Voortplanting en levenscyclus van bedwantsen

1715149055 cycle vie punaise 094403

Voortplanting en levenscyclus van bedwantsen

Groene insecten (Nezara viridula) en kwade insecten (Halyomorpha halys), ook bekend als bruin gemarmerde stinkwantsen, zijn twee insecten die aanzienlijke schade aan gewassen en tuinen kunnen veroorzaken. Hoewel ze bepaalde overeenkomsten in hun biologische cyclus delen, hebben ze bijzonderheden die hun schadelijke potentieel op verschillende manieren beïnvloeden. Als u nieuwsgierig bent, zal het lezen van dit artikel u er vooral toe leiden de mogelijkheden te ontdekken die worden onderzocht om de invasie van dergelijke insecten te bestrijden.

Gemeenschappelijke levenscyclus

De levenscycli van groene en kwaadaardige insecten kennen vergelijkbare fasen. Ze doorlopen allebei, zoals veel insecten, het eistadium en verschillende larvale stadia (nimfen), voordat ze het volwassen stadium bereiken.

Hun voortplanting begint in de lente, wanneer de temperatuur stijgt, waardoor volwassenen uit hun winterdiapauze ontwaken. Vrouwtjes leggen groepen eieren, meestal aan de onderkant van de bladeren. Deze eieren, bleek tot groenachtig van kleur, komen uit in nimfen die vijf ontwikkelingsstadia zullen doorlopen voordat ze volwassen worden. Dit proces kan enkele weken tot enkele maanden duren, een duur die voornamelijk wordt beïnvloed door de omgevingstemperatuur.

Opmerkelijke verschillen

Groene stinkwantsen komen oorspronkelijk uit Afrika. Maar hun leefgebied is uitgebreid. Ze zijn nu in veel delen van de wereld aanwezig. Hij is een alleseter en voedt zich met planten door een enzymatisch speeksel te injecteren dat plantenweefsels verteert en vlekken en vervormingen op de vruchten veroorzaakt.

Deviled stink bugs komen oorspronkelijk uit Azië. Deze soort werd geïntroduceerd in Noord-Amerika en Europa, waar het een belangrijke invasieve soort is geworden. Het dieet is breder dan dat van de groene stinkwants, waardoor een grotere verscheidenheid aan planten wordt aangetast (170), wat de schadelijke gevolgen ervan vergroot in gebieden waar de soort invasief is.

Het gaat om fruit-, groente-, sier- en veldgewassen. We kunnen dus appelbomen, perenbomen, perzikbomen, tomaten, paprika’s, suikermaïs, soja, rododendrons, chrysanten en essen noemen. Het veroorzaakt ook het aborteren van bloemknoppen en jonge vruchtlichamen, wat leidt tot een verlies aan gewasopbrengst dat kan oplopen tot 100%.

Het kan ook indirecte schade veroorzaken door schimmel- en bacteriële ziekteverwekkers zoals gist over te brengen Eremothecium coryli.

Concentreer u op kwade insecten

Vanwege het belang van hun overlast zijn kwaadaardige insecten bijzonder goed bestudeerd. We weten daarom dat, naast de hoge polyfagie, Halyomorpha halys is een zeer mobiel insect, waardoor het zich van de ene gastheer naar de andere kan verspreiden, van gecultiveerde naar wilde planten en omgekeerd.

Volwassenen kunnen lange afstanden vliegen. De maximale afstand die in 24 uur werd afgelegd, bedroeg zelfs 66,54 km voor een man en 75,12 km voor een vrouw. Wat de larven betreft, ze hebben een groot vermogen tot verspreiding door te lopen, dat toeneemt naarmate de temperatuur stijgt.

Naast deze exploits is de kwaadaardige bug een insect dat de neiging heeft om aggregaties te vormen. Het mannetje produceert feitelijk een feromoon dat larven en volwassenen naar hulpbronnen en rustgebieden lokt.

