Waarom maken honden ons verslaafd? Hun geheimen onthuld!

De hond werd meer dan 20.000 jaar voor Christus gedomesticeerd en werd een waardevolle bondgenoot. In staat ons te zoeken onder een lawine of in het puin, ons te helpen een handicap te compenseren, ons te redden op open zee, is de hond tegelijkertijd een held, een vriend, een lid van onze familie, een juweel en zelfs meer. Maar wat de meesten van ons ertoe brengt ontroerd te worden door een klein puppygezichtje, het dier in al zijn nobelheid te bewonderen en, uiteindelijk, zoveel van honden houden ? Het ontcijferen van de redenen die ons ertoe aanzetten zo’n speciale band met onze hondengenoten te vormen.

Wat maakt onze honden zo vertederend?

Er wordt gezegd dat een hond de beste vriend van de mens is en dat zijn reputatie welverdiend is. Zijn onweerstaanbare charme komt niet alleen door zijn uiterlijk of zijn aanhankelijke gedrag. Het vermogen om ons te hechten is ook afhankelijk van biologische bases.

Biologische gehechtheid

Als honden bekend staan ​​om hun onwrikbare loyaliteit, dan is de band die ze met mensen opbouwen daar ook op gebaseerd hormonale mechanismen. Uit een onderzoek uit 20151 bleek dat interacties tussen honden en hun eigenaren het niveau van oxytocine, het liefdeshormoon, verhogen. Het fenomeen is vergelijkbaar met dat wat een moeder met haar kind verbindt. Gehechtheid is dus emotioneel, maar ook fysiek.

Emotionele gehechtheid

Wat ons dichter bij de hond brengt, komt vandaan zijn vermogen om onze emoties te begrijpen met veel finesse. Een onderzoek uit 2016 bewees dat honden menselijke uitingen van vreugde, woede en verdriet kunnen onderscheiden. Dankzij dit vermogen om onze emoties te detecteren en er vervolgens op te reageren, kan onze hond ons bijzonder sterke emotionele steun bieden. Zo vergezelt Hij ons in onze vreugde en ons verdriet, altijd bereid om ons geluk te delen of ons te troosten.

Eindelijk weet de hond het communiceer uw vreugde door zijn lichaamstaal en capriolen. Het wekt dan in ons een positieve en opgewekte gemoedstoestand op. Wat zijn gezichtsuitdrukkingen betreft, zoals de beroemde geslagen hond-look, deze helpen ook om onze hondgenoot bijzonder grappig en vertederend te maken.

Wat maakt de hond in ons compleet?

De hond zorgt niet alleen voor vriendelijk gezelschap, maar speelt ook in op behoeften, vaak emotioneel, en op de tekortkomingen waaraan wij lijden.

De hond als palliatief bij eenzaamheid en stress

Bij sommige mensen komt het dier een eenzaamheid vullen en helpt isolement te voorkomen. Het gaat hierbij om ouderen, maar ook alleenstaanden en zelfs stellen zonder kinderen. In dit geval vult de hond een afwezigheid aan door troost te bieden. Maar hij is ook een echt tegengif voor angst. Volgens een onderzoek uit 20233 is aangetoond dat de aanwezigheid ervan stress vermindert na een angstwekkende periode. De simpele handeling van het aaien van een hond helpt de spanning te verlichten en een persoon te ontspannen, maar hoe sterker de band met het dier, hoe meer de negatieve effecten van stress worden verlicht. Bovendien is het geen toeval dat honden worden ingezet bij dierenbemiddeling om mensen te helpen die lijden aan posttraumatisch stresssyndroom of sociale problemen. Andere onderzoeken bevestigen de daling van de cortisolspiegels (stresshormoon) bij kinderen die in contact komen met deze therapiehonden.

De hond als sociale band

Waar de hond de mens aanvult, is in zijn vermogen om nieuwe relaties te creëren. Tijdens wandelingen hebben hondjes niet deze afstand, deze reserve die wij mensen hebben. Voor de meesten is het al voldoende om een ​​soortgenoot tegen te komen om meteen met hen in contact te komen. Non-verbale signalen worden snel geïnterpreteerd, waardoor ze weten wat de stemming van de ander is en hoe ze deze kunnen benaderen. Zodra de honden ‘hallo’ hebben gezegd, is het niet ongebruikelijk dat hun baasjes vervolgens een paar woorden wisselen, wat nieuwe sociale interacties creëert.

De hond als beschermende voogd

Ten slotte brengt de hond een gevoel van veiligheid dankzij zijn gevoel van bescherming. Hij kan niet alleen zijn meester of minnares waarschuwen bij gevaar, maar hij kan ook ingrijpen om zijn mens te beschermen. Dit beschermende instinct gaat terug naar zijn wilde voorouders, altijd gevoelig voor de veiligheid van hun roedel. Bovendien zijn veel honden helden geworden door een of meer mensen te redden, waardoor ze geschiedenis hebben geschreven.

