Positieve katteneducatie: definitie, implementatie

Positief onderwijs, we horen er steeds meer over. Het geldt voor kinderen, maar ook voor honden… En wist je dat het ook bij katten gebruikt kan worden? Ja, een kat kan worden opgevoed! Denk niet dat hij altijd doet wat hij wil! Toegegeven, hij reageert op basis van zijn interesses, maar als we weten hoe we dat moeten aanpakken, als we weten hoe we hem kunnen laten zien wat hem echt tot een winnaar maakt, kunnen we hem kleine trucjes leren en zelfs bepaalde instructies respecteren!

Ontdek wat positief onderwijs voor katten is en hoe u dit kunt invoeren om een ​​vredig, zelfverzekerd en conflictvrij dagelijks leven te leiden.

Wat is positief onderwijs met een kat?

Positief onderwijs is uw kat leren bepaalde principes te respecteren en op verzoeken te reageren, alles met zachtheid, vertrouwen en respect. Er komt geen machtsevenwicht tot stand, maar er wordt gezocht naar samenwerking, in alle welwillendheid. Om dit te doen, vertrouwen we op positieve bekrachtiging, dat wil zeggen dat we goed gedrag waarderen en dat we gedrag negeren dat we niet graag gereproduceerd willen zien. Geen straffen, alleen beloningen, in de vorm van lekkers, knuffels of aanmoediging.

Positief onderwijs is gebaseerd op de nieuwste onderzoeken waaruit blijkt dat de interspecifieke hiërarchie niet bestaat. Wij streven er daarom niet naar het dier te domineren, noch te onderwerpen.

De kat zal dus ‘goede manieren’ leren door samen te werken en niet door straf of angst. Hoewel dit soort onderwijs gunstig is voor de meeste soorten, is het vooral gunstig voor katten, die gemakkelijk last kunnen hebben van angstgevoelens en snel gedragsproblemen kunnen ontwikkelen als er tegen hen wordt geschreeuwd of gestraft.

Tik op de snuit, waterstraal… waarom zijn straffen contraproductief?

Bij positief onderwijs geven we nooit een vinger aan de snuit (wat moederkatten zouden doen, wat niet waar is), we gooien geen klein beetje water en we vangen niet bij de nekhuid. Al deze processen maken geen deel uit van positief onderwijs, maar van een bestraffende techniek. Bij katten worden vaak veel fouten gemaakt. Er zijn er vier die je vooral moet vermijden. Schreeuwen, slaan, straffen zorgt ervoor dat het dier het verbod niet begrijpt. Hij ziet daar plotseling agressie en kan bijzonder gestrest raken als hij denkt dat zijn meester/eigenaar/dienaar plotseling boos is. Het kleine tikje op de snuit zorgt voor een verrassing, maar de kat kan het verband tussen oorzaak en gevolg niet vaststellen. Dit zal dus geenszins voorkomen dat het ongewenste gedrag wordt gereproduceerd. En wat een moederkat zogenaamd met haar kittens doet, heeft niets te maken met hoe een mens zich gedraagt ​​tegenover een volwassen kat.

Dus alles wat spoot, op de neus slaat, schreeuwt… riskeert het vertrouwen te schenden zonder de kat iets te leren. Dit verhoogt de kans op stress en vervolgens op gedragsproblemen. En ook al wordt dit advies nog steeds regelmatig gegeven, het komt uit een ander tijdperk, uit een tijd waarin we minder achteraf gezien hadden en minder wetenschappelijke studies naar het gedrag van katten.

Tot welke leeftijd doet een kitten kattenkwaad?

