Urinewegaandoeningen bij honden: wat zijn ze?

Het komt vrij vaak voor dat een hond last heeft van urinewegproblemen. Wat de oorzaak ook is, het kan leiden tot incontinentie, maar kan ook de goede werking van de nieren in gevaar brengen. Het is daarom essentieel om vanaf de eerste symptomen zo snel mogelijk de dierenarts te raadplegen, zodat de hond behandeld kan worden. Maar er wordt geen behandeling gegeven zonder dat de urinewegaandoening bij honden duidelijk is gediagnosticeerd. Laten we inchecken.

Urineproblemen bij honden: de belangrijkste veelbetekenende symptomen

Het is voor een baas vrij gemakkelijk om op te merken dat zijn hond aan een urinewegaandoening lijdt, omdat de symptomen veelzeggend zijn, namelijk:

• Polyurie: de hond plast veel omdat hij meer water verbruikt dan normaal. Dit kan een ziekte zoals diabetes of nierfalen verbergen.
• Pollakiurie: urineren komt vaak voor, maar het dier elimineert elke keer heel weinig urine. Bovendien is het plassen zo moeilijk dat de hond gedwongen wordt te plassen. Hij kan niet alleen druppel voor druppel elimineren, maar hij kreunt ook omdat het pijn veroorzaakt.
• Hematurie: deze term betekent dat er bloed in de urine zit, zodat deze min of meer roze van kleur is als het bloed verdund wordt. Maar het dier kan ook alleen bloed plassen, wat een spoedconsult rechtvaardigt. Hematurie kan het vermoeden van een ontsteking op verschillende niveaus doen rijzen: nieren, blaaswand, urineleider.
• Strangurie: de hond heeft last tijdens het plassen en loost elke keer slechts een paar druppels urine. Voor het dier zijn de moeilijkheden extreem. Strangurie mag nooit aanhouden, omdat dit snel kan leiden tot het vasthouden van urine, wat zeer ernstig is.
• Het verlies aan netheid: tot nu toe vroeg de hond altijd om naar buiten te gaan en sinds kort plast hij in huis alsof hij al zijn prestaties op het gebied van netheid kwijt is. Urine-onreinheid komt vaak voor bij een hond of een vrouwelijke hond die lijdt aan urinewegaandoeningen. Houd er rekening mee dat incontinentie ook verband kan houden met ouderdom; het ouder worden vergroot de moeilijkheid om zich in te houden.

Al deze symptomen komen vaak voor bij urineproblemen, waarvan de oorzaak van geval tot geval heel verschillend kan zijn.

Urinewegaandoeningen: de oorzaken

Alleen een soms grondig onderzoek kan het mogelijk maken om te weten wat de exacte oorzaak is van een urinewegaandoening bij honden. Het kan bijvoorbeeld zijn:

• Oplopende infecties:
  • van de blaas,
  • Van de urethra.
• Obstructie van de urinewegen als gevolg van:
  • berekeningen,
  • Van een goedaardige tumor,
  • Van een kwaadaardige tumor.
• Van een neurologische aandoening.
• Een infectieziekte die de nieren aantast, zoals bijvoorbeeld leptospirose.
• Een vergrote prostaat, een hormonale aandoening die uiteraard alleen reuen treft.
• Een hormonaal tekort als gevolg van de sterilisatie van de hond of de teef.
• Een infectie van de baarmoeder.
• Een verandering in de pH van de urine: deze kan alkalischer zijn, wetende dat het dieet het waterstofpotentieel (pH) van de urine van het dier kan beïnvloeden. Welnu, genegenheid wordt terecht begunstigd door alkaliteit.

Houd er rekening mee dat een hond die onvoldoende plast, meer risico loopt op infecties, omdat bacteriën slecht worden geëlimineerd. Verschillende redenen kunnen ervoor zorgen dat een hond niet kan plassen, zoals de pijn die gepaard gaat met artrose, wat het dier niet echt motiveert om te komen opdagen om uit te gaan. Ook moet je weten dat honden die de hele dag alleen thuis blijven en dus niet de mogelijkheid hebben om naar buiten te gaan om hun behoefte te doen, zich gedwongen zien zich in te houden. Dit bevordert urineweginfecties, omdat het dier onder deze omstandigheden niet voldoende urineert en daardoor de bacteriën niet kan elimineren.

Urinewegaandoeningen komen vaker voor bij honden dan bij teven, vooral als deze worden veroorzaakt door een bacteriële infectie. Maar of het nu een mannetje of een vrouwtje is, het blijft essentieel dat het dier kan rekenen op de waakzaamheid van zijn baasje. Hij moet zo snel mogelijk reageren, zodra hij het geringste symptoom opmerkt dat hem alert maakt. Het is noodzakelijk om te weten of het dier nefritis (nierinfectie), blaasontsteking (blaasontsteking) heeft of zelfs bij een mannetje of hij lijdt aan prostatitis (prostaatinfectie). Een urinewegaandoening kan veel schade aanrichten. Nalatigheid is daarom niet toegestaan.

Het is absoluut noodzakelijk om te voorkomen dat de nieren van de hond er last van hebben, omdat het organen zijn die zeer blootgesteld zijn aan allerlei soorten infecties omdat ze het bloed filteren. Ernstige nierbeschadiging is dus goed mogelijk. Laten we niet vergeten dat het bloed meerdere bacteriën uit alle delen van het lichaam vervoert (tandvlees, longen, botten, enz.). Het komt ook vaak voor dat bacteriën afkomstig van een orale infectie in de nieren worden aangetroffen. Wanneer een hond echter symptomen van een urinewegaandoening vertoont, kan hij een zieke nier hebben.

Houd er ten slotte rekening mee dat om bepaalde urinewegaandoeningen te voorkomen, het vaak voldoende is om uw hond meerdere keren per dag uit te laten, zodat hij voldoende plast en zich niet te lang hoeft in te houden. Tegelijkertijd is het essentieel om hem te voorzien van een waterfontein of een kom met schoon en zoet water, zodat hij in goede hoeveelheid kan drinken. Wat natuurlijk moet worden vermeden, is urineverstopping.