Pyreneese herder: karakter, opleiding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

De Pyreneese herder wordt gekenmerkt door zijn kleine formaat, dat gepaard gaat met grote zenuwkracht. Ontdek alles wat je moet weten over dit zeer intelligente ras, met een karakter dat even beschermend als achterdochtig is.

De Pyreneese herder in het kort

• Levensverwachting: 15 tot 17 jaar
• Gewicht: 9 tot 10 kg
• Maat: 40 tot 46 centimeter voor vrouwtjes; 42 tot 48 centimeter voor mannen
• Lichaamsvorm: klein
• Haar: kort of lang
• Kleur: fawn, grijs, bont blauw, zwart
• Karakter: levendig, moedig, toegewijd
• Herkomst: Frankrijk
• Type: lupoïde
• Groep: 1 (Herdershonden en Cattle Dogs, behalve Zwitserse Sennenhonden en Cattle Dogs), Sectie 1 (Herdershonden, met werkproef)

Geschiedenis van het ras Pyreneese herder

De oorsprong van de Pyreneese herder is heel oud. Als een lokale legende beweert dat het het resultaat zou zijn van een kruising tussen de beren en de vossen van dit bergachtige gebied, is het waarschijnlijker dat het dezelfde voorouders deelt als de andere herdershondenrassen, zoals zijn neef de Catalaanse herder. Vervolgens bleef het eeuwenlang in het hart van de Pyreneeën liggen, waar het erg populair was bij herders vanwege het drijven van hun kuddes. Zijn reputatie reikte echter niet verder dan zijn geboortevalleien, tot de Eerste Wereldoorlog, toen hij zich onderscheidde als verbindings- of zoekhond: de Franse soldaten prezen zijn intelligentie, zijn kracht van veelzijdig werk en de snelheid ervan. Het ras betaalde helaas een hoge prijs tijdens het conflict, waarbij het lokale vee werd gedecimeerd, wat enige tijd kostte om weer op te bouwen. In de jaren twintig ontstonden twee groepen liefhebbers van hondenrassen uit de Pyreneeën, voordat ze in 1946 fuseerden onder de naam “Réunion des amateurs de Chiens Pyrenees”, opgericht door Bernard Sénac-Lagrange. De standaard werd ook in deze periode vastgesteld, vóór andere updates, waarvan de laatste plaatsvond in 2009. De Berger des Pyrénées wordt sinds 1955 erkend door de FCI.

Fysieke kenmerken van het ras Pyreneese herder

Allereerst moet worden opgemerkt dat er twee variëteiten zijn voor dit ras: de langharige Pyreneese herdershond en de Pyreneese herdershond met een kort gezicht. Deze laatste is veel zeldzamer in Frankrijk en heeft over het algemeen dezelfde kenmerken als de langharige Pyreneese herder. Deze kleine hond heeft magere, pezige ledematen, een goed getekende schoft, een stevige rug, een korte, licht gebogen lendenen en een matig ontwikkelde borst met licht afgeronde ribben. Zijn staart is niet erg lang en vrij laag aangezet; goed omzoomd, vormt het een haak aan het uiteinde. De langharige proefpersonen hebben goed verzorgd haar, wolliger op het kruis en de dijen, terwijl degenen met een schoon gezicht kort en fijn haar op het hoofd hebben, dichtbij de ledematen en halflang op de rest van het lichaam. . De kleur van de jurk varieert dan volgens de tinten fawn (die antraciet kunnen zijn), min of meer lichtgrijs of blauwbont met zwart (harlekijn of leiblauw). Er zijn ook enkele individuen met gestroomde, zwarte of zwart gemarkeerde witte jassen. De nek van deze herdershond, vrij lang en gespierd, ondersteunt een driehoekige kop, met een licht gemarkeerde stop. De oren, fijn en driehoekig, hangend en zeer mobiel. Ten slotte onthullen de licht amandelvormige ogen een intelligente uitdrukking: ze zijn vaak donkerbruin van kleur, maar soms ook minnows, vooral bij honden met een blauwe vacht gevlekt met zwart.

Karakter van de Pyreneese herder

Levendig en actief, de Pyreneese herder is altijd vastberaden, of hij nu werkt of speelt, vooral met kinderen. Moedig, waakzaam en zeer vindingrijk, blinkt hij uit in zijn herdershonddiscipline, maar belichaamt hij ook een zeer goede waakhond, die niet aarzelt om te blaffen en te melden wat hem verdacht lijkt. Als hij inderdaad vaak achterdochtig en gereserveerd is tegenover vreemden, is dit niet het geval met zijn sociale groep, aan wie hij erg gehecht is, noch met zijn meester, aan wie hij volledig toegewijd is. Zijn karakter als herdershond leverde hem vaak de fout op dat hij zijn gezin als een kudde beschouwde die hij moest verzamelen en leiden! Hij is daarom erg beschermend tegenover zijn familie. Zijn overvloedige energie moet echter worden gekanaliseerd om zijn capaciteiten optimaal te benutten, maar ook om een ​​harmonieus samenleven binnenshuis te garanderen.

