Vliegen, wie zijn dat? Hoeveel soorten?

De komst van de zomer betekent heel vaak de komst van vliegen, met hun irritante gedrag en gezoem, hun uitwerpselen verspreid over plafonds, muren en gordijnen en hun vermogen om ziektes over te dragen… ? Het is een veilige gok dat je veel zult leren van het lezen van dit artikel…

Beschrijving van de vlieggroep

Vliegen zijn een groep insecten met twee korte vleugels (diptera). De term “mouche” kan tot verwarring leiden omdat, in de Franse taal, de term “mouche” insecten van de onderorde Brachyceres kan aanduiden, maar ook zeer diverse vliegende dieren: dieren die “vliegen” worden genoemd, worden gevonden in Ephemeroptera (zoals de eendagsvlieg), Hymenoptera (zoals de galvlieg), Coleoptera (zoals de vuurvlieg, een andere manier om naar de glimworm te verwijzen), Hemiptera (zoals de pisvlieg) en Mecoptera (zoals de schorpioenvlieg).

Er zijn meer dan 80.000 vliegensoorten in de wereld en ongeveer 5.000 in Frankrijk. Een vlieg heeft twee halters (of slingers) die achter de thorax worden gedragen. Dit zijn restanten van oude vleugels die nu verdwenen zijn. Bovendien is de over het algemeen duidelijk zichtbare middennerf op elke vleugel een kenmerk van de vlieg. Zijn lichaam draagt ​​een kop die een grote bewegingsvrijheid heeft. Het heeft ook een slurf om voedsel op te zuigen. De made is de pootloze (pootloze) larve van sommige vliegen. De levensduur van een vlieg is zeer variabel, afhankelijk van de soort.

Mensen stellen de aanwezigheid van vliegen over het algemeen niet op prijs: ze zijn synoniem met verstoring, verontreiniging en worden in de collectieve verbeelding nog steeds sterk geassocieerd met het rotten van lijken, en dus met de dood. Het is duidelijk dat vliegen een bijzondere trek hebben in vuil, zich in afval, riolen, in de buurt van vee bevinden en zo voedsel kunnen besmetten door direct contact. Tyfus, cholera, slaapziekte zijn enkele van de gevreesde ziektes die door vliegen worden overgedragen.

Ze hebben echter hun rol in de natuur. Ze werken mee aan de verwijdering van organisch afval. De fruitvlieg of Drosophila is een belangrijk onderzoeksmedium. De bagage aan kennis in de forensische geneeskunde omvat het kennen van verschillende soorten vliegen (samen met andere parasitaire insecten), omdat ze het mogelijk maken om de leeftijd van een sterfgeval en het type omgeving waarin een lichaam mogelijk is opgeslagen, te beoordelen.

Laten we nu eens nader kijken naar de vliegen die we in onze Franse huizen kunnen tegenkomen.

De huisvlieg

de huisvlieg (Musca domestica) is de meest bekende vlieg omdat het degene is die het meest aanwezig is in onze huizen. Als ze zich aangetrokken voelen tot alle soorten voedsel, voelen ze zich ook aangetrokken tot voedselverspilling en uitwerpselen. Vanuit dit oogpunt, en zelfs als dit niet genoeg is, helpt het respecteren van de basishygiëneregels om ze weg te houden. Huisvliegen zijn belangrijke ziektedragers en kunnen allerlei gebouwen besmetten.

Een volwassene is tussen de 5 en 8 mm lang. Het borststuk is over het algemeen grijs en het achterlijf geel. Het is bedekt met kleine haartjes die ook smaakorganen zijn. Zijn ogen zijn samengesteld uit facetten waardoor ze een breed gezichtsveld hebben. Ze leggen eieren in clusters van 120 tot 150 die binnen 8 tot 72 uur uitkomen. Hun gemiddelde levensduur als volwassene is 19 dagen, 17 dagen voor de man en 21 dagen voor de vrouw.

De azijnvlieg

De azijnvlieg (Drosophila melanogaster) is een heel klein vliegje van slechts 2 tot 4 mm. Ze is geelbruin en haar ogen zijn rood. Ze kan zweven. Het wordt aangetrokken door de vluchtige stoffen die het resultaat zijn van fermentatie en door azijn, vandaar hun aanwezigheid in fruit dat begint te bederven en eerlijk gezegd ontbindt. Hij legt zijn eieren in de vruchten en zijn larven ontwikkelen zich daar. Volwassen leeft ze 2 tot 9 weken. Onder ideale temperatuuromstandigheden kan het zich in 1 week ontwikkelen, wat van bijzonder belang is voor wetenschappers. Het is de modelsoort geworden in genetisch onderzoek.

