Tijgermug: manier van leven, herken het en bestrijd het!

De tijgermug (Aedes albopictus) is een tweevleugelig insect afkomstig uit de tropische wouden van Zuidoost-Azië. Voor het eerst beschreven in Calcutta (India) aan het einde van de 19e eeuw, breidt het zich vandaag snel uit op alle continenten, dankzij zijn grote vermogen om zich aan te passen aan de door de mens gecreëerde omgeving. De tijgermug kan ongeveer dertig virusziekten bij zich dragen en op mensen overdragen, zoals chikungunya, knokkelkoorts, zika of, in mindere mate, gele koorts, Saint-Louis-encefalitis, enz.

Hoe herken je de tijgermug?

De tijgermug heeft lange tengere poten, die een gebocheld lichaam ondersteunen dat wordt verlengd door een kleine hangende kop, duidelijk losgemaakt. Het geheel is gestreept met witte dwarsstrepen en een witte lengtestreep op het hoofd, doorlopend op de rug. Het heeft effen zwarte vleugels, waardoor het te onderscheiden is van zijn lichter gekleurde tegenhangers. Klein van formaat (van 2 tot 5 mm), des te moeilijker te herkennen omdat zijn vlucht volkomen stil is en hij laag vliegt (pas op voor de enkels!). In tegenstelling tot zijn inheemse tegenhangers, maakt zijn langzame en onzekere vlucht het gemakkelijker om uit de hand te vangen. Als het je lukt om het te pletten, is je vinger bedekt met een dun laagje wit poeder.

De tijgermug valt Frankrijk aan

De tijgermug is aanwezig op alle continenten (met uitzondering van de Antarctische regio) en breidt zijn territorium elk jaar op duizelingwekkende wijze uit, profiterend van de commerciële ontwikkeling van het luchtvervoer, maar vooral het zeevervoer. Waargenomen in Frankrijk voor het eerst aan de kust van de Alpes-Maritimes in 2004, heeft het zich sindsdien exponentieel ontwikkeld in de richting van het westen en noorden van het land. Om een ​​idee te geven van de omvang van het fenomeen (bron: site Vigilance-moustiques), werd het in juli 2014 officieel opgericht in 19 van de 96 grootstedelijke departementen. In het voorjaar van 2020 koloniseerde het er al 58 en slechts 8 maanden later, in januari 2021, waren er nog 9 afdelingen besmet. Op deze datum zijn 67 departementen (of 65% van het grondgebied) bezig met de omschakeling naar rode waakzaamheid.

Waarom verspreiden ze zich zo snel?

Om het geheim van hun snelle expansie te begrijpen, moeten we beginnen met hun reproductiewijze te begrijpen. Deze insecten vinden in grote hoeveelheden in onze steden en dorpen alle essentiële elementen voor hun voortplanting. Het kleinste bakje, minstens een centimeter dik stilstaand water, is voldoende om duizenden larven te huisvesten gedurende hun ontwikkeling. Het vrouwtje legt elke 10 tot 12 dagen honderd eitjes, op korte afstand van een plas. Als het water verdampt, kunnen de eieren maanden wachten op terugkeer, voordat ze onmiddellijk uitkomen. Dit overlevingssysteem is zeer praktisch voor intercontinentaal transport! Na het uitkomen kronkelen de larven ongeveer tien dagen in dit water en vinden daar alle voedingsstoffen die nodig zijn voor hun ontwikkeling. Van 4 dagen tot een paar weken later, afhankelijk van de temperatuur, verandert de larve in minder dan 4 dagen in poppen, voordat hij in de open lucht tevoorschijn komt om een ​​reproductief volwassen leven te leiden, gedurende ongeveer 1 maand. Het is tijdens deze periode dat het vrouwtje zich voedt met dierlijk en menselijk bloed, waaruit ze de eiwitten haalt die nodig zijn voor de ontwikkeling van haar eieren.

Vecht tegen de tijgermug

Eén ding lijkt zeker: volgens onze huidige kennis en de mate van besmetting, is de vraag niet langer om te proberen tijgermuggen uit onze levensplaatsen uit te roeien, maar om ermee te leren leven, hun voortplanting te beteugelen en de dichtheid ervan te verminderen. Dit vereist zowel de uitvoering van collectieve acties door nationale en internationale autoriteiten als eenvoudige maatregelen die door elk individu kunnen worden toegepast.