Reproductie van de kwaadaardige bug

In tropische en semi-tropische gebieden zoals China kan een insect 4 tot 5 generaties per jaar voortbrengen. In de gematigde zone van een land als Frankrijk is het eerder een enkele generatie die over een jaar wordt geproduceerd. Alleen in bijzonder warme jaren zijn twee generaties mogelijk.

Zoals we hebben gezegd, is de levenscyclus van de duivelse stinkwants gebaseerd op vijf larvale stadia, gescheiden door vervellingen voordat ze de volwassen staat bereiken. In het voorjaar, zodra volwassenen uit hun overwinteringsplaatsen komen, beginnen ze te paren. Het lijkt erop dat vrouwtjes zich kunnen voortplanten als de fotoperiode minimaal 14 uur bedraagt ​​en de temperatuur hoger dan of gelijk is aan 10°C.

Vanaf het tweede stadium beginnen de larven te bewegen en zich te voeden door planten te bijten. In het vijfde en laatste larvenstadium zijn insecten ongeveer 12 mm groot.

Het aantal dagen dat het insect nodig heeft om zich volledig te ontwikkelen, varieert afhankelijk van de omgevingsomstandigheden: tussen 60 en 131 dagen bij wisselende buitenomstandigheden zoals in Zwitserland. De gevleugelde volwassene wordt na ongeveer 14 dagen geslachtsrijp.

Impact en overlast

Groene en kwaadaardige insecten zijn in staat een groot deel van de landbouwproductie te ruïneren, inclusief fruit, groenten en graangewassen. De sporen en littekens die achterblijven, maken producten minder aantrekkelijk voor de verkoop, wat tot aanzienlijke economische verliezen leidt.

Controle en beheer

Het beheersen van dit ongedierte omvat verschillende strategieën, die vaak in combinatie worden gebruikt voor de meest effectieve bestrijding. Er worden netten of rijafdekkingen geplaatst om te voorkomen dat insecten toegang krijgen tot de gewassen. Er worden ook feromonen- of lichtvallen geïnstalleerd om de populaties te verminderen. Natuurlijke vijanden van deze parasieten, die zich richten op hun eieren en nimfen, worden ook gebruikt om hun ontwikkeling te beperken.

In hun oorspronkelijke omgeving worden duivelse insectenpopulaties relatief goed gereguleerd door eiparasitoïden van de geslachten Trisolcus En Anastatus. De introductie van exotische biologische bestrijdingsmiddelen in Europa is momenteel echter beperkt, gezien de onbekende risico’s als gevolg van gebrek aan voldoende onderzoek. We zouden ons kunnen wenden tot het gebruik van inheemse soorten zoals Anastatus bifasciatus, omdat het in staat is te parasiteren en zijn ontwikkelingscyclus uit te voeren binnen de eieren van deze bug. Het aanbod aan hosts is echter breed, wat een potentieel risico met zich meebrengt in het geval van massale releases.

Er wordt spaarzaam gebruik gemaakt van insecticiden, waarbij rekening wordt gehouden met de risico’s van resistentie en de gevolgen voor de ecosystemen die kunnen worden gemobiliseerd. Maar vandaag de dag vormt biologische bestrijding, waarbij gebruik wordt gemaakt van entomopathogene micro-organismen, een veelbelovend alternatief om effectieve fytosanitaire bescherming te garanderen. Metarhizium anisopliae, die tot de Ascomycetes-familie behoort, heeft vanwege zijn werking de aandacht van verschillende onderzoekers getrokken. Tijdens de invasie van de gastheer door de hyfen van de schimmel worden gifstoffen, voornamelijk destruxines, uitgestoten. Ze versnellen mycose en de dood van het insect. Het gebruik van etherische oliën is ook een studierichting die steeds meer aandacht krijgt.

Door Laetitia Cochet – Gepubliceerd op 08/05/2024 Punaise Reproductie

Lees verder:  Hoe mollen te bestrijden: tips en trucs

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *