Verdeel als gezin de taken om voor de hond te zorgen: 7 tips

Sinds de kinderen om een ​​hond hebben gevraagd, ben je eindelijk gekraakt! Ze beloofden dat ze ervoor zouden zorgen… ja maar! De beperkingen die aan een hond verbonden zijn, zijn als kind moeilijk vol te houden. Als je niet de enige persoon wilt zijn die alles beheert, moet je dat doen delegeer bepaalde verantwoordelijkheden en betrek iedereen erbij ! Een hond brengt veel geluk, maar ook extra mentale belasting en organisatie.

Hoe goed Verdeel als gezin de taken om voor de hond te zorgen ? Hier zijn 7 tips voor succes.

1 – Wijs vanaf het begin elk lid zijn of haar verantwoordelijkheden toe

Zodra de hond in uw gezin arriveert, of zelfs voordat u besluit hem te adopteren, wijst u bepaalde verantwoordelijkheden toe aan elk lid van het gezin. Bijvoorbeeld: één ouder voor het kopen van eten en het bereiden van maaltijden, één kind voor één wandeling per dag, de andere ouder voor bezoeken aan de dierenarts, etc.

Dit is aan het gebeuren na een familiegesprek zodat iedereen zijn argumenten naar voren brengt en garandeert dat hij de verantwoordelijkheid zal waarmaken waarmee hij is belast.

Om dit te doen, stelt u een lijst op van de behoeften van de hond:

• Wandelingen: tussen 3 en 4 per dag;
• Maaltijd ;
• Zorg;
• Verzorging en reiniging van de pootjes;
• Spellen…

Maak vervolgens een lijst met taken. Plan voor wandelingen bijvoorbeeld één in de ochtend, één overdag en één in de avond, hetzelfde voor maaltijden als uw huisdier er meerdere per dag neemt.

Wijs vervolgens elke taak toe aan een familielid op basis van van de beschikbaarheid en mogelijkheden ervan. Houd rekening met de beperkingen en voorkeuren van elke persoon. Het kan gebeuren dat een taak die voor de één onaangenaam is, voor de ander een bron van plezier is.

2 – Geen geheim voor verzendbeperkingen: planning!

Nadat u aan elk gezinslid taken hebt toegewezen, vult u een schema in.

Zorg voor 8 kolommen, schrijf elke dag van de week van maandag tot en met zondag, evenals een kolom “notities”. Plan in de lijnen elke maaltijd, elke wandeling, mogelijke behandelingen wanneer ze dagelijks zijn…

Noteer in de vakken de voornaam van de verantwoordelijke persoon en een plaatsvervanger
tussen haakjes in geval van belemmering.

Vraag elk gezinslid om het schema te ondertekenen. In geval van twijfel of weigering zal het document dus als basis dienen voor elke discussie!

3 – Betrek kinderen

Kinderen, zelfs de allerkleinsten, kunnen vanaf 3 jaar meedoen. Dit maakt ze meer verantwoordelijk en geeft hen een grotere autonomie. Vóór 3 jaar kunnen ze al leren de hond te respecteren, te strelen, niet aan zijn staart of oren te trekken, maar het is moeilijk om meer te eisen.

Tussen 3 en 6 jaar oudkan een kind eenvoudige taken uitvoeren: je kunt, onder toezicht van een volwassene, vragen om de waterbak te vullen en te brengen, aan de lijn te doen, een bal te gooien, de bak schoon te maken, enz.

Tussen 6 en 10 jaar oudkan een kind complexere instructies begrijpen: spelen met de hond, de voerbak klaarmaken met de hulp van een volwassene, de riem vasthouden tijdens het wandelen met een persoon ouder dan 14 jaar, het dier borstelen of onder toezicht spelen.

Eindelijk, Vanaf 10 jaar, een kind heeft voldoende kracht en begrip om de hond te voeren, ermee uit te laten als het dier niet te groot of te krachtig is (alleen kleine en middelgrote honden), deel te nemen aan voorlichting en trainingen. Toezicht door volwassenen wordt echter sterk aanbevolen.

Vanaf 14 jaarvereist toezicht minder nauwkeurigheid, ook al blijft controle door een volwassene aanbevolen. De tiener kan veel hondgerelateerde taken aan.

Wat betreft de medische zorg, kinderen moeten uit de buurt worden gehouden en alleen volwassenen zijn in staat ze toe te dienen.

Deze aanbevelingen zijn algemeen en variëren afhankelijk van het kind en het dier.

4 – Geef de voorkeur aan samenwerking boven machtsstrijd

Geef de voorkeur aan een collaboratieve aanpak in plaats van de verschillende taken op een autoritaire manier op te leggen. U vraagt ​​uw gezinsleden om gedurende een bepaald aantal jaren mee te doen: als u wilt dat routines zich in de loop van de tijd ontwikkelen, mogen ze niet als klusjes worden ervaren. Probeer dus te creëren een teamdynamiek waarin iedereen zich gewaardeerd en overwogen voelt. Zo worden dagelijkse taken die verband houden met de hond momenten van delen en samenwerken. Dit helpt bij het creëren van een harmonieuze gezinsomgeving waarin iedereen gemotiveerd is om deel te nemen, niet uit verplichting, maar uit toewijding. Dit heeft een positieve invloed op de hond die gevoelig is voor de dynamiek binnen het gezin. In plaats van een familielid te dwingen een taak uit te voeren, zoek dus naar een compromis waar iedereen tevreden mee is en de hond geen schade toebrengt. Dus als de ochtendwandeling bijvoorbeeld te moeilijk is voor uw tiener, herschik dan het schema. U kunt uzelf bijvoorbeeld 4 ochtenden per week aanbieden, terwijl uw tiener 3 ochtenden en 4 avonden of middagen met de hond gaat wandelen. Je kunt ook ochtendwandelingen vermijden en hem vragen om deel te nemen aan de terugkeer van de middelbare school of de middelbare school.

Deze benadering leert wederzijdse hulp, empathie en het omgaan met gedeelde verantwoordelijkheden, eigenschappen die nuttig zullen zijn op andere gebieden van het leven (werk, sport, studie, enz.).

5 – Transformeer taken in leuke momenten

Het onderhouden van een hond kan snel saai en eentonig lijken. Om dit te voorkomen, kunt u dat doen transformeer dit moment in leuke activiteiten. Wandelingen kunnen bijvoorbeeld Koh-Lanta-evenementen worden, waarbij elk lid een uitdaging biedt: een boomblad met een specifieke vorm terugbrengen, pas terugkeren na het zien van een blauwe auto, deelnemen aan een race met geïmproviseerde obstakels in het bos, enz. U kunt uw kinderen daartoe aanmoedigen spelletjes bedenken of om de hond nieuwe trucjes te leren. Taken die leuker zijn geworden, worden aangenamer en versterken de band tussen gezinsleden en uw viervoeter. Op zijn beurt wordt de hond mentaal en fysiek gestimuleerd, wat goed voor hem is!

6 – Moedig de deelnemers aan en bedank ze, het motiveert hen!

Bemoediging en erkenning zijn essentieel voor de motivatie van gezinsleden. Een simpel bedankje of een oprecht compliment kan een grote impact hebben op ieders betrokkenheid. Feliciteer uw kind omdat u de hond goed hebt gevoed, bedank je tiener omdat hij in zijn eentje besloot het hondje uit te laten terwijl hij begreep dat zijn dier dat nodig had… Je versterkt zo het gevoel van competentie en zelfvertrouwen. Dit zijn kleine gebaren van erkenning, maar ze houden een positieve dynamiek in stand waarin iedereen zich gewaardeerd voelt voor zijn inspanningen. Na verloop van tijd kan de motivatie eroderen. Daarom is het belangrijk om deze regelmatig te stimuleren. Daarnaast geeft het erkennen en vieren van ieders talent met honden een gevoel van verbondenheid, teamgeest en gedeelde verantwoordelijkheid binnen het gezin.

7 – Toon flexibiliteit (maar niet te veel!)

Flexibel zijn is belangrijk, zodat uw gezinsleden taken niet als onvermijdelijke beperkingen ervaren. Dus als uw tiener u vraagt ​​zich te laten vervangen voor een wandeling vanwege een uitje of een belangrijke revisie, doe dan een beroep op de vervanger die u tussen haakjes in het schema hebt genoteerd. Hij zal zich erkend voelen in zijn werk als middelbare scholier en gehoord worden in zijn behoeften. JIJ zal ook het risico op stress of conflicten beperken. Als je inflexibel bent, loop je het risico de ander aan te zetten. Nu is het beter dat de wandeling niet in een slecht humeur en in looptempo wordt gedaan.

Er moet echter flexibiliteit worden betracht met onderscheidingsvermogen om niet in desorganisatie te vervallen. Als uw tiener elke dag een reden vindt om de hond niet uit te laten, moeten we misschien praten, nadenken over het herschikken van het schema, maar hem niet los laten raken. Men moet zich aanpassen aan onvoorziene gebeurtenissen en veranderingen in de planning, met behoud van een zekere nauwkeurigheid om aan de behoeften van de hond te voldoen. Als overtredingen zich herhalen, herverdeel dan de verantwoordelijkheden eerlijk. Te veel flexibiliteit kan leiden tot een overbelasting die altijd op dezelfde gezinsleden zou drukken, op degenen die altijd de beperkingen accepteren die anderen weigeren. Het is daarom moeilijk, maar belangrijk, om het te vinden de juiste balans tussen flexibiliteit en stijfheidzodat aan de behoeften van uw huisdier wordt voldaan zonder mensen schade te berokkenen.

Als u een planning heeft opgesteld en ondertekend, staat deze niet in steen gebeiteld. Het moet één keer per jaar kunnen worden herzien, bijvoorbeeld aan het begin van elk schooljaar, wanneer de roosters van kinderen veranderen en hun persoonlijkheid evolueert.

Om een ​​goede taakverdeling rond de hond te realiseren is het dus noodzakelijk om dit te doenwees georganiseerd, flexibel, creatief en attent. Je hebt daarom echte teamleiderskwaliteiten nodig! Als je op een bepaalde manier handelt samenwerken en plezierDoor herkenning en aanpassingsvermogen te tonen versterk je niet alleen de familieband, maar ook die van ieder lid van het huishouden met de hond. Zo zorgt iedereen met plezier voor zijn trouwe metgezel en wordt in de best mogelijke omstandigheden aan zijn behoeften voldaan.

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 16-07-2024