Spoorelementen voor uw hond: wat heeft hij nodig?

De kwaliteit van leven van honden is de afgelopen decennia flink geëvolueerd. Volwaardige leden van het gezin, zij hebben het niveau van hun zorg zien verbeteren. In een context waarin beter rekening wordt gehouden met het welzijn van dieren, concentreert de overgrote meerderheid van de baasjes zich nu op het geven van voedsel dat aan hun fysiologische behoeften voldoet en hun gezondheid in stand houdt. Daarom wordt er goed nagedacht over de samenstelling van hondenvoer. In dit artikel wordt uitgelegd waarom en in welke hoeveelheden u sporenelementen aan uw hond moet geven.

Hoe voldoet u aan de behoeften aan sporenelementen van uw hond?

Sporenelementen helpen de gezondheid van uw trouwe viervoeter te behouden. U moet echter wel op de juiste dosering letten, omdat tekorten, zoals overmaat, negatieve gevolgen kunnen hebben voor het functioneren van uw lichaam.

De beste manier om niet fout te gaan, is hem simpelweg een gevarieerd dieet te geven dat is aangepast aan zijn behoeften.

En dat begint met hem kwaliteitsvoer te geven. Als je een fan bent van kroketten, is het essentieel om de samenstellingen op de verpakkingen te lezen. U zult snel beseffen dat alleen brokjes van het hoogste en middensegment echt voldoen aan de behoeften van de hond aan sporenelementen. Bij instapproducten is dit niet het geval. Kwaliteitskroketten zijn weliswaar duurder, maar omdat ze bijdragen aan het voedingsevenwicht van uw hond, wordt zijn gezondheid bevorderd. Deze uitgaven voor zijn voeding verminderen in zekere zin bepaalde veterinaire uitgaven omdat de hond, in betere conditie, minder gevoelig is voor bacteriën en virussen en minder ziek wordt. Bovendien, omdat deze brokjes voedzamer zijn, krijgt de hond er uiteindelijk minder van binnen. Gedurende de levensduur van uw huisdier zijn de besparingen reëel. Als u het voer van uw hond zelf kookt, overweeg dan om het gebruikte voedsel te diversifiëren.

Als u de minste twijfel heeft over uw praktijken, overleg dan met uw dierenarts: hij zal u kunnen vertellen of het relevant is om voedingssupplementen te gebruiken. Dit is inderdaad alleen geschikt voor honden die echt in een deficiëntiesituatie verkeren, anders riskeer je een overdosis.

Wat zijn de sporenelementen die een hond nodig heeft?

De lijst met sporenelementen die een hond nodig heeft is uiteindelijk vergelijkbaar met die van ons omdat het een zoogdier is, net als wij. Spoorelementen, aanwezig in microhoeveelheden in voedsel, zijn belangrijk omdat ze de natuurlijke chemische reacties die in het lichaam optreden mogelijk maken om de goede werking van de stofwisseling te waarborgen. Excessen hebben negatieve gevolgen, evenals tekortkomingen. Overschotten aan sporenelementen zijn echter zeldzaam en vaker een gevolg van ernstige ziekten zoals kanker. Tekorten daarentegen komen vaker voor, in het voordeel van voedsel met een enigszins gediversifieerde samenstelling. We bieden u nu een overzicht van sporenelementen om hun rol nauwkeuriger te begrijpen.

Overzicht van sporenelementen die uw hond nodig heeft

Calcium is waarschijnlijk de bekendste van alle sporenelementen. Het komt tussen in de gezondheid van botten en tanden en is ook betrokken bij het metabolisme van lipiden en eiwitten, waardoor het functioneren van spieren wordt gegarandeerd. Calcium draagt ​​bij aan een goede bloedstolling en draagt ​​bij aan een goede werking van het hart.

Een hond eet geen zuivelproducten. Waar kan hij dan calcium vinden? In de botten! En als je zijn maaltijden kookt, kun je het hem ook brengen door af en toe waterkers toe te voegen.

Als uw hond calcium tekort komt, zal hij last krijgen van spierproblemen en kan hij gemakkelijker zijn ledematen breken, vooral als zijn temperament of uw levensstijl ertoe leidt dat hij actief is. Calcium, dat in te grote hoeveelheden aanwezig is, kan de opname van fosfor verhinderen en bedreigt het hart omdat het niet meer voldoende kan samentrekken. Maar hypercalciëmie is zeldzaam.

IJzer is een ander bekend sporenelement: het is een van de hoofdbestanddelen van hemoglobine. Het is aanwezig in rood vlees, granen, peulvruchten, eigeel, sperziebonen en gekookte spinazie. Een gebrek aan ijzer wordt gekenmerkt door bloedarmoede geassocieerd met vermoeidheid. De hond kan daarom enthousiasme missen in vergelijking met zijn gebruikelijke gedrag. Gevallen van overtollig ijzer bij honden zijn bijna onbestaande.

