Tegen de muur duwen bij katten: waarom dit gedrag? Moeten we ons zorgen maken?

Dit is een gedrag waar je misschien om moet lachen, maar dat in feite hetzelfde is symptoom van een gezondheidsprobleem. Als u ziet dat uw kat met zijn kop tegen de muur duwt, is het daarom essentieel om snel contact op te nemen met uw dierenarts. Laten we eens kijken wat de verklaringen zouden kunnen zijn.

Wat noemen we ‘de muur duwen’?

Dit gedrag beschrijft in de naam goed waar het naar verwijst: het lijkt alsof de kat met zijn kop tegen een muur drukt en stil tegen de steun blijft. Hij kan zitten of staan. Deze druk kan ook worden uitgeoefend tegen een vast voorwerp of meubilair. Dit gedrag komt herhaaldelijk voor.

Als het observeren van uw kat in deze houding op het eerste gezicht ontroerend en zelfs amusant lijkt, is dat in werkelijkheid het geval gevolg van een gezondheidsprobleem dat zeer ernstig kan zijn. De kat zou op deze manier handelen om ernstige pijn in het hoofd te verlichten of zelfs uit verwarring te komen, hoewel het moeilijk is om met zekerheid te weten wat het dier op dat moment voelt.

Gelukkig blijft het een vrij zeldzaam kattengedrag om hem tegen de muur te duwen (soms gespeld als ‘muurduwen’).

Een gedrag dat vaak gepaard gaat met andere symptomen

Als uw kat oefent met het duwen tegen de muur, heeft hij zeker andere zorgwekkende symptomen ontwikkeld.

1. Hij loopt voortdurend heen en weer, hij loopt in cirkels, hij lijkt gedesoriënteerd.
2. Zijn pupillen zijn verwijd, afgezien van een zwakke helderheid.
3. Zijn gezichtsvermogen gaat achteruit, hij loopt vaker tegen dingen aan, hij is minder ontvankelijk voor zijn omgeving.
4. Hij heeft zweren op zijn hoofd door de druk die hij uitoefent op muren of voorwerpen.
5. Zijn bewegingen lijken ongecoördineerd, hij heeft moeite met normaal bewegen. Zijn reflexen worden beïnvloed.
6. Hij is gevoelig voor trillingen en zelfs stuiptrekkingen.

De oorzaken van muurduwen bij katten

Een kat die zijn kop tegen een muur drukt, kan last hebben van verschillende ziekten, die doorgaans gepaard gaan met een neurologisch probleem.

Verschillende hersenaandoeningen

Een laesie van de voorhersenen kan het duwgedrag tegen de muur verklaren. De voorhersenen zijn een onderdeel van de voorhersenen, zowel bij katten als bij mensen. Deze anatomische delen zijn onder meer verantwoordelijk voor de juiste beweging van het dier en zijn reactiviteit op verschillende omgevingsstimuli.

Het kan ook een infectie van het zenuwstelsel zijn. Als de kat het slachtoffer is van een virus of schimmel, kan deze ook het symptoom vertonen dat hij op de muur groeit. Dit is bijvoorbeeld het geval bij het rabiësvirus. Bedenk echter dat Frankrijk sinds 2001 vrij is van hondsdolheid.

Hersenencefalitis is een zeldzame ontsteking die bij katten fataal kan zijn. Het is te wijten aan een infectie die bepaalde opmerkelijke gedragingen veroorzaakt, zoals desoriëntatie, een kantelend hoofd, verlies van evenwicht en het beroemde tegen de muur duwen. Hepatische encefalopathie is een leverziekte, maar kan ook het zenuwstelsel van de kat aantasten. De lever van het dier kan de in het bloed aanwezige afvalstoffen niet meer afvoeren en vervuilt het lichaam.

Laten we het ook hebben over de risico’s van een beroerte. In het geval van een beroerte worden de hersenen van de kat niet langer normaal van zuurstof voorzien. Dit beïnvloedt de goede werking van neuronen, wat kan leiden tot richtingsverlies, convulsies en oogproblemen.

Er kan sprake zijn van een hersentumor. Bij katten komt meningeoom, een tumor van de hersenvliezen, het meest voor. Het veroorzaakt druk in de hersenen, waardoor ontstekingen ontstaan ​​die kunnen leiden tot symptomen zoals tegen de muur duwen. Dit type tumor is meestal goedaardig, maar vereist een operatie om te verwijderen.

Ten slotte, in het geval van een ongeval waarbij een gewelddadige klap op het hoofd wordt veroorzaakt (botsing met een auto, val van een zwaar voorwerp, gevecht, enz.), kan de kat hoofdtrauma hebben opgelopen. Dit kan veel schade aan de hersenen veroorzaken, zoals bloedingen.

Vergiftiging

Bij vergiftiging kunnen schadelijke stoffen het zenuwstelsel en de lever van het dier aantasten.

