Raszuivere katten fokken: wat is uitkruisen?

Veel door mensen gecreëerde rassen komen voort uit bloedverwante huwelijken die tot doel hadden bepaalde fysieke of gedragskenmerken vast te leggen. Maar met de elementen van schoonheid, zijn er soms genetische ziektes die zichzelf gaan uitnodigen, waardoor inteelt zich heeft kunnen verspreiden in kattenfamilies. Dit is de reden waarom sommige fokkers tegenwoordig, om de genetische pool van een ras te vergroten, outcrossing of externe kruising toepassen, wat bestaat uit het integreren van “nieuw bloed” in de lijnen.

Uitleg over outcross katten, hun nut en nadelen.

Wat is inteelt bij raskatten?

Bij sommige kattenrassen werden zeer weinig exemplaren gebruikt bij het opzetten van de eerste lijnen. Bij de Maine Coon werden bijvoorbeeld slechts 5 individuen, de Top 5 (top vijf) genoemd, gebruikt om de kenmerken van het ras vast te stellen. Deze katten vertegenwoordigen vandaag nog steeds 70% van het genetische erfgoed van de zogenaamde traditionele Maine Coons. Ze zijn dan ook bijna overal te vinden. Dus als je 2 katten paart, dragen ze dezelfde voorouders in hun stamboom, zelfs als deze 2 katten uit zeer verre steden of landen komen.

Vanaf het begin werden de nakomelingen gepaard tussen leden van dezelfde familie om het gewenste uiterlijk en bepaalde karaktereigenschappen te behouden.

Moeder-zoon, vader-dochter, broer-zus… Fokkers hebben de taboes rond katten doorbroken. Ook bij de Maine Coon leken de eerste nakomelingen zo op elkaar dat ze “klonen” werden genoemd. Ze vormen de resterende 30% van het genetische erfgoed van het ras.

Naast de aantrekkelijke fysieke kenmerken die voldoen aan de standaard, zijn er zogenaamde genetische ziekten verschenen die ook vast zijn komen te zitten. Wanneer twee personen die dezelfde ziekte dragen, getrouwd zijn, heeft deze inderdaad een grotere kans om te worden overgedragen dan tijdens een huwelijk tussen een drager en een gezonde persoon. Net zoals de aanwezigheid van hetzelfde gen een mooie maat, een mooie snuit, een prachtige vacht gaf, veroorzaakte de pooling van gemuteerde genen hun overdracht en hun fixatie. Bovendien leidt de beperking van de genetische pool tot een immuunzwakte die katten kwetsbaar maakt voor virussen, bacteriën en zelfs deelneemt aan de ontwikkeling van bepaalde kankers.

De meest bekende genetische ziekte is HCM of CMH, een hartziekte die vaak voorkomt bij Maine Coons. Dit bracht veel verliezen met zich mee en vervolgens, waar mogelijk, de implementatie van screeningstests. Evenzo is in de Perzische en de Heilige Birmaan PKD, een beroemde erfelijke nierziekte, een gevolg van bloedverwantschap.

Sommige fokkers, die het beu zijn om behoorlijk zieke katten te zien, zijn begonnen met het implementeren van nieuwe programma’s in hun cattery om ziekten uit te roeien zonder het uiterlijk van de dieren in gevaar te brengen. Ze integreerden daarom zogenaamde “outcross” katten, dat wil zeggen, ze brachten nieuw bloed, bloed van buitenaf.

Inteelttest bij katten: hoe te weten?

U kunt de inteeltcoëfficiënt van uw raskat controleren op de Pawpeds-site, die sinds het jaar 2000 de meeste katten met een stamboom vermeldt, evenals honden, paarden, fretten… Vandaag de dag zijn er enkele tientallen duizenden dieren geregistreerd. De site maakt het ook mogelijk om een ​​proefhuwelijk te sluiten om de mate van bloedverwantschap te berekenen die van invloed zou zijn op de mogelijke kittens.

De Pawpeds-database heeft echter een beperking. Alleen vrijwillige fokkers registreren hun katten daar. Dit betekent dat een professional die zich overgeeft aan ongebreidelde inteelt weinig zin zal hebben om zijn katten in het register te registreren. Als we de ouders of grootouders kennen en op voorwaarde dat ze bij een andere fokker zijn geboren en door deze laatste zijn geregistreerd, kunnen we hun naam invoeren in de Pawpeds-stamboom om het aantal katten dat daaruit voortkomt te berekenen, maar het wordt ingewikkelder en het is niet altijd mogelijk.

