Truffelhond: welk ras moet je kiezen? Welke onderwijsmethode?

Het zoeken naar truffels, dat speuren wordt genoemd, vereist dat de gebruikte hond perfect is getraind voor deze specifieke activiteit, die nu als sportief wordt beschouwd. Het werd aanvankelijk uitgevoerd door truffelkwekers die voornamelijk varkens gebruikten. Maar we moeten erkennen dat deze dieren minder volgzaam zijn dan honden. Laten we eens kijken wat een truffelhond is, welke kwaliteiten hij moet bezitten en hoe we hem kunnen opvoeden zodat hij leert graven.

De eigenschappen die nodig zijn bij de truffelhond

Voor het graven maken truffelkwekers gebruik van de capaciteiten van hun honden, die hier doorgaans voor zijn opgeleid. Maar de truffelhond moet van nature over bepaalde essentiële eigenschappen beschikken. Het is noodzakelijk dat het:

• Begiftigd met een uitstekende flair,
• Discipline,
• Enthousiast,
• In staat zich alleen op zijn onderzoek te concentreren,
• In staat om nooit de truffels te eten die hij zelf vond.

Truffel hondenrassen

We hebben de neiging om de jachthond als truffelhond te gebruiken, omdat hij bekend staat om de kwaliteit van zijn flair en moed. Jachthonden zijn inderdaad vasthoudende, eigenzinnige dieren, die alles in het werk stellen om hun meester tevreden te stellen. Maar is er een hondenras dat geschikter is voor het huishouden dan andere?

Als we de Italianen mogen geloven is de beste truffelhond de Lagotto Romagnolo die we beter kennen onder de naam Romagnol Waterhond. Het is een jachthond die gespecialiseerd is in watervogels, omdat hij het vermogen heeft om met een ijzeren wil door de moerassen te zwerven. Deze kleine hond uit de regio Romagna (Italië) heeft een buitengewoon aanpassingsvermogen. Het moet gezegd worden dat hij buitengewoon vriendelijk, volgzaam en gehoorzaam is. Zijn karakter staat bekend om zijn zachtheid. Dynamisch, hij is ook erg intelligent, wat het gemakkelijker maakt om hem in de grot te trainen. Het is in ieder geval een hond die het niet erg vindt om zichzelf te krabben als hij onder de braamstruiken sluipt als hij truffels heeft geroken.

Maar veel truffelkwekers werken al jaren met andere hondenrassen, waaronder bijvoorbeeld:

• De Bretonse spaniël,
• De Duitse herder,
• De teckel,
• De Labrador-retriever,
• De Australische herder,
• De West Highland White-terriër of Westie,
• De Rottweiler.

Ze zijn allemaal volgzaam, intelligent, dynamisch en hardwerkend en kunnen reageren op de eerste herinnering van hun meester of opvoeder.

Er moet ook worden opgemerkt dat veel professionals bij het fokken de echte karakters gebruiken van honden die niet tot de zuivere rassen behoren. Bepaalde Corniauds geven uitstekende resultaten op dit gebied en blijken uitstekende truffeljagers te zijn. Uiteindelijk is het niet zozeer het ras dat een goede truffeljager maakt, maar eerder de opleiding.

Laat uw hond wennen aan het herkennen van de geur van truffels

Om uw hond kennis te laten maken met graven, moet u beginnen door het dier zo vroeg mogelijk te laten wennen aan het ruiken van de geur van truffels. Hoe jonger hij is, hoe gemakkelijker het voor hem zal zijn om dit specifieke aroma te herkennen. Professionals voegen wat truffelresten toe aan de voeding van hun hond, zodat de voeding ermee geïmpregneerd wordt. Anderen beginnen zelfs al eerder door de uiers van hun zogende hond in te smeren met truffels en zo de zeer jonge pups te conditioneren.

De moeilijkheid bij deze zeer effectieve methode is om uw hond snel te leren de truffels die hij in de natuur vindt niet te eten. Je moet daarom geduld hebben. En ook al associëren veel hondenbezitters deze methode met opvoedkundige onzin, het blijft de beste en meest effectieve. Het is ook de meest voorkomende onder truffelprofessionals.

Traktaties om te leren zoeken naar truffels

Niet alle honden zijn gelijk als het gaat om het gebruik van hun reukvermogen. Zelfs als het bij deze dieren bijzonder ontwikkeld is, weten velen van hen lange tijd niet hoe ze hun onderzoek op een specifiek object moeten richten. Het is daarom essentieel om op dit punt te werken, en om het minder vervelend te maken, gebruiken we bij voorkeur een leuke methode. Tegelijkertijd moet je de hond voortdurend aanmoedigen om door te gaan en hem feliciteren als hij zijn doel bereikt.

We beginnen uiteraard niet met truffels omdat het een extreem duur product is. Maar we vervangen ze bijvoorbeeld door de lekkernijen die de hond het liefst heeft en die we in huis en daarna in de tuin verstoppen. Geleidelijk breiden we het zoekgebied uit naar omliggende velden waar we de lekkernijen verstoppen op moeilijker bereikbare plaatsen.

Tot slot, om het nog erger te maken en het dier te testen, begraven we ze onder ruim tien centimeter aarde. Omdat de geur van het onderzoeksobject in dit geval min of meer wordt gemaskeerd door de omringende geuren, als de hond het lekkers vindt, bewijst dit vaak dat hij weet hoe hij zijn geur verstandig moet gebruiken, maar dat hij zich ook kan concentreren op een specifieke oefening doen zonder afgeleid te worden.

De hond leren de truffels die hij vindt niet te eten

Het enige dat overblijft is het integreren van de geur van de truffel in de lekkernijen die tijdens de trainingen worden gebruikt, zodat de hond de twee geuren kan associëren en met net zoveel plezier op zoek kan gaan naar de kostbare paddenstoelen als toen hij op zoek was naar zijn lekkernijen.

Het is duidelijk dat de hond de truffels niet mag verslinden die ondergronds zijn begraven en die hij opgraaft door verwoed te krabben nadat hij eraan heeft gesnoven. Hij moet zijn meester eenvoudigweg de plaats aangeven waar hij de truffels rook, door zijn poot op het betreffende gebied te plaatsen. Het is de meester die verantwoordelijk moet zijn voor het graven om deze “keukendiamant” te oogsten. Om hierin te slagen, is het essentieel om de hond te feliciteren zodra hij de truffels heeft gevonden en naar de plek heeft gewezen, en hem dan onmiddellijk wat lekkers te geven.

Het is belangrijk om het aantal educatieve sessies te vergroten, zodat de hond op de grote dag klaar is voor het huishouden. We moeten er ook voor zorgen dat we het dier respecteren door vermoeidheid en overmatige vermoeidheid te vermijden. Het verdient daarom sterk de voorkeur om korte en repetitieve sessies op te leggen in plaats van een paar sessies die aanslepen. U kunt de opvoeding van uw truffelhond aan een ervaren trainer toevertrouwen, omdat deze professional deze dieren perfect kent en respecteert, evenals de beste trainingsmethode zodat de hond een jachtprofessional wordt.