Ter herinnering: veel alledaagse producten kunnen verantwoordelijk zijn voor vergiftiging bij katten. Dit is bijvoorbeeld het geval:

• bepaalde kamer- of buitenplanten (croton, oleander, buxus, ficus, lelietje-van-dalen, colchicum, narcissen, enz.);
• geneesmiddelen voor mensen (aspirine, paracetamol, slaappillen, ontstekingsremmers, anxiolytica, enz.);
• producten voor de tuin (producten tegen knaagdieren, herbiciden, meststoffen op basis van cacaopeulen of ricinusoliecake, antivries, enz.);
• bepaalde voedingsmiddelen (chocolade, druiven, avocado’s, uien, enz.);
• producten voor huishoudelijk onderhoud (verven, wasmiddelen, ruitensproeiers, enz.).

Hoewel katten een zeer scherp reukvermogen hebben, wat hen ertoe kan aanzetten bepaalde producten met sterke geuren te vermijden, en ook al zijn ze van nature vaak achterdochtiger dan honden, kunnen ze toch vergiftigd raken.

Andere symptomen kunnen u dan waarschuwen, zoals speekselvloed, trillingen, koorts, ademhalingsmoeilijkheden of zelfs een verhoging van de hartslag.

Om risico’s te voorkomen, houdt u gevaarlijke producten buiten het bereik van uw kat en kiest u producten die compatibel zijn met de aanwezigheid van huisdieren.

Hoe te reageren als je tegen de muur wordt geduwd?

Als u dit gedrag bij uw kat waarneemt, is het noodzakelijk om snel contact op te nemen met een dierenarts.. Hij is de enige die de oorzaak van het probleem kan achterhalen, zodat passende zorg kan worden toegepast.

Er zullen onderzoeken moeten worden uitgevoerd, vooral op oogniveau, om mogelijke hersenletsels op te sporen. Een urinetest, een bloedtest of zelfs een monster hersenvocht (verantwoordelijk voor het absorberen van schokken die de hersenen kunnen beschadigen) kan ook worden overwogen. Als de resultaten niet doorslaggevend zijn, kan de kat worden onderworpen aan een MRI- of CT-scan om te controleren op de aanwezigheid van een mogelijke tumor.

De toe te dienen behandeling zal afhangen van de conclusies die na onderzoek van het dier worden verkregen. Hierbij kunt u denken aan tegengiffen bij vergiftiging, antibiotica, chemotherapie of zelfs ontstekingsremmers. In sommige gevallen kan een operatie noodzakelijk zijn.

De vitale prognose van de kat zal van vele factoren afhangen: de leeftijd, de algemene gezondheidstoestand, de vastgestelde oorzaak of zelfs de snelheid van de behandeling.

Een gedrag dat te onderscheiden is van markeren door wrijven

Als je met een kat samenwoont, heb je zeker al te maken gehad met kleine duwtjes in de kop als hij tegen je aan schuurt. Dit gedrag verschilt van het duwen tegen muren. Dit is in feite een markeergedrag, waarbij de kat gezichtsferomonen op verschillende steunen afzet. Het kunnen voorwerpen, meubels… of zelfs mensen zijn. Ter herinnering: feromonen zijn chemische stoffen waarmee katten met hun soortgenoten kunnen communiceren, hun territorium kunnen identificeren en zichzelf kunnen kalmeren door hun eigen geur af te geven.

In deze situatie hoeft u zich geen zorgen te maken: dit is volkomen natuurlijk kattengedrag. Je kunt het zelfs interpreteren als een teken van genegenheid, vooral als je kat spint van plezier en tegelijkertijd een blij gezicht vertoont.

Ander kattengedrag mag niet worden verwaarloosd

Over het algemeen zou elke plotselinge verandering in het gedrag van uw kat u moeten waarschuwen. Wees vooral waakzaam als u een van de volgende symptomen opmerkt:

• ongewenst miauwen (buiten het broedseizoen bij niet-gesteriliseerde katten);
• zelfverminking (haar uittrekken, overmatig bijten, wrijven tot het bloedt, enz.);
• verlies van eetlust;
• een daling van de energie, apathie;
• hyperactiviteit;
• kreupelheid;
• diarree of braken;
• onreinheid;
• omzwervingen, waarbij de kat zijn oriëntatie lijkt te verliezen;
• bewegingsproblemen (wankelende gang, verlies van evenwicht);
• plotselinge agressie;
• koorts;
• hypersalivatie;
• ademhalingsproblemen (hijgen, stikken);
• een verandering in de kleur van de slijmvliezen;
• een verhoging van de hartslag;
• constante dorst;
• enz.

Al deze gedragingen kunnen een teken zijn van een gezondheidsprobleem. Wij adviseren u daarom bij aanhoudende klachten een dierenarts te raadplegen.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 08/11/2024