De andere beperking komt voort uit het feit dat een fokker een fokker vrij goed kan registreren als de ouder van de kat in kwestie wanneer de echte ouder een van zijn andere fokkers is. De enige manier om zeker te zijn van de lijnen is om van de fokker te eisen dat hij afstammingstests uitvoert, tests die in de stambomen zijn vastgelegd, maar niet verplicht zijn.

Aanvaardbaar inteeltpercentage bij katten

Volgens genetische onderzoekers zou de inteeltcoëfficiënt niet meer dan 0,25% tot 0,50% per generatie moeten stijgen, als we teruggaan naar alle huwelijken. Daarnaast ontstaan ​​gezondheidsproblemen die verband houden met inteelt. Soms duurt het meerdere generaties voordat zwakheden en ziektes verschijnen, maar als ze eenmaal verschijnen, zijn ze moeilijk uit te roeien in een ras, wat te zien is bij de Maine Coon met HCM.

Op een waargenomen alleenstaand huwelijk zijn alleen neven en nichten acceptabel (6,25%), en geen percentages van 25% die overeenkomen met huwelijken tussen broer en zus of tussen een vader of een moeder en zijn directe afstammeling, wat onmiddellijk problemen kan veroorzaken op een staf.

Het aantal generaties waarover het inteeltpercentage wordt berekend is erg belangrijk. Inderdaad, hoe meer generaties we kennen, hoe meer dit percentage stijgt, aangezien het aan elk van hen wordt toegevoegd. Wanneer we echter willen voorkomen dat deze snelheid met elke generatie toeneemt, is de introductie van een outcross kat een van de oplossingen.

Uitkruisen, om inteelt en de nadelen daarvan te beperken

Fokkers in de staat Maine in de VS, waar het Maine Coon-ras vandaan kwam, creëerden nieuwe bloedlijnen met straatkatten die leken op Maine Coons, die ze in hun fokprogramma’s verwerkten. Dus trouwden ze Maine Coons met straatkatten met vergelijkbare fysieke kenmerken. Deze laatsten werden in de stambomen geregistreerd onder de naam “foundation cats” of “F1”. Hun kittens zijn dus F2. We dalen af ​​naar F5 en dan beschouwen we de afstammelingen als klassieke Maine Coons. Van F2-katten wordt gezegd dat ze outcross zijn wanneer:

• Hun inteeltcoëfficiënt is minder dan 10%
• De top 5 die in hun regels voorkomt, vormt minder dan 50%
• Klonen zijn minder dan 20%.

Zo stopt de inteeltcoëfficiënt met elke generatie te stijgen en wordt de genenpool vergroot om de zwakte van het immuunsysteem en bepaalde genetische ziekten die met het ras samenhangen te beperken.

Wist je dat ? In Frankrijk profiteren katten die zijn geregistreerd tussen F1 en F5 van een RIEX-stamboom, dat wil zeggen dat ze tussen de 1e en 4e generatie afstammen van een huwelijk dat niet is goedgekeurd door de LOOF. Het is een pedigree die gepresenteerd wordt zoals de anderen, maar de vermelding “Riex” is toegevoegd.

Dit principe van uitkruisen is niet het voorrecht van Maine Coons. Het wordt ook gebruikt bij bijvoorbeeld Sphynxen, die ook last hebben van HCM, maar ook bij het fokken van ratten, honden en andere diersoorten. Deze techniek maakt het niet mogelijk om de ziekten uit te roeien, maar om de overdracht ervan te beperken. Soms worden recessieve genen (die niet zichtbaar zijn en de ziekte niet ontwikkelen) toch doorgegeven. Ze kunnen tijdens een kruising een soortgelijk gen ontmoeten, ook recessief, en leiden tot de ontwikkeling van de pathologie. Bovendien kan het externe dier ook nieuwe ziekten krijgen die niet met het ras in verband werden gebracht. Vervolgens laat hij ze het genetische erfgoed van de nakomelingen betreden.

Inteelt tussen gezonde dieren en dieren zonder gemuteerde genen (dominant of recessief) kan heel goed leiden tot een gezonde lijn, terwijl slecht gecontroleerde uitkruising nieuwe pathologieën kan veroorzaken. Het is dus een evenwichtsoefening en selectie die een lange kijk op de lijnen vereist, screeningstesten wanneer ze bestaan ​​en zeer zorgvuldige monitoring van de dieren die uit de kruisingen voortkomen.

Fokwerk is dus verre van het idee dat we ervan kunnen hebben als we ons voorstellen dat het voldoende is om een ​​reu en een teef te kruisen om een ​​nest te krijgen.