Ideale leefomstandigheden voor de Pyreneese herder

Vanwege zijn oorsprong is dit ras meer gewend aan het leven in de bergen of op het platteland. Zijn grote aanpassingsvermogen stelt hem echter in staat zich aan te passen aan het leven in een appartement, op voorwaarde dat hij voldoende tijd bij zijn meester kan doorbrengen. Een huis met een omheinde tuin geeft hem de mogelijkheid om rond te dwalen wanneer hij wil, terwijl hij zijn weggelopen instincten in bedwang houdt, die kunnen opduiken in geval van verveling. De Pyreneese herder moet ook profiteren van dagelijkse wandelingen en oefeningen om te kunnen sporten en zich goed te voelen. Ook voor bepaalde hondensporten heeft hij grote kwaliteiten, zoals behendigheid, speuren, canicross of ritmische obé. Dit ras kan een redelijke hoeveelheid tijd alleen verdragen als de hond van tevoren voldoende beweging heeft gehad. Hij kan redelijk goed overweg met zijn soortgenoten van honden of met katachtigen, op voorwaarde van een goede socialisatie. Ten slotte zal deze zeer dynamische haarbal niet geschikt zijn voor ouderen of sedentaire mensen. Aan de andere kant kan hij een goede keuze zijn voor een eerste adoptie, op voorwaarde dat zijn meesters bereid zijn tijd aan hem te besteden.

Opvoeding van de Pyreneese herder

Het is essentieel om de enorme energie van de Berger des Pyrénées te kanaliseren om elk risico op overstroming te voorkomen. Zijn opvoeding moet daarom vanaf jonge leeftijd stevig worden geïnitieerd, gekoppeld aan een goede socialisatie om zijn van nature achterdochtige temperament te beperken. Het is dan noodzakelijk om aan te dringen op het lopen aan de lijn, evenals op de juiste mate van blaffen, vooral in de context van het stadsleven. Een slimme mix van stevigheid en zachtheid kan een evenwichtige volwassene opvoeden, zelfs als dat betekent dat hij niet moet toegeven aan zijn kleine gestalte en ondeugende gezicht. De Pyreneese Herder kan ook koppig en gevoelig zijn: een methode gebaseerd op positieve bekrachtiging moet goede resultaten opleveren, deze intelligente hond voelt zich graag nuttig en leert graag nieuwe trucjes. Meerdere korte sessies gedurende de dag verdienen uiteindelijk de voorkeur boven een lange training, omdat deze snel vermoeid raakt.

Verzorging en onderhoud van de Pyreneese herder

Welke variëteit u ook kiest, de vacht van de Pyreneese herder blijft vrij gemakkelijk te onderhouden. In de praktijk is het raadzaam om de hond één of twee keer per week te borstelen, om vuil en dode haren te verwijderen, maar ook om knopen te voorkomen. Het haarverlies blijft gematigd, zelfs als het wordt geaccentueerd tijdens perioden van jaarlijkse rui (in de lente en de herfst), waarin de frequentie van borstelen dagelijks zou moeten zijn. Voor deze hond met een zelfreinigende vacht zijn trimbeurten niet nodig; wat baden betreft, deze kunnen van tijd tot tijd worden gegeven, maar niet vaker dan drie tot vier keer per jaar, en met een shampoo die speciaal is samengesteld voor honden. Ten slotte is het belangrijk om zijn ogen en oren regelmatig te inspecteren en schoon te maken, en zijn klauwen te knippen als deze niet op natuurlijke wijze verslijten.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Pyreneese herder

De Pyreneese herdershond is even rustiek als robuust en wordt zelden ziek als hij correct wordt grootgebracht en goed wordt gevoed. Zijn afkomst en zijn haar geven hem een ​​goede bescherming tegen slecht weer; aan de andere kant zal het nodig zijn om te voorkomen dat je lichaam tijdens periodes van hoge hitte fysiek wordt overprikkeld. Het ras vertoont dan een aanleg voor huidaandoeningen, zoals demodicose of dermatitis. Ze kan ook last hebben van epilepsie, patelladislocaties of otitis.

Dieet van de Pyreneese herder

Vertel het verder: de Pyreneese herder is een echte veelvraat. Het is daarom essentieel om ervoor te zorgen dat hij een eerlijk rantsoen krijgt, aangepast aan zijn leeftijd en zijn niveau van fysieke activiteit, bestaande uit kroketten van hoge kwaliteit. Hij heeft een zekere neiging tot overgewicht, die gemakkelijk onder controle kan worden gehouden door een uitgebalanceerd dieet en regelmatige lichaamsbeweging, wat in ieder geval noodzakelijk blijft voor zijn welzijn.

Prijs van de herder van de Pyreneeën

De prijs van een bij het LOF geregistreerde Pyreneese Herder pup ligt gemiddeld rond de 800 à 900 euro. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond, maar ook van de variëteit (gefokt gezicht of lang haar).

Anekdotes rond de Berger des Pyrénées

De Pyreneese herder wordt vaak verward met de Pyreneese berghond, ook wel bekend als de Patou. Deze twee rassen hebben niets met elkaar te maken! Hun grootte, hun algehele fysieke kenmerken en hun karakter zijn dus totaal verschillend. De verwarring zou voortkomen uit het feit dat de Patou wordt gebruikt voor het bewaken en beschermen van kuddes (en niet voor het beheer ervan), en daarom ten onrechte “Berger des Pyrénées” wordt genoemd.

Fotocredit: Ulyssebleu nr. 2