We kunnen niet over ‘onzin’ praten, het is een menselijke opvatting. Wat wij ‘onzin’ noemen, is de vernietiging van objecten die we nodig hebben. We hebben onze beschaving ontwikkeld op basis van het bezit van voorwerpen, sommige nuttig, andere veel minder nuttig. De kat heeft geen idee van de esthetiek van een object, en zelfs niet van het nut ervan. Hij kan dus niet begrijpen dat het beschadigen van iets jou van streek kan maken. Aan de andere kant, als hij een van onze voorwerpen tegenkomt, kan hij deze gebruiken om aan zijn behoeften te voldoen: behoefte aan krabben, spelen, zitten…

Hem berispen of bang maken kan hem op dat moment tegenhouden, omdat hij verrast zal zijn, maar het leert hem niets en laat hem niet begrijpen dat we ons bedrijf intact willen houden. Hij zal er daarom op terugkomen, hetzij tijdens onze afwezigheid, hetzij zelfs voor onze ogen, zonder de minste bezorgdheid over onze reactie. Als je schreeuwt, loop je het risico dat je op de lange termijn de relatie met je kleine katachtige schaadt en misverstanden veroorzaakt aan beide kanten, zowel bij mensen als bij katten. Aan de menselijke kant zullen we hebben: “maar hij doet het met opzet! Ik heb hem 10 keer uitgescholden! en aan de katachtige kant: “maar waarom is hij boos? Waarom wordt hij plotseling agressief? “.

We praten dus geen onzin. Een kitten zal reageren op haar instincten en als u haar zachtjes enkele regels leert en uw omgeving aan haar behoeften aanpast, zal ze het ongewenste gedrag stoppen. Omdat het redeneert in termen van behoeften en wensen, zal het zich aanpassen aan wat u biedt. Hoe meer zijn omgeving voor hem wordt verrijkt, hoe minder hij uw voorwerpen en meubels hoeft te gebruiken om aan zijn wensen te voldoen. Het is daarom noodzakelijk om hem te voorzien van voldoende speelgoed, krabplekken, zitplekken etc.

Een kitten kan daarom nooit “dwaze dingen” begaan (begrijp acties die je storen, het woord domheid is niet aangepast!), of ze stoppen zodra zijn behoeften bevredigd zijn door hem meer voorwerpen ter beschikking te stellen. .

Een kat maakt geen onderscheid tussen goed en kwaad

Een kat ziet er niet “schaapachtig” uit omdat hij weet dat hij iets “doms” heeft gedaan. Hij raadt het niet, maar hij ziet ergernis of woede in je houding omdat je ze de vorige keren al hebt gezien. Hij legt geen verband tussen zijn actie en jouw reactie. Hij begrijpt gewoon je emotionele toestand.

Als je hem benadert met een spuitfles, zal hij het voorwerp associëren met de waterstraal, maar niet de waterstraal met wat hij zojuist heeft gedaan. Er kunnen geen twee gebeurtenissen onafhankelijk van elkaar worden gekoppeld. Dit is de reden waarom beetje bij beetje zijn zelfvertrouwen breekt, omdat hij niet begrijpt waarom je plotseling ongemak veroorzaakt.

Het begrip goed en kwaad is een reeks morele waarden die we door onze opvoeding hebben verworven. Een dier kan dit soort waarden niet begrijpen. Het is tevreden met de interactie met zijn omgeving en het reageren op zijn behoeften. Het opgraven van planten beantwoordt bijvoorbeeld aan zijn behoefte aan bezigheid en zijn instinct voor reinheid (sommige poepen in bakken). Er zijn zelfs katten die op het potje gaan omdat de aanraking van de aarde onder hun kussentjes hen gewoon een goed gevoel geeft. Op dezelfde manier komt de hele nacht miauwen overeen met de behoefte om te communiceren, niet om je wakker te maken! Ten slotte duidt het plassen of poepen elders in de kattenbak op een gezondheidsprobleem of op stress. Onder geen beding probeert een kat zijn mens te ‘irriteren’! Daarom kan hij de woede of ergernis die hij veroorzaakt niet begrijpen.

Hoe kunt u uw kat de verboden laten begrijpen?

Eerst moet je zijn motivatie analyseren. De reden dat hij op de bank krabt, op de tafel klimt, etc. Pas als je de oorzaak begrijpt, kun je oplossingen bedenken. De kat kiest altijd wat hij het liefste heeft. Je zult hem dus iets interessanters moeten aanbieden. Dus als hij aan de bank begint te krabben, kunnen er verschillende redenen zijn:

• Hij heeft geen krabpaal in de buurt;
• Hij heeft een krabpaal die niet bij hem past. Het is bijvoorbeeld een horizontale en geen verticale krabpaal, of de geur bevalt hem niet…
• De krabpaal staat voor hem niet op de “juiste” plek. Hij heeft geen gevoel voor decoratie, maar wel gevoel voor functionaliteit!

