Voortplanting van dolfijnen: geslachtsrijpheid, cyclus, dracht en geboorte!

Dolfijnen fascineren veel natuurliefhebbers. Door hun uitzonderlijke intelligentie en uitgebreide sociale gedrag lijken deze zeezoogdieren heel dichtbij ons, ondanks het feit dat ze in een ander element leven. Als je van deze dieren houdt en meer wilt weten over hun voortplanting, ben je hier aan het juiste adres! Wij inventariseren voor u wat wetenschappers over het onderwerp weten.

Seksuele volwassenheid bij dolfijnen

Seksuele volwassenheid is de leeftijd of het ontwikkelingsstadium waarop een organisme zich kan voortplanten. Bij dolfijnen varieert deze leeftijd afhankelijk van de soort en het geslacht. Maar over het algemeen bereiken vrouwtjes geslachtsrijpheid tussen 5 en 13 jaar oudterwijl mannen het later bereiken, tussen 8 en 14 jaar oud. De tuimelaar (Tursiops truncatus), een van de meest bestudeerde soorten, vertoont een geslachtsrijpheid van ongeveer 8-10 jaar voor vrouwtjes en 9-12 jaar voor mannetjes. Het verschil in leeftijd van seksuele rijpheid naar geslacht wordt verklaard door verschillende fysiologische en gedragsmatige behoeften. In het bijzonder moeten mannetjes sociale en fysieke vaardigheden ontwikkelen om te kunnen concurreren met andere mannetjes en te kunnen paren met vrouwtjes.

Probeer niet uit te vinden of de dolfijn(en) die u tegenkomt mannetjes of vrouwtjes zijn. De aanwijzingen die de informatie verschaffen zijn niet gemakkelijk te identificeren. De voortplantingsorganen van dolfijnen bevinden zich in het lichaam en de geslachtsspleten bevinden zich aan de ventrale zijde. Mannetjes hebben twee spleten, één voor de penis en de andere, verder naar achteren, voor de anus. De vrouwtjes hebben drie spleten, waarvan één geslachtsdeel, waarin de vagina en de anus zijn ondergebracht, omgeven door twee borstspleten aan weerszijden.

Factoren die de seksuele volwassenheid beïnvloeden

Verschillende factoren beïnvloeden de leeftijd waarop een dolfijn geslachtsrijp wordt. Eerst de beschikbaarheid van hulpbronnen. Een goed gevoede dolfijn zal sneller geslachtsrijp worden. De kwaliteit en kwantiteit van het beschikbare voedsel kan dit proces versnellen of vertragen.

Omgevingsomstandigheden, zoals de watertemperatuur en de kwaliteit van de leefomgeving, kunnen ook een rol spelen bij de seksuele ontwikkeling van dolfijnen.

Relaties binnen de groep hebben ook invloed op de seksuele volwassenheid. Dolfijnen die in stabielere, interactierijke sociale groepen leven, kunnen iets sneller geslachtsrijp worden omdat de jongeren eerder reproductief gedrag leren.

Gedrag geassocieerd met seksuele volwassenheid

Zodra de geslachtsrijpheid is bereikt, nemen dolfijnen nieuw gedrag aan. De mannetjes vormen groepen waar de homoseksuele activiteiten zijn talrijk. Dit gedrag is algemeen waargenomen bij de tuimelaars en bultrugdolfijnen in de Indo-Pacific (Sousa chinensis). Dit brengt hen ertoe elkaar tussen mannen door te wrijven en te strelen, maar ook erotische spelletjes te spelen en zelfs gesimuleerde copulaties uit te voeren. Dit gedrag speelt een belangrijke rol bij het vormen en onderhouden van sociale banden. Ze helpen allianties tussen individuen te versterken, spanningen binnen de groep te verminderen en samenwerking te bevorderen. Ter herinnering: homoseksueel gedrag is niet specifiek voor dolfijnen en wordt waargenomen bij veel andere diersoorten.

Tegelijkertijd vinden er verbindingen plaats tussen mannen en vrouwen. Verkeringsspelletjes en verkeringsvertoningen laten zien dat mannen vrouwen willen aantrekken door te laten zien dat ze een goede partner kunnen zijn. Deze gedragingen omvatten uit het water springen, specifieke vocalisaties of zelfs gevechten tussen mannetjes. Vrouwtjes daarentegen vertonen een toenemende interesse in mannen en nemen actief deel aan verkeringvertoningen.

Sommige onderzoeken en observaties hebben gemeld dat mannetjesdolfijnen ‘geschenken” aan vrouwtjes. Deze geschenken kunnen zeesponzen, algen en koralen, vissen of andere prooien zijn. We hebben ook het gedrag van intimidatie van vrouwen door mannetjes. Dit gedrag is soms erg agressief en omvat aanhoudend achtervolgen en pogingen tot gedwongen paring. Mannetjes kunnen vrouwtjes herhaaldelijk achtervolgen, soms in groepen. Mannetjes kunnen samenwerken om een ​​vrouwtje te isoleren en haar te dwingen zich aan hun avances te onderwerpen. Deze coalities kunnen enkele uren of zelfs meerdere dagen duren. Het doel is om de aandacht van het vrouwtje te monopoliseren, wat de kansen op voortplanting voor de betrokken mannetjes vergroot. In sommige gevallen kunnen mannetjes proberen te paren zonder haar toestemming.