Kun je net zoveel van je hond houden als een kind?

Voor veel eigenaren is de hond niet zomaar een dier, maar een echt lid van het gezin.

Wat is de plaats van de hond in het gezin?

Steeds meer gezinnen vieren de verjaardag van de hond, nemen hem mee naar zijn activiteiten, organiseren hun vakanties volgens zijn behoeften, zoeken vrienden om hem te stimuleren. Het is geïntegreerd in elk van de grote momenten in het leven en neemt een zeer belangrijk deel van de fotowolk in beslag! Het kan zelfs worden gebruikt als achtergrond op verschillende digitale apparaten: computer, smartphone, enz. Als een kindhij ontvangt en geeft in ruil onvoorwaardelijke liefde. We beschermen hem, zorgen voor hem, voeden hem op, zoals ouders dat doen. Hij is, net als een kind, helemaal afhankelijk van onslegt een grote verantwoordelijkheid op en stimuleert, zoals eerder gezien, hetzelfde hechtingshormoon. We zeggen soms: “het enige wat hij mist is spraak”, terwijl onze gesprekken getuigen van onze medeplichtigheid. Het is daarom zo Het is normaal dat u een diepe gehechtheid aan uw hond voelt wat dicht bij een gevoel van verwantschap ligt en het is helemaal niet onsamenhangend om als een baby tegen hem te praten!

Ja, u kunt net zoveel van uw hond houden als een kind, maar…

Voor sommigen is het antwoord, gezien de plaats die de hond in huis inneemt, “ja, je kunt net zoveel van je hond houden als van een kind”, omdat de gevoelde emoties net zo intens zijn. Echter, de aard van verantwoordelijkheden en verwachtingen
verschilt tussen de twee. Het opvoeden van een kind betekent dat je hem autonoom maakt en hem ondersteunt in zijn sociale en intellectuele ontwikkeling, terwijl een hond zijn hele leven afhankelijk blijft van zijn baas en nooit het stadium bereikt dat hij het nest verlaat.

In de aanwezigheid van mensenkinderen is het belangrijk om uit te leggen dat deze liefde, ook al is ze heel sterk, toch anders, uniek en speciaal is vanwege haar interspecifieke aard (tussen twee soorten). Het is nuttig voor kinderen om te begrijpen dat de liefde van hun ouders voor de hond de liefde voor hen niet minder kostbaar maakt en dat ieders plaats anders is.

Zolang de liefde die wij voor onze hond hebben hem geen kwaad doet, stellen wij de grenzen die hij nodig heeft en wij respecteert zijn dierlijke karakter zonder antropomorfisme, zonder het te verkleden of er menselijke behoeften aan toe te schrijven, is deze liefde gezond. Het belangrijkste is om niet in een overbezorgde en bezitterige houding te vervallen, die de onafhankelijkheid van ieder persoon zou kunnen schaden. Zolang respect voor het dier centraal staat in de relatie, bestaat er niet zoiets als ‘te veel’ in de liefde die we het kunnen geven.

Als de liefde die we voor onze honden hebben heel krachtig is, kunnen we dagelijks zien dat het omgekeerde waar is. De hond is een sociaal dier. Hij zoekt van nature naar de structuur van een roedel en de mensen die wij zijn vormen deze roedel die hij beschermt en volgt. Waar hij vooral van houdt is onze aanwezigheid en de aandacht die we hem geven. Hij waardeert het om in ons leven geïntegreerd te zijn, ons dagelijks leven te delen en hij is bijzonder gevoelig voor onze genegenheid.

Hoewel ze ons beschermen, zien honden ons ook als gidsen en beschermers. Ze rekenen op ons om hen de zekerheid te bieden die ze nodig hebben (voedsel, onderdak, verzorging, stimulatie, enz.). Ten slotte, wat we leuk vinden aan honden deze aandacht, deze bescherming en dit wederzijds vertrouwen die een diepe, duurzame en unieke relatie creëren.

1 Studie gedateerd 16 april 2015, getiteld Social Evolution. Oxytocine-Gaze ​​positieve lus en de co-evolutie van mens-hond-obligaties, uitgevoerd door Miho Nagasawa et al., gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap.

Studie van 2 januari 2016, Dogs Recognize Dog and Human Emotions, door Natalia Albuquerque, Kun Guo, Anna Wilkinson et al., gepubliceerd in Biology Letters.

Studie van 3 augustus 2023, The Influence of Interactions With Pet Dogs on Psychological Distress, geleid door Morgan S. Yates, Molly C. Ruiz, Laurie R. Santo et al., gepubliceerd door de American Psychological Association.

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 16-10-2024