Collectieve monitoring- en controleplannen

Entomologisch toezicht is ontstaan ​​uit het internationale besef van de ernst van de pest. Het maakt het mogelijk om, onder auspiciën van de WHO, gemeenschappelijke meet- en kwantificeringsprotocollen vast te stellen over de geografische voortgang van de invasie- en uitroeiingstechnieken. Het doel is om preventieve strategieën te definiëren tegen het optreden van door vectoren overgedragen ziekten, zoals malaria, knokkelkoorts, enz.

In Frankrijk is de officiële instantie die verantwoordelijk is voor het beheer van dit dossier het nationale agentschap voor voedsel, milieu en gezondheid en veiligheid op het werk (ANSES). Zijn rol bestaat uit:

• Stroomopwaarts, om de proliferatie van risico’s te beheersen en te beoordelen, volgens geografische en volksgezondheidsassen,
• Stroomafwaarts, om chemische en mechanische controlemiddelen te identificeren en te valideren.

Het is bijvoorbeeld ANSES, dat toestemming geeft voor het op de markt brengen van verschillende biociden voor de bestrijding van muggen, dat de website “signalerende muggentijger” beheert, verantwoordelijk voor het verstrekken van informatie en het sturen van het gedrag van het publiek. Deze organisatie voert ook middelen uit om beten te voorkomen en ondersteunt studies naar nieuwe innovatieve controlemiddelen (sterilisatie van vectoren, virale wapens, vogelnestkasten, vrijlating van roofdieren, enz.).

De toepassing van vectorbestrijdingstechnieken wordt uitgevoerd onder het gezag van de Regionale Gezondheidsinstanties (ARS).

Eenvoudige dagelijkse acties om de verspreiding van tijgermuggen tegen te gaan

Zoals we hebben gezien, wordt de verspreiding van de tijgermug in hoge mate gediend door onze (slechte) leefgewoonten:

• Door containers uit onze tuinen en balkons te verwijderen die waarschijnlijk onnodig water vasthouden, elimineren we honderden op maat gemaakte uitkomstkasten! Dus laten we op jacht gaan naar vazen, potten, waskommen, gieters, oude banden, speelgoed, etc.
• De essentiële tanks worden effectief afgedekt door een deksel, een sluier van stof of een gaas van klamboe.
• De goten en goten moeten regelmatig worden vrijgemaakt van dode bladeren die de doorstroming belemmeren.
• De schotels van bloempotten of plantenbakken zijn gevuld met zand.
• De terrassen moeten worden gedraineerd om de vorming van stilstaande plassen te voorkomen.
• Bij verstandig gebruik stoppen de anti-larvenpellets, verdund in de containers, de reproductiecycli.
• Verzorgde planten en perken zijn minder aantrekkelijk voor insecten e.d.

Hoe jezelf te beschermen tegen tijgermuggen

Tijgermuggen zijn dagactieve insecten die vooral ’s morgens en’ s avonds agressief zijn. Goed nieuws: ze komen zelden het huis binnen en blijven daar nooit.

• Muggenwerende middelen zijn effectief voor tijgers. Wees echter voorzichtig, sommige producten geformuleerd met DEET of icaridine kunnen schadelijk en allergeen zijn. Vermijd in aanwezigheid van jonge kinderen en zwangere vrouwen.
• Klamboes zijn een goede bescherming, zorg ervoor dat u fijne mazen gebruikt.
• Op onze breedtegraden veroorzaken tijgermuggenbeten zelden gezondheidsproblemen, maar een pijn, vluchtig maar acuut is waarneembaar. Voorkom mogelijke infecties door direct enkele minuten een vochtig verband van 70° alcohol aan te brengen. Er kan een milde roodheid verschijnen, die dan verdwijnt om weer te verschijnen tijdens het douchen.
• Muggenvallen, eenvoudig te maken van bruine suikersiroop bestrooid met gist, geven eindelijk goede resultaten.

Vergeet UV-vallen, anti-muggen armbanden en halsbanden, ultrasone diffusors en andere elektronische pseudo-beschermingen, zonder enig effect. Laatste precisie, de tijgermug brengt het Covid-19-virus of zijn varianten niet over.