Testiculaire ectopie bij honden: oorzaken, symptomen en behandelingen

Wanneer een of beide testikels van de hond een abnormale positie hebben, wordt dit testiculaire ectopie genoemd. Monorchidisme benadrukt de aanwezigheid van een zaadbal in zijn slijmbeurs, terwijl de cryptorchide hond geen zaadbal in zijn scrotum heeft. Oorzaak van onvruchtbaarheid, testiculaire ectopie moet worden behandeld om het dier te beschermen tegen het risico op tumordegeneratie.

Wat veroorzaakt testiculaire ectopie bij honden?

De pathologie is bij honden het gevolg van een genetische en erfelijke oorzaak. Naarmate de foetus groeit, vormen zich de testikels in de buik, vlakbij de nieren. Tijdens de behandeling migreren ze van de buik naar de liesring om in het scrotum te worden geplaatst, zes tot tien dagen na de geboorte van de reu. Hun afdaling langs deze koers is vatbaar voor zowel genetische als hormonale factoren. Er wordt aangenomen dat testosteron invloed heeft op de indaling van de testikels naar de slijmbeurzen. Bepaalde hondenrassen lijken vatbaar voor cryptorchidisme:

• Poedel;
• Engelse bulldog;
• Duitse herder ;
• Schor;
• Chihuahua;
• Teckel;
• Dwergschnauzer;
• Yorkshire;
• Shetland;
• Pomeriaan.

Testiculaire ectopie wordt pas bewezen op de leeftijd van twee maanden, wanneer de dierenarts de controle bij de fokker uitvoert. Een nieuwe controle zal plaatsvinden op de leeftijd van 4 of 6 maanden, afhankelijk van het ras. Indien de zaadbal(len) ontbreken wordt de pathologie als definitief beschouwd.

Welke symptomen duiden op cryptorchidisme bij honden?

Het symptoom is de afwezigheid van indaling van een of beide geslachtsklieren in het scrotum. De dierenarts bevestigt hun aanwezigheid door de slijmbeurzen te palperen. Als een of beide afwezig zijn, voert hij een echografie van de buik uit om ze te lokaliseren. De testikels zijn te zien in de buurt van:

• Nieren;
• In of onder de liesring;
• Dichtbij het scrotum, onder de huid.

Soms is het moeilijk om testikels te herkennen die niet voldoende ontwikkeld zijn en te klein blijven. De hond vertoont meestal geen symptomen en alleen palpatie kan bepalen of het voortplantingsstelsel van het mannetje compleet is. Alleen testiculaire torsie, die zowel in de slijmbeurzen als in de buik kan voorkomen, veroorzaakt ernstige buikpijn bij het dier. Ondersteuning is dringend. De hond kan zich presenteren met anorchia. Geen van de testikels ontwikkelde zich. De dierenarts zal een hormonale test uitvoeren als hij deze afwijking vermoedt.

Zelfs als testiculaire ectopie geen hinderlijke of pijnlijke symptomen veroorzaakt, zijn er drie redenen voor de behandeling ervan:

1. De afwezigheid van een zaadbal of ectopie brengt het risico op tumoren 12 tot 15 keer hoger met zich mee dan wanneer het voortplantingssysteem compleet is. Tumoren veroorzaakt door de buitenbaarmoederlijke zaadbal metastaseren sneller en vormen een ernstig gevaar voor het voortbestaan ​​van het dier.
2. Om zich te ontwikkelen en deel te nemen aan de grote race naar de eicel heeft het sperma een temperatuur nodig die lager is dan die van het lichaam, 37,5 o C voor honden waarvan de ideale gemiddelde temperatuur 38,5 o C is. Er is dus geen sprake van. Het is dus alleen in de slijmbeurzen dat de spermatozoa kunnen zich correct ontwikkelen. Wanneer de hond slechts één zaadbal heeft, is deze uiteraard niet onvruchtbaar, maar loopt hij het risico zijn testiculaire ectopie door te geven aan zijn nakomelingen.
3. Testiculaire ectopie is daarom een ​​van de verlammende gebreken bij honden ouder dan 6 maanden, volgens de wet van 22 juni 1989. De raszuivere pup die aan deze afwijking lijdt, kan zich niet voortplanten, niet deelnemen aan tentoonstellingen en kan ook niet worden bevestigd in het Boek van de Franse oorsprong. .

Als de hond niet steriel is, is het raadzaam om hem te steriliseren om reproductie van dragers te voorkomen.

Ten slotte kan testiculaire ectopie testiculaire torsie in de buik veroorzaken en zonder behandeling de dood van het dier veroorzaken.

Welke behandelingen worden voorgeschreven?

Er worden twee behandelingen overwogen om cryptorchidisme te behandelen, maar de dierenarts adviseert meestal castratie vanwege de daaropvolgende gezondheidsproblemen die de afwezigheid van één of beide testikels kan veroorzaken.

Hormonale behandeling

Hormonale behandeling kan worden voorgeschreven door de diergeneeskundige als ectopie wordt opgemerkt voordat de puppy drie maanden oud is. Dit laatste is echter slechts de helft van de tijd effectief. Als het niet werkt, blijft sterilisatie de veiligste oplossing om de hond tegen kanker te beschermen. Indien succesvol moet de hond alsnog worden uitgesloten van de fokkerij. Het protocol is vooral bedoeld om de hond te beschermen tegen tumorvorming van de zaadbal(len) en niet om hem te fokken als hij volwassen wordt.

Castratie

Om de overdracht van de afwijking naar toekomstige nesten te voorkomen, steriliseert de dierenarts het dier op beide testikels. Wanneer de afwezige zaadbal onder de huid verschijnt, vlakbij het scrotum, voert de dierenarts een onderhuidse ingreep uit. Als het in de buik blijft, wordt een operatie gepland. De operatie kan laparoscopisch worden uitgevoerd om een ​​te zware ingreep te voorkomen. De hond houdt dan slechts een klein litteken over en het dragen van de halsband is niet nodig. Toch zal hij een paar dagen stil moeten zijn voordat hij zijn activiteiten kan hervatten. Er zal een histologische analyse worden uitgevoerd op de verwijderde zaadbal(len) om er zeker van te zijn dat deze geen tumor bevatten.

Er is geen andere manier om testiculaire ectopie bij honden te voorkomen dan door honden die de afwijking dragen uit te sluiten van de fok. Het is belangrijk om de fokker te waarschuwen om de oorzaak van het fatale gebrek aan te pakken. Houd er rekening mee dat dit alleen een rol kan spelen als u een puppy van vijf maanden oud adopteert: de afwijking wordt pas als een verlammend defect beschouwd als het dier zes maanden oud is (de meeste eigenaren kopen hun puppy op drie maanden oud) en u heeft pas één maand om het gebrek te melden en juridische stappen te ondernemen.

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 03/11/2023