Dit gedrag kan door verschillende factoren worden verklaard. Ten eerste de concurrentie tussen mannen om toegang tot vruchtbare vrouwen. Dit komt ook vaker voor in situaties waarin er weinig vruchtbare vrouwtjes zijn. Intimidatie door mannen blijft niet zonder negatieve gevolgen voor vrouwen. Agressieve bezigheden zijn stressvol en gedwongen paring resulteert in letsel.

Vruchtbaarheid

De voortplantingscyclus varieert afhankelijk van de soort. De paring kan het hele jaar door plaatsvinden, maar wordt vaker wel dan niet op specifieke tijden van het jaar georganiseerd. Ovulatie is het proces waarbij een vrouwtje een volwassen ei produceert, klaar om bevrucht te worden. Bij dolfijnen wordt dit proces vaak gesynchroniseerd met omgevingsfactoren, zoals de watertemperatuur of de beschikbaarheid van voedsel.

De vruchtbaarheid van een vrouwelijke dolfijn is beperkt tot een paar dagen per cyclus, gedurende welke tijd ze het meest ontvankelijk is voor de vooruitgang van mannetjes. Tijdens deze periode kunnen vrouwtjes specifiek gedrag vertonen dat wijst op hun vruchtbaarheid, zoals grotere sociale activiteit of frequentere vocalisaties.

De draagtijd

Vrouwtjes krijgen één jong na een draagtijd van 9 tot 17 maanden, afhankelijk van de soort. In de baarmoeder van de moeder begint de vorming van de jongen met vitale organen, zoals het hart en de hersenen. En naarmate de zwangerschap vordert, ontwikkelt de foetus zijn vinnen, huid, enz. De foetus wordt gevoed door placentaeen structuur die de uitwisseling van voedingsstoffen en gassen tussen de moeder en haar jongen mogelijk maakt. Geboorten vinden voornamelijk plaats tijdens warme seizoenen, wanneer voedsel overvloedig is.

Vrouwelijke dolfijnen ondergaan tijdens de zwangerschap verschillende fysiologische veranderingen. Hun metabolisme neemt toe om hierop te reageren verhoogde energiebehoefte en ze kunnen een verandering in hun eetgedrag vertonen, waarbij ze meer voedsel consumeren om de ontwikkeling van de foetus te ondersteunen. Naast fysieke veranderingen kunnen vrouwen ook socialer worden en dicht bij hun groep blijven om te profiteren van de bescherming en steun van andere leden. Ze bieden bescherming aan zwangere vrouwtjes tegen roofdieren en andere potentiële gevaren.

Geboorte en daarna

Naarmate de geboorte nadert, vertoont de vrouwelijke dolfijn specifieke tekenen die erop wijzen dat de bevalling op handen is. Ze kan geïrriteerder raken, meer beschermde gebieden opzoeken en haar interacties met specifieke leden van de groep vergroten, vaak andere vrouwtjes die hulp bieden, een vorm van emotionele en sociale steun, evenals bescherming tegen roofdieren.

De geboorte vindt meestal onder water plaats. De kleine dolfijn is geboren staart eerst. Deze presentatie helpt voorkomen dat de pasgeborene verdrinkt tijdens het geboorteproces. Zodra het kalf geboren is, snijdt de moeder instinctief de navelstreng door met haar tanden en wordt de pasgeborene aangemoedigd om naar de oppervlakte te komen om de navelstreng op te nemen. eerste adem.

Zoals bij alle zoogdieren geven vrouwtjesdolfijnen hun jongen borstvoeding. Het voedt zich gedurende enkele maanden met moedermelk. Dit kan maximaal twee jaar zijn. Net als bij ons gebeurt het spenen geleidelijk, maar de jonge dolfijn begint vanaf de eerste levensmaand vis en andere prooien te consumeren.

De mannelijke dolfijnen in de groep spelen een rol bij het grootbrengen van de jongen. Over het algemeen helpen ze het vrouwtje bij het beschermen en dragen ze bij aan de opvoeding van de welp, met name door hem jachttechnieken te leren en hem te begeleiden tijdens zijn eerste groepsuitjes.

Dolfijnen kunnen leven tot 60 jaar oudeen lange levensduur die varieert afhankelijk van de soort. Ondanks deze potentiële lange levensduur zijn de levens van jonge dolfijnen echter vaak precair vanwege de vele gevaren waarmee ze worden geconfronteerd, waaronder roofdieren zoals haaien en orka’s, maar ook door bedreigingen voor het milieu zoals visnetten en vervuiling.

Een vrouwtjesdolfijn kan tijdens haar leven meerdere jongen baren, maar gemiddeld zal ze wel bevallen tussen 4 en 8 kleintjesrekening houdend met de relatief lange draagtijd (ongeveer 12 maanden) en de rustperioden tussen elke geboorte. Dit reproductiepercentage, ook al lijkt het belangrijk, moet in verband worden gebracht met de hoge kindersterfte, wat het belang van elke pasgeborene voor het voortbestaan ​​van de soort onderstreept.

Door Laetitia Cochet – Gepubliceerd op 19/09/2024 Reproductie van dolfijnzeezoogdieren