Pauw, zeer mooie kleurrijke vlinder

Het is moeilijk om de pauw te verwarren met een andere vlindersoort, omdat zijn kenmerken zo karakteristiek zijn: met zijn felle kleuren en zijn grote oogvlekken is hij een van de mooiste nymphalidae die in Frankrijk te zien zijn. Deze nachtvlinder, die de bijzonderheid heeft dat hij in het volwassen stadium overwintert, kan vanaf de maand februari worden waargenomen onder het voordeel van een zonnestraal. Zoom in op een mooie kleurrijke vlinder.

Wat voor soort vlinder is de pauw?

De pauw behoort tot de orde Lepidoptera en de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam (Inachis io) komt van het Griekse Inachos, de riviergod, en zijn dochter, gedoopt Io. Een taxonomische herziening hernoemde de soort Engels ioGrieks Engels wat pracht of schoonheid betekent. De prachtige dagvlinder dankt zijn lokale naam aan zijn ocelli (de gekleurde cirkels op zijn vleugels) die doen denken aan de versiering van pauwenveren. Deze middelgrote mot, ook wel pauwenoog genoemd, heeft een spanwijdte van 5 tot 7 cm.

Hoe de pauw te identificeren?

De vlinder is gemakkelijk te herkennen aan zijn kleuren en patronen. De bovenkant van de vleugels is getint met roest, omzoomd met bruin en heeft 4 ocelli: 2 hebben een blauwe, rode en vermiljoenkleurige kleur op de voorvleugels en de andere 2 hebben een blauwe achtergrond omcirkeld met donkergrijs op de achtervleugels. Net als die van de pauw spelen de ocelli een beschermende rol: door ogen te imiteren, jagen ze roofdieren weg wanneer het dier plotseling zijn vleugels uitslaat. De onderkant van de vleugels, donker en zonder patroon, bevordert de camouflage van de vlinder op een boomstam of een bed van dode bladeren. Bij de pauw zijn de twee geslachten identiek.

Waar kun je de pauw observeren?

Deze mooie, felgekleurde vlinder is een veel voorkomende soort die zich uitstrekt over Azië en het grootste deel van Europa, van centraal Finland tot de mediterrane eilanden. Aanwezig van de vlakte tot 2.500 m hoogte, is de mot te zien op open en zonnige plaatsen, zoals weilanden, oevers, woestenij, braakland en bosranden. De pauw kan ook in stedelijke gebieden voorkomen, mits er parken of stadstuinen zijn met een goed ontwikkelde vegetatie.

Wat eet de pauw?

Om zichzelf te onderhouden, foerageert de volwassen vlinder op veel bloeiende planten of katjes die rijk zijn aan nectar: ​​braamstruiken, vlierbessen, buddleia’s, klimop, pepermuntjes, wilgen, paardebloemen, marjoleinen, hennep-dakranden, viooltjes, klaver… de dag minacht niet ofwel het sap van bepaalde bomen en de vruchten die op de grond zijn gevallen. In het rupsstadium wordt de mot oligofaag genoemd omdat hij zich voedt met een beperkt aantal specifieke voedingsmiddelen, in dit geval brandnetel. Op de mediterrane eilanden waar deze plant afwezig is, keert de vlinder zich tegen de parietaria officinalis.

Wat is de levenscyclus van de pauw?

Het leven van de dagvlinder – die ongeveer 1 jaar duurt – gaat als volgt:

• Leggen. Ondersteboven legt het vrouwtje trossen van 50 tot 200 eieren aan de onderkant van een brandnetelblad, haar waardplant. Het werkt als een piramide, laag voor laag;
• Eieren. Geel tot groen van kleur, ze zijn versperd met wit. Afhankelijk van de omgevingstemperatuur duurt het tussen de 2 en 3 weken voordat de rupsen verschijnen;
• Rups. 2 tot 3 mm lang wanneer hij uitkomt, zijn lichaam heeft een groenachtig witte tint en een glimmende zwarte kop. Tijdens het vervellen wordt de rups zwart met witte stippen en wordt stekelig. Ze leven in gemeenschap in een los web van zijde en knisperende brandnetels. Van de rups tot de pop duurt tussen de 30 en 45 dagen;
• De pop. De rupsen scheiden zich om een ​​plek te vinden om hun pop te maken, meestal een droge stengel. Ondersteboven opgehangen beginnen ze aan een innerlijke transformatie, verpopping;
• De volwassene. Het duurt 15 dagen om van het popstadium naar het imago te gaan. Als de pauw uit zijn cocon komt, is hij nat. Daarna spreidt hij zijn vleugels om ze te drogen en vliegt na 5 tot 10 minuten weg;
• De reproductie. Paring vindt plaats zeer snel nadat het imago uitkomt. De soort produceert over het algemeen 2 generaties per jaar of zelfs 3 bij een warme herfst.

Pauw: hoe wintert het?

Bij deze vlindersoort heeft de 2e generatie imago de bijzonderheid van overwintering. Door een denkbeeldige diapauze uit te voeren, onderscheidt hij zich van de meeste dagvlinders die als pop overwinteren. Tijdens de eerste koude periodes zoekt de mot zijn toevlucht in een donkere en vochtige plaats zoals een kelder, verlaten gebouw, grot, galerij, stapel hout, rotsachtige holte of holle boom. Als de winterslaapperiode wordt gekenmerkt door een dooi, kan de pauw wakker worden en uit zijn schuilplaats komen om later weer in slaap te vallen. Het dier zal zeker pas aan het begin van de lente naar buiten komen om zich voort te planten.

Is de pauw een bedreigde diersoort?

De mot staat vermeld in de categorie Minste zorg op de rode lijst van het Franse comité van de International Union for Conservation of Nature (IUCN). De pauw is wijdverspreid zonder overvloedig te zijn en profiteert niet van een bepaalde beschermingsmaatregel. Er moet echter worden opgemerkt dat er bedreigingen boven dit insect hangen, zoals de eliminatie van zijn voedselplant. Vanwege zijn prikkende eigenschappen is brandnetel onbemind. De reflex om het af te scheuren, berooft de vlinder van zijn eierleg- en voedselplaatsen, en kan fataal zijn door zijn levenscyclus te onderbreken. Om de biodiversiteit te behouden, is het belangrijk om de brandnetelbedden te ontzien waarin zo’n honderd diersoorten als bladluizen, mieren en slakken hun toevlucht zoeken.