Waar en hoe koop je een rashond?

U heeft besloten een rashond te kopen nadat u zorgvuldig heeft nagedacht over de tijd en het budget die u eraan kunt besteden. Er zijn twee oplossingen: neem contact op met een professionele fokker of een dierenbeschermingsvereniging. Ons advies voor het vinden van uw harige vriend bij een vertrouwde organisatie.

Een rashond kopen: een weloverwogen beslissing

De vele rassen die over de hele wereld zijn geselecteerd, bieden een ruime keuze aan maten, vachten, capaciteiten en gedragingen. Maar als u besluit een hond aan te schaffen, bestudeer dan zorgvuldig de kenmerken van het ras, zodat het is aangepast aan uw levensstijl (niveau van dagelijkse activiteit, duur van afwezigheid van huis, leeftijd en grootte van het dier, enz.). Het verwerven van een levend wezen is geen triviale handeling omdat u een langetermijnverbintenis aangaat (ongeveer 15 jaar) die kosten met zich meebrengt voor zijn voedsel, verzorging en gezondheid (vaccinaties, ontworming, antiparasitaire middelen, sterilisatie, onderhoud). gebeurtenissen zoals verwondingen, ziekten, infecties, enz. Een hond kost u ook tijd omdat hij voor zijn evenwicht dagelijkse uitstapjes nodig heeft, zelfs als u een tuin heeft. Als je niet aan zijn behoeften voldoet, loop je het risico een dier te krijgen dat vernietigt, agressief wordt, blaft, wegrent. Als u er zeker van bent dat u aan alle voorwaarden kunt voldoen die gunstig zijn voor zijn welzijn, wordt het tijd om op zoek te gaan naar uw hondje. Als er geen tekort is op de dierenmarkt, raden wij u aan uw rashond aan te schaffen bij een fokker of bij een asiel/dierenbeschermingsorganisatie.

Koop een rasechte hond bij een fokker

Wanneer uw raskeuze gemaakt is, is het raadzaam om een ​​hondenfokker te kiezen. In de meeste gevallen zal de pup de eerste twee maanden van zijn leven in contact zijn geweest met mensen en dus gesocialiseerd zijn. Door een hond bij een professional te kopen, kunt u ook de afstamming kennen en zo inteelt en ziekten voorkomen.

Waar vind ik contactgegevens van een fokker?

Fokkerreferenties vindt u bij de Société centrale canine. Op de door het Ministerie van Landbouw goedgekeurde website van deze organisatie vindt u in een speciale rubriek een groot aantal boerderijen in Frankrijk.

Hoe maak je de juiste keuze tussen alle fokkers?

Fokkers hebben de plicht om individuen te reproduceren zonder fysieke gebreken en die het best mogelijke gedrag vertonen. Onze aanbevelingen: geef de voorkeur aan professionals die gespecialiseerd zijn in één ras, in plaats van professionals die zich bezighouden met het fokken van meerdere rassen. Nadat u de contactgegevens heeft genoteerd, hoeft u zich niet te haasten, want u moet meer te weten komen over de kwaliteit van het etablissement, het terrein bezichtigen, de levensomstandigheden van de dieren ontdekken en vragen stellen. Als een fokker weigert u rond te leiden, dring dan niet aan. Evenzo, als de persoon of de plaats u een slechte indruk geeft en er geen vertrouwensband is opgebouwd met de professional, aarzel dan niet om andere structuren te bezoeken. Uiteindelijk zul je degene vinden die aan je verwachtingen voldoet.

Welke vragen moet je stellen aan de fokker?

Wanneer u een hondenfokker bezoekt, raden wij u aan het volgende te vragen:

• Een ontmoeting met de ouders van de pups om hun lichaamsbouw, leeftijd, karakter, gedrag en gezondheidstoestand te observeren;
• De clausules die in het contract zijn opgenomen in geval van een gezondheidsprobleem (bijvoorbeeld een erfelijke of aangeboren aandoening);
• Vaccins en ontwormingsmiddelen die vóór aankoop van het dier worden toegediend;
• De door de ouders verkregen resultaten als u een werk- of tentoonstellingspup wilt aanschaffen.

Welke documenten worden door de fokker verstrekt?

In het kader van zijn fokkerijactiviteit moet de beroepsbeoefenaar aan bepaalde verplichtingen voldoen, zoals:

• De identificatie die verantwoordelijk is voor het dier door de implantatie van een elektronische chip onder zijn huid. Dit nummer is uniek voor elke hond. In dit kader ontvangt u de identiteitskaart met daarop het nummer van het dier en dat van de geboorteakte;
• De levering van een verkoopcertificaat met vermelding van de contactgegevens van de verkoper en de koper, de identiteit van het dier (voornaam en voornaam, naam gevormd door de bedrijfsnaam van de fokker), de datum van de transactie, de prijs en de naam van de dierenarts van de verkoper;
• Indiening van een document waarin de registratie ervan in het LOF (Frans Boek van Oorsprong) wordt vermeld. Deze titel is voorlopig en wordt niet definitief wanneer u bevestiging vraagt ​​aan een door de Centrale Hondenvereniging gecertificeerde keurmeester;
• Overlegging van een gezondheidsdossier van de dierenarts waarin de uitgevoerde verzorging en vaccinaties worden gespecificeerd en een informatiedocument over de kenmerken van het ras.

Adopteer een rashond binnen een vereniging

U moet weten dat dierenbeschermingsverenigingen ook rashonden ter plaatsing aanbieden. De redenen voor hun verlating zijn divers: ziekte of overlijden van hun eigenaar, verhuizing, allergieën… Natuurlijk zijn het over het algemeen geen puppy’s, maar een volwassene heeft het voordeel dat hij netheid heeft verworven en de basiscommando’s kent. Merk op dat hervormde fokhonden ook een goede oplossing zijn. Deze worden aangeboden via opvangcentra of rechtstreeks van fokkers.

Wat is een geruimde herdershond?

Een geruimde fokhond kan om verschillende redenen niet langer deel uitmaken van de fokdieren: zijn leeftijd, onvruchtbaarheid, een genetisch probleem (een hond kan een gezonde drager van een ziekte zijn en deze overbrengen op zijn nakomelingen); moeite met integreren in de roedel, een lichamelijk defect (dat klein kan zijn: een afwijking aan een teen, tandjes krijgen, enz.) Met deze optie kunt u een hond tegen lagere kosten verwelkomen en toch een goede daad verrichten. Houd er rekening mee dat het dier bij adoptie wordt gesteriliseerd of dat er in het contract een niet-fokclausule wordt opgenomen. Het asiel of de fokker behoudt zich het recht voor om een ​​plaatsing te weigeren als de opvangomstandigheden niet lijken te voldoen aan de behoeften van het dier (wonen in een appartement, niet omheinde tuin, aanwezigheid van vrienden of katten, uren afwezigheid overdag, dagelijkse lichamelijke activiteit ). Deze eisen lijken misschien draconisch, maar zijn alleen bedoeld om het welzijn van het dier te garanderen.