Ringworm bij honden: symptomen, oorzaak, behandeling en preventie

Ringworm bij honden is een zoönose, wat betekent dat het overdraagbaar is op de mens. Het is uiterst besmettelijk. Het is daarom erg belangrijk om te weten hoe u symptomen kunt herkennen, zodat u zo snel mogelijk de dierenarts kunt raadplegen, zodat de hond baat kan hebben bij een adequate behandeling. Maar wat veroorzaakt ringworm en is het mogelijk om dit te voorkomen? Laten we inchecken.

Hondenringworm: een zeer besmettelijke mycose

Ringworm is een mycose, ook wel dermatomycose genoemd, veroorzaakt door dermatofyten, parasitaire schimmels en meer specifiek door Microsporum canismaar andere schimmels kunnen de oorzaak zijn, zoals Trichophyton mentagrophytes of Microsporum gypseum. Deze treffen vooral puppy’s, maar volwassen honden kunnen ook door deze hondenhuidziekte worden getroffen.

De schimmels die ringworm veroorzaken zijn extreem resistent. Ze voeden zich met vallende huidschilfers en dood haar. Dit is genoeg om ze enkele maanden in elke omgeving te laten overleven. Ringworm is dus een zeer besmettelijke ziekte die zowel verschillende diersoorten als mensen kan treffen. Parasitaire schimmels groeien op de huid van de hond, tussen zijn klauwen en op zijn vacht. Ze knagen zo aan de haren dat ze broos worden en vervolgens in bosjes uitvallen. Elk haarfragment dat door de parasiet wordt aangeraakt, besmet gezonde mensen en dieren.

Besmettingsbronnen zijn zeer talrijk als je een hond hebt die last heeft van ringworm, aangezien de haren overal aanwezig zijn: op de borstel van de hond, in de mand, op het tapijt in de woonkamer, op het bed van de eigenaar (of hij daar nu mag klimmen of niet) , op kinderspeelgoed, autostoelen. De risico’s van besmetting bestaan ​​ook waar de hond nooit komt, omdat het haar van het dier dat aan kleding kleeft, van de ene plaats naar de andere wordt getransporteerd als er niet op wordt gelet. We kunnen dus besmet raken, ook al hebben we geen direct contact met het dier.

Ringworm bij honden: symptomen

Dermatomycose kan worden geïdentificeerd aan de hand van de volgende symptomen:

• Langzaam evoluerende cirkelvormige huidlaesies: ze zijn te vinden op het lichaam van de hond, maar ze komen nog vaker voor op de benen en het hoofd van het dier.
• De omtrek van de getroffen gebieden is ontstoken,
• Huidschilfers,
• Korsten,
• Gebroken haren,
• Afhankelijk van de betrokken gebieden min of meer diffuse ontharing,
• Alopecia (alopecia areata), vooral bij kortharige honden,
• A ” inflammatoire en etterende ringwormlaesie » wat we een kerion noemen, wetende dat elke laesie pus kan bevatten en pijnlijk kan zijn,
• Schade aan de klauw.

In zeldzamere gevallen kan ringworm asymptomatisch zijn, wat betekent dat het geen symptomen veroorzaakt waardoor het kan worden geïdentificeerd. Het dier, dat dan een gezonde drager is, is echter net zo besmettelijk.

Het wordt sterk aanbevolen om bij het geringste vermoeden de dierenarts te raadplegen om verspreiding van de ontsteking te voorkomen maar ook om de kans op besmetting van iedereen rondom het dier te beperken.

Ringworm bij honden: diagnose en behandeling

De diagnose van ringworm bij honden kan worden bevestigd met behulp van drie verschillende methoden, namelijk:

• Onderzoek van het haar van de hond met behulp van de lamp van Wood. Dit is een ultraviolette lamp die de schimmel kan detecteren die ringworm veroorzaakt, omdat deze onder dit soort verlichting doorgaans een fluorescerende geelgroene substantie produceert.
• Onderzoek onder een microscoop van het haar van het dier dat is weggevreten door ringworm,
• Het kweken van haren uit een van de gebieden met een laesie. Resultaten komen pas na enkele weken. De dierenarts kiest alleen voor deze methode wanneer de voorgaande twee geen sluitende resultaten hebben opgeleverd of de verkregen resultaten negatief zijn.

Na de diagnose van ringworm bij honden wordt het dier behandeld met een natuurlijk antischimmelmiddel zoals etherische oliën, of met homeopathie, of met behandelingen gebaseerd op de traditionele geneeskunde. In het laatste geval schrijft de dierenarts een orale behandeling voor en wordt lokaal een schimmeldodend medicijn aangebracht. Deze laatste, rechtstreeks op de laesies aangebracht, hetzij met een spons of een zachte borstel, roeit schimmels uit.

Maar om deze behandelingen effectief te laten zijn en om herhaling te voorkomen, is het essentieel om ze een maand lang aan de hond toe te dienen. Het is ook essentieel dat de eigenaar al zijn dieren (kat, hamster, enz.) behandelt, ook asymptomatische dragers. Mensen die in het huishouden wonen, moeten ook op medisch advies worden behandeld, want zelfs als de dieren vervolgens worden genezen, verdwijnt ringworm niet zonder behandeling.

De behandeling van ringworm is restrictief, maar u moet het hele protocol tot op de letter volgen. Parallel aan de behandelingen tegen ringworm moet er dus op worden gelet dat de kommen, het speelgoed, de mand en de deken van elk dier, de kattenbakken, de ruimten die bedoeld zijn om dieren te huisvesten, en het hele huis volledig worden gedesinfecteerd.

Hierbij gaat het om het doorzoeken van vloer- en wandbekleding, vloerkleden, kussens, beddengoed, banken, fauteuils en ander meubilair. Laten we niet vergeten dat hondenhaar overal terechtkomt, inclusief kasten! Alles wat een bleekbehandeling kan weerstaan, moet met dit product worden gereinigd, omdat dermatofytensporen er niet resistent tegen zijn. Om deze desinfectie te voltooien, wordt aanbevolen om te kiezen voor begassing of besproeiing met gerichte diergeneeskundige producten.

Hoe ringworm bij honden voorkomen?

Het is niet eenvoudig om ringworm te voorkomen, omdat u niet kunt voorkomen dat uw hond een besmet dier tegenkomt. Bovendien mogen we, zelfs als we voorzichtig zijn, niet op onze hoede zijn voor een asymptomatisch dragerdier, aangezien niets erop wijst dat het besmettelijk zou kunnen zijn.

Preventie houdt in dat u de vacht, de huid en de klauwen van uw dier regelmatig controleert en dat u thuis en in de omgeving een onberispelijke hygiëne in acht neemt, die u regelmatig kunt besproeien met een specifiek schimmelwerend middel. Op dezelfde manier moeten alle gezondheidsregels binnen een fokkerij worden gerespecteerd, evenals de quarantaine van een nieuwkomer, of het nu een hond, een kat of iets anders is. Hetzelfde geldt in de gezinssfeer als je een huisdier adopteert. Als u ook maar de geringste twijfel heeft bij het verwelkomen van een nieuwe kleine bewoner, kunt u uit voorzorg de dierenarts laten controleren op de aanwezigheid van dermatofyten door middel van een economisch onderzoek (Wood light) of, een duurdere procedure, door een mycologische kweek. En we behandelen het dier onverwijld en ook iedereen in de omgeving.