De blauwe vlieg

de blauwvlieg (Calliphora vomitaria) wordt vrij snel herkend omdat het een grote vlieg is van 1 tot 1,4 cm lang waarvan het achterlijf metallic lichtblauw is. Ze heeft ook rode ogen. Het heeft de bijnaam “vleesvlieg” omdat het zijn eieren legt op vis en vlees (ongeacht versheid) en ander ontbindend organisch materiaal, en vertegenwoordigt om deze redenen een plaag die vurig wordt bestreden door slagers en in slachthuizen. Daarnaast evolueert ze graag in een groep. Het doel is om voedsel efficiënter te detecteren. Als een van hen een bron identificeert, produceert het een feromoon dat de anderen waarschuwt. Het is vaak te zien rustend op een muur, koesterend in de zon. Een nauw verwante soort (Calliphora vicina) wordt ook wel blauwvlieg genoemd.

De kaasvlieg

De kaasvlieg (Piophila casei) is niet alleen geïnteresseerd in kaas. De larve van ongeveer acht millimeter besmet wild vlees, gerookte vis, kazen en rottende dieren. Hij kan 15 cm verticaal springen als hij wordt bedreigd. Minder amusant, het is ook in staat om maagzuur te weerstaan ​​en kan een tijdje in de darm leven als het is ingenomen en enterische myasis veroorzaken die kan evolueren naar perforatie van de darmwand. De volwassen vlieg meet maximaal 4 mm, dat is een derde van de huisvlieg. Het lichaam van de volwassen vlieg is zwart, blauwzwart of bronskleurig, heeft wat geel op de kop, voelsprieten en poten. Op de vleugels is een lichte irisatie te zien.

Mest Scatofaag

Mest Scatofaag (Scathophaga stercoraria) wordt ook wel een “poepvlieg” genoemd. Het is een harige vlieg met een algehele gele kleur die 5 tot 12 millimeter meet. We onderscheiden het mannetje van het vrouwtje door de kleur van de haren: de eerste heeft ze goudkleurig terwijl de tweede ze groenachtig heeft. Het wordt gevonden in gebieden waar koeien leven omdat hun leven om hun mest draait. Ze ontmoeten elkaar ook op vers uitgestoten mest die nog warm is om zich voort te planten. Ze leggen dan eieren. De larven voeden zich met de larven van andere coprofage insecten die ook in mest voorkomen. Een vrouwtje van deze soort vertoont het verbazingwekkende vermogen om het sperma van een mannetje te selecteren door dat van anderen af ​​te wijzen.

De roetvlieg

Een andere veel voorkomende vlieg op het platteland, de roetvlieg (Stomoxys calcitrans), ook wel “stalvlieg” of “paardenphlegmon” genoemd vanwege zijn vermogen om miltvuur over te brengen, een door fokkers gevreesde infectieziekte. Het kan ook besmettelijke bloedarmoede bij paarden, Afrikaanse varkenspest, West-Nijlkoorts of Rift Valley-koorts overbrengen. Het is inderdaad een vlieg die bijt, of hij nu mannelijk of vrouwelijk is. Het lijkt qua uiterlijk op de huisvlieg en we zijn er niet altijd op onze hoede voor. Maar hij heeft een zwarte, glimmende stam, iets langer dan zijn kop en erg puntig, goed zichtbaar omdat hij hem constant naar voren wijst. Het is een hematofage vlieg, wat betekent dat hij zich voedt met bloed. Het is meestal dierlijk bloed, maar het kan zich af en toe voeden met menselijk bloed.

Huisvliegen en blauwe vliegen worden voornamelijk aangetrokken door geuren en warmte. De eerste worden geassocieerd met een voedselbron en een plek om zich voort te planten, terwijl de hitte de ideale temperaturen garandeert voor de voortplanting van volwassenen en de ontwikkeling van poppen. Vliegen hebben een groot vermogen om geuren te detecteren: het is bewezen dat ze dit kunnen op meer dan 6 km afstand. Omgaan met geuren is daarom een ​​van de eerste reflexen om ze op afstand te houden.