertuigen nog steeds beperkt waren.

Een opstandig tijdperk

Met technologische vooruitgang, inclusief de komst van sneeuwscooters, baanvoertuigen en vliegtuigen, zijn honden geleidelijk vervangen in wetenschappelijke en logistieke missies.

Maar deze verandering werd niet alleen om praktische redenen aangebracht.

Ecologische reden: bescherm een ​​fragiel ecosysteem

Antarctica is een unieke natuurlijke omgeving, extreem Gevoelig en kwetsbaar. Het ecosysteem, vooral fauna, is kwetsbaar omdat het niet wordt gebruikt aan externe storingen.

Risico op introductie van invasieve soorten

Honden, zoals elk huisdier, kunnen dragen micro -organismen,, parasieten Of ziekten
onbekend op Antarctica. Spijsverteringsparasieten, bacteriën of virussen kunnen bijvoorbeeld worden overgedragen op lokale fauna.

Bepaalde diersoorten, zoals pinguïns of zegels, hebben geen immuunverdediging ontwikkeld tegen deze ziekteverwekkers, die verwoestende epidemieën kunnen veroorzaken.

Bovendien kunnen honden zaden of andere niet -inheemse organismen vervoeren, die waarschijnlijk de ecologische balans zullen verstoren.

Impact op dieren in het wild

Buiten het gezondheidsrisico, honden zijn roofdieren
natuurlijk. Hun aanwezigheid zou het gedrag van lokale dieren, waaronder pinguïns of zeehonden, kunnen verstoren, die kunnen vluchten of aangevallen kunnen worden.

Antarctische fauna leeft in een delicaat evenwicht, vaak gebaseerd op een afwezigheid van landroofdieren. Het introduceren van een hond zou deze balans plotseling wijzigen.

Gezondheidsredenen: vermijd risico’s voor honden en dieren in het wild

Gezondheidsrisico’s van honden zelf

De Antarctische omgeving is extreem. De temperaturen kunnen ver onder de 50 ° C dalen, de wind is gewelddadig en het geschikte voedsel is moeilijk om op het terrein te zorgen.

Zelfs honden die zijn aangepast aan koud zoals husky’s, gebruikt tijdens de eerste expedities, kunnen last hebben van onderkoeling, bevriezing of voedingstekorten als ze niet perfect worden verzorgd.

Gezondheidsrisico’s gekoppeld aan ziekten

Naast de risico’s voor lokale fauna zijn er ook gezondheidsrisico’s gekoppeld aan het beheer van honden zelf.

• Uitwerpselen, zal het milieu waarschijnlijk vervuilen.
• De mogelijke overdracht van ziekten aan mensen of andere onderzoeksdieren.

Deze gezondheidsrisico’s wogen zwaar in het verbodsbeslissing.

Internationale voorschriften: Madrid -protocol

Het verbod op honden op Antarctica is gecodificeerd in internationale teksten.

Het Antarctica -verdrag en het Madrid -protocol

Het Antarctische Verdrag is ondertekend in 1959 en beoogt de regio te beschermen voor wetenschappelijk onderzoek, wat elke militaire of mijnbouwactiviteit verbiedt.

In 1991 kwam het Madrid -protocol op de bescherming van de Antarctische omgeving om deze maatregelen te versterken, waardoor strikte conserveringsregels werden opgelegd.

Onder deze figuur het verbod op het introduceren van huisdiereninclusief honden, om de ecologische integriteit van het continent te behouden.

Strikte toepassing

De wetenschappelijke stations op het continent en op de Subantarctische eilanden moeten deze regels op de brief toepassen. Elke ongeautoriseerde introductie is verboden.

Gevolgen van het verbod

Einde van sledehonden

Sinds 1994 zijn honden dat geweest officieel verboden
in Continental Antarctica. Sommige eerder aanwezige honden zijn gerepatrieerd, andere geëuthanaseerd, een beslissing die grote emotie wekte.

Goedkeuring van alternatieve middelen

Voor beweging en transport van apparatuur, gebruiken verzendingen nu Geschikte motorvoertuigen
(sneeuwscooters, kennels, vliegtuigen).

Een positief effect op het milieu

Dit verbod heeft de risico’s van de introductie van invasieve soorten en het beschermen van lokale fauna verminderd, waardoor dit uitzonderlijke territorium wordt behouden.

Uitzonderingen: Subantarctische eilanden

Het is belangrijk op te merken dat sommige eilanden in de buurt van Antarctica, zoals de Kerguelen -eilanden, een historische introductie van honden hebben meegemaakt.

Deze honden leven vaak in semi-libery of wild, met verschillende effecten op de lokale fauna. De autoriteiten proberen momenteel deze populaties te beheersen of uit te roeien om het ecologische evenwicht te herstellen.

Waarom dit verbod moet worden begrepen en gerespecteerd

Antarctica is een fragiel natuurlijk laboratorium waar de minste introductie grote gevolgen kan hebben.

Respecteer het ecosysteem

De bescherming van deze omgeving is een collectieve verantwoordelijkheid. De aanwezigheid van honden, zelfs met de beste bedoelingen, kan deze kwetsbaarheid in gevaar brengen.

Wetenschappelijke verantwoordelijkheid

Wetenschappelijke zendingen moeten een minimale impact op het milieu garanderen, een sinus qua non -conditie voor de voortzetting van onderzoek.

Samenvattend is de beslissing om honden op Antarctica te verbieden niet triviaal of willekeurig. Het is het gevolg van een ecologisch, gezondheid en ethisch bewustzijn. Honden, die al lang de trouwe bondgenoten van de eerste ontdekkingsreizigers zijn, zijn niet langer compatibel met de noodzaak om een ​​uniek, kwetsbaar en onvervangbaar ecosysteem te behouden. Het respecteren van dit verbod neemt deel aan het beschermen van Antarctica en de bescherming van uw fauna.

Door Juliette Garnodier – Dr Veterinary – Gepubliceerd op 30/06/2025