In plaats van tegen hem te schreeuwen als hij aan je kostbare bank krabt, bied hem dan iets interessants aan… voor hem! Het geschreeuw zal het onmiddellijk stoppen, maar het zal er weer op terugkomen als je er niet bent. Zorg voor een verticale krabpaal en plaats deze in de buurt van het deel van de bank waar hij het meeste krabt.

Op dezelfde manier kan uw haarbal, wanneer deze op tafel komt, gemotiveerd worden door verschillende ambities:

• Neem voedsel: dit is de moeilijkste situatie. Dit vereist dat u uw kat traint om op de grond te blijven door voldoende spullen (snacks, voerbak) aan te bieden om te klimmen om zijn interesse te verliezen. In dit geval is het vaak verstandig om te investeren in een leuke kom om te rollen om brokjes te krijgen.
• Ga hoog zitten om je omgeving te observeren: een kattenboom kan de missie dan perfect vervullen. Als hij hoger is dan de tafel, is hij nog interessanter voor je kleine kat.
• Trek de aandacht, want je reageert automatisch, door hem weg te duwen of door ‘nee’ te zeggen, wat een interactie uitlokt. In dit geval verdient hij het om gedurende de dag meer gestimuleerd te worden, om met je te spelen, om geknuffeld te worden.

Hoe leer je je kat bepaalde regels te respecteren?

Positief onderwijs is een vrij lange methode, die geduld en doorzettingsvermogen vereist, maar het blijkt veel effectiever te zijn dan straffen en schreeuwen. Het onderhoudt een relatie van wederzijds vertrouwen en zodra de kat de regel heeft geïntegreerd, blijft hij permanent geïntegreerd. Het zal geen ongewenst gedrag reproduceren tijdens uw afwezigheid of bij iemand anders.

Om de regels aan te leren zullen wij de kat daarom afleiden van de ongewenste handeling en belonen als hij toepast wat er van hem verwacht wordt. Wanneer hij het alternatieve gedrag aanneemt dat wij hem aanbieden, bieden wij iets lekkers aan. De beloning moet onmiddellijk zijn, anders wordt de verbinding niet gelegd. Door elke keer het verwachte gedrag te belonen en de ongewenste actie te negeren, begrijpt de kat wat voor hem het meest interessant is. Zijn houding zal niet gericht zijn op het behagen van jou, maar op het vinden van maximale voldoening. Zoals je zult begrijpen zijn hebzuchtige katten daarom gemakkelijker te trainen! Maar het gaat niet alleen om snoepjes, sommige zijn gevoeliger dan andere voor liefkozingen, kusjes… Het is aan jou om te zien waar je kleine metgezel het meest aan gehecht is.

Hoe dan ook, als het om lekkernijen gaat, mogen deze alleen als onderdeel van de opvoeding worden gegeven. Anders zal de kat niet langer dezelfde motivatie hebben. Een snoepje dat in een andere context is verkregen, laat hem inderdaad niet begrijpen dat dit gedrag wordt beloond en niet een ander. Hij kan hier en daar lekkernijen zien vallen zonder ze te verbinden met wat je hem wilt leren.

Herhaling, keer op keer, totdat je haarbal het begrijpt, is essentieel. Je moet niet ontmoedigd raken. De klik kan plotseling komen, ook al leek uw huisdier het niet te begrijpen.

Positief onderwijs is niet wat vanzelfsprekend is als je samenwoont met een hond, een kat of een kind. De meesten van ons zijn eerder bezig geweest met het corrigeren van fouten dan met het waarderen van goed gedrag. Het is dus een methode om jezelf te leren voordat je deze toepast. Het vereist kalmte en doorzettingsvermogen, zachtmoedigheid en concentratie. Het is ingewikkeld, omdat het consistentie vereist, maar de resultaten zijn er.