Koper draagt ​​bij aan de opname van ijzer door het lichaam en beperkt de veroudering van cellen. Het speelt een rol bij het goed functioneren van het zenuwstelsel. Het is aanwezig in vlees, slachtafval en vis. Het is vaak een ijzertekort dat leidt tot een gebrek aan koper. Een hond met een tekort aan koper kan last hebben van bloedarmoede en voortplantingsstoornissen.

Magnesium reguleert het zenuwstelsel. Ook een gebrek aan magnesium kan bij de hond spectaculair zijn: hij wordt nerveus en zijn gedrag wordt onvoorspelbaar. Bij jonge honden kan dit leiden tot groeivertraging. Hypermagnesiëmie is daarentegen zeldzamer en illustreert vaak een probleem van chronische nierinsufficiëntie. Magnesium komt voor in vlees, vis, peulvruchten en botten.

Kalium is betrokken bij het evenwicht van cellen, bij hart- en spieractiviteit, maar ook bij de goede werking van het zenuwstelsel en het hormonale systeem. Een ernstig tekort aan kalium kan braken of diarree veroorzaken. Maar u moet weten dat een ziekte die braken en diarree veroorzaakt, ook hypokaliëmie kan veroorzaken.

Meer dan een teken van een onevenwichtige voeding, is het gebrek aan calcium eerder een waarschuwingssignaal voor de gezondheid van de hond. Kaliumverlies vindt plaats via urine of ontlasting en is vaak het gevolg van kanker of een nieraandoening. Kalium is aanwezig in vlees, vis, peulvruchten, vers fruit en gedroogd fruit.

Fosfor is betrokken bij het functioneren van spieren. Deficiënte honden kunnen daardoor last krijgen van spierschade en last hebben van anorexia, braken en diarree. Fosfor is aanwezig in vlees, vis en granen. Bij ouder wordende honden moet de fosforinname worden verminderd, omdat dit het ontstaan ​​van chronische nierziekte (CRI) kan voorkomen.

Mangaan is noodzakelijk voor de gezondheid van het skelet. Het is belangrijker om te zorgen voor voldoende mangaanopname in bepaalde cruciale levensfasen: bij opgroeiende puppy’s of bij oude honden. Een goede opname van mangaan draagt ​​ook bij aan de schoonheid van de vacht en het goed functioneren van het voortplantingssysteem. Het komt voor in orgaanvlees en zeewier.

Zink draagt ​​bij aan het transport van vitamine A in het bloed. Dit sporenelement is essentieel voor het goed functioneren van het immuunsysteem van de hond. Zink komt voor in vlees, gevogelte, zeevruchten en eieren. De aandoeningen veroorzaakt door een gebrek aan zink zijn talrijk, waaronder nutritionele dermatose die doffe vacht veroorzaakt en het verschijnen van schilfers, roodheid, jeuk en korstjes. Een dergelijk tekort kan ook oorontstekingen en andere huidinfecties in de hand werken.

Chroom helpt koolhydraten te verteren en lipiden beter te assimileren. Het is ook betrokken bij de regulering van de bloedsuikerspiegel en cholesterol. Het komt van nature voor in vlees, maar in grotere hoeveelheden in slachtafval. Granen, biergist en eigeel bevatten het ook. Overtollige chroom bij honden bestaat niet.

Jodium is gekoppeld aan de werking van de schildklier. Verstoringen op dit niveau zijn over het algemeen goed zichtbaar. Bij hypothyreoïdie is de hond moe of zelfs lethargisch. Hij komt aan en is constant op zoek naar warmtebronnen. Hij verliest ook zijn haar. Het tegenovergestelde, hyperthyreoïdie, bij honden is zeldzaam. Jodium zit in vis en algen.

Selenium heeft antioxiderende eigenschappen en draagt ​​bij aan de afweerreacties van het lichaam. Het is essentieel om ontstekingsziekten te voorkomen. Het is aanwezig in vlees, slachtafval en zeevruchten Seleniumtekort leidt tot aandoeningen van het zenuwstelsel.

Voeding en sporenelementen: wat te onthouden?

Het is je vast al opgevallen dat vlees regelmatig naar voren komt als voedingsbron van de verschillende sporenelementen. De hond is een vleeseter! Hij heeft dus zijn dagelijkse portie vlees nodig. Dit betekent natuurlijk niet dat er alleen vlees en slachtafval gevoerd moet worden, want variatie is essentieel. Maar het respecteren van de natuurlijke voeding van een dier is ongetwijfeld de eerste sleutel tot het garanderen van de best mogelijke gezondheid.