Top 10 sledehondenrassen

Welkom in de bijzondere wereld van sledehonden! Hier zijn de top 10 rassen die worden gebruikt voor het rijden. De Fédération Cynologique Internationale erkent er 6 (van 1 tot 6), waaraan we nog 4 andere rassen hebben toegevoegd, die veel gebruikt worden in teamtraining.

1- De Alaskan-malamute

De Mahlemiuts waaraan de hond zijn naam ontleent, zijn een Inuit-volk dat in de Golf van Kotzebue, Alaska, woont. Niet-ingewijden kunnen hem verwarren met de Husky, maar zijn staart is recht en gebogen, in tegenstelling tot de Husky waarvan de staart hangt.

Het is een krachtig en robuust ras. Malamutes zijn in staat zware lasten te trekken. Maar hij is geen snelle hond. Voor races zullen andere rassen de voorkeur hebben.

Zijn weerstand tegen kou is met name te danken aan zijn vrij lange vacht die een dichte en wollige ondervacht beschermt. Deze dichtheid is niet synoniem met zachtheid en de vacht is ruw.

2- De Groenlander

De Groenlander is genetisch gezien een hond die dicht bij de wolf staat. Dit hondenras wordt veel gebruikt tijdens grote poolexpedities: de Groenlander was aanwezig naast admiraal Robert Peary op de Noordpool in 1909, Roald Amundsen op de Zuidpool in 1911, Knut Rasmussen tussen 1921 en 1924, of zelfs van Paul-Émile Victor bij al zijn expedities. Het werd ook gebruikt om de materialen te vervoeren die nodig waren voor de aanleg van de Jungfrau-spoorlijn in Zwitserland, die in 1913 op grote hoogte in de sneeuw werd aangelegd.

Dit hondenras biedt een goed compromis tussen snelheid en uithoudingsvermogen, een effectief evenwicht tussen de snelheid van de Husky en de kracht van de Malamute.

Zonder de tussenkomst van fokkers die de soort graag wilden behouden, zou de opkomst van sneeuwscooters in het Canadese Noordpoolgebied ertoe hebben geleid dat dit ras is verdwenen.

3- De Siberische Husky

Bekend om het blauw van zijn ogen, was deze hond een tijdlang erg in de mode. Maar een sledehond is geen schoothondje, en deze mode heeft tot veel verlatingen geleid. De Husky is inderdaad een werkhond, gewaardeerd om zijn weerstand en snelheid. Dit maakt ze tot een uitstekende racehond.

De Siberische Husky is gefokt door de Chukchi, een nomadenstam uit Oost-Siberië. De pups werden geselecteerd op basis van hun natuurlijke treklust. Vrouwtjes werden bij de geboorte verwijderd, behalve degenen die bijzonder geschikt waren voor voortplanting.

Het was in 1925 dat deze honden grote bekendheid verwierven. Dit jaar zijn zij de acteurs van een waargebeurd verhaal. Er was difterie uitgebroken in de stad Nome, gelegen in het uiterste westen van Alaska. Om genoeg te vervoeren om de inwoners te genezen, aangezien de spoorlijn niet de hele afstand aflegde, werd een estafette van teams bestaande uit deze honden georganiseerd over een afstand van 1000 km.

4- De Samojeed

Samojeden worden niet veel gebruikt om te racen omdat hun snelheidsprestaties slecht zijn.

Het is het sledehondenras dat het meest blaft, waardoor het een zeer goede waakhond is. Hij is van nature ondeugend, speels, legt vaak knopen met de lijn of stoort zijn buurman. Het is waarschijnlijk de minst agressieve van alle sledehonden en laat zien dat hij bijzonder veel vertrouwen heeft in mensen.

5- De Canadese Eskimo

Deze hond wordt ook wel “qimmiq” genoemd (we vinden ook “quimmiq”), een Inuit-woord dat een veelzijdige werkhond aanduidt. De sneeuwscooter bedreigde ook dit ras, waarvan het aantal exemplaren in de jaren zeventig slechts 200 bedroeg en zelfs vandaag de dag nog steeds zeldzaam is.

6- De Laika van Yakutia

Deze honden hebben, net als Huskies, lichtblauwe ogen. Dit zijn honden die tot de primitieve honden behoren. Hun opvoeding is daarom veeleisend, misschien iets minder dan die van andere sledehonden. Hij lijkt zich aan te kunnen passen aan het leven binnenshuis, vooral omdat hij sterk gehecht is aan zijn huis en zijn baas. Tijdens wandelingen kunnen zijn jachtinstincten de overhand krijgen en hem ertoe aanzetten te vluchten.

7- De Sakhalin-husky

Het is een zeer zeldzame hond die bestand is tegen de ergste omstandigheden. Een heel waargebeurd verhaal bewijst het. In 1958 organiseerden Japanse onderzoekers een expeditie naar Antarctica. Ze werden gedwongen om met spoed te evacueren en lieten vijftien sledehonden van verschillende rassen achter met wat eten, in de veronderstelling dat ze later voor hen zouden terugkomen. Uiteindelijk was het pas een jaar later dat de mannen terugkeerden naar het kamp. Slechts twee honden hadden het overleefd: beiden waren Sakhalin Huskies. Dit verhaal werd verfilmd tot een film die in 1983 onder de titel werd uitgebracht Antarctica.

Ondanks alle kwaliteiten die inherent zijn aan deze rassen, bleven mushers kruisen om snellere honden te verkrijgen. Hier zijn 3 rassen gemaakt:

8- De Alaskan

De honden die gebruikt zijn om dit ras te creëren zijn:

• Honden van het Husky-type (Siberische Husky, Sakhalin Husky en Cross Husky),
• honden zoals North American Indian Dogs, een soort wolfshond, of slanke Europese honden, bekend om hun snelheid, zoals windhonden, Engelse Pointers, Engelse Setters, Pointers.

9- De Eurohond

De Eurohound wordt vaker de Europese sledehond genoemd. Dit ras komt voort uit de kruising tussen Alaskanen, Engelse Pointers en Duitse Kortharige Pointers. Het is bijzonder geschikt voor races van het sprinttype: hoge snelheid over een korte afstand.

Het uiterlijk is heel anders dan alle tot nu toe genoemde honden. Hij heeft niet het volle, halflange haar van alle anderen. De korte vacht onthult daardoor een atletische morfologie en onderstreept een zeer slank uiterlijk.

10-Grijster

Net als bij de Eurohound is de vacht van de Greyster kort. Deze honden zijn het resultaat van een kruising tussen een Greyhound en een Duitse Kortharige Pointer. De grootte van deze honden overtreft die van andere sledehonden. Ze worden meer in tamdem gebruikt dan in grotere groepen. Liefhebbers van hardlopen en mountainbiken zullen deze honden waarderen als ze hen vergezellen tijdens hun races.

Honden en het team

Sporen van het gebruik van honden in teams vinden we 6000 jaar vóór onze jaartelling. Maar het was vooral de Inuit-cultuur die deze praktijk aan het einde van het eerste millennium na Christus ontwikkelde.

In Europa wordt het gebruik van hondenteams in de 19e eeuw bewezen door politieverordeningen die deze praktijken in Versailles en Parijs verboden, evenals door foto’s. Ondanks de verboden gaan deze praktijken door. In Frankrijk en België werden honden gebruikt door de armste sociale klassen, kleine boeren en tuinders, straathandelaren, vertegenwoordigers en andere nomadische beroepen zoals slijpers, voddenplukkers… De hond was toen het paard van de arme man. Honden waren ook erg aanwezig naast goudzoekers in Alaska.