Patou of Pyreneeënberghond: karakter, opvoeding, gezondheidsprijs | Pet Yolo

De Patou is gefokt voor het hoeden en is te herkennen aan zijn grote formaat en zijn prachtige witte vacht. Ontdek alles wat u moet weten over dit beschermende ras waarvan de fysieke constitutie respect afdwingt.

Patou in het kort

• Andere naam/namen: Grote Pyreneeën
• Levensverwachting: 10 tot 12 jaar
• Gewicht: 50 tot 59 kilo voor vrouwen; 56 tot 64 kilo voor mannen
• Maat: 65 tot 75 centimeter voor vrouwtjes; 70 tot 80 centimeter voor mannen
• Silhouet: imposant, goed gebouwd
• Haar lang
• Kleur: wit, vaak met vlekken (grijs, geel, oranje)
• Karakter: intelligent, aanhankelijk, beschermend
• Herkomst: Frankrijk
• Type: lupo-molossoïde
• Groep: 2 (honden van het type Pinscher en Schnauzer, molossers en Zwitserse berg- en veehonden), sectie 2.2 (molossers, bergtype, zonder werktest)

Geschiedenis van het Patou-ras

Dit zeer oude hondenras vindt zijn bakermat in de Pyreneeën, tussen het zuidwesten van Frankrijk en het noordoosten van Spanje. Deze hond, die in de 14e eeuw werd genoemd in de geschriften van prins Gaston Fébus, werd gebruikt om kastelen te bewaken en kuddes te beschermen tegen roofdieren (beren, lynxen of wolven). Zijn selectie was voornamelijk gebaseerd op zijn vaardigheden op het gebied van bewaking en afschrikking, evenals op zijn gehechtheid aan de kudde. Le Patou werd vervolgens beroemd aan het hof van Lodewijk XIV, waar hij hoog aangeschreven stond. De eerste gedetailleerde beschrijving van deze hond dateert uit 1897, in een boek ondertekend door de graaf van Bylandt. De officiële rasstandaard werd in 1923 gepubliceerd, op initiatief van Bernard Sénac-Lagrange en de club “Meeting of Pyrenean Dog Lovers”. De Pyreneese Berghond werd in 1955 officieel erkend door de FCI.

De naam komt van het Occitaanse woord pastoorOf pastouwat herder betekent.

Fysieke kenmerken van het Patou-ras

De Pyreneese Berghond onderscheidt zich in de eerste plaats door zijn imposante formaat en een goed gebouwd silhouet. De ledematen zijn gespierd, sterk en rechtopstaand. De schoft is breed, de rug sterk, het kruis schuin met uitstekende heupen, en de borst breed en diep, met licht afgeronde ribben. De borstelige staart wordt in rust laag gedragen, of over de rug geheven, en wordt sterk rond als de hond wakker is. De Patou heeft een goed gevoerde vacht, vrij lang en soepel, goed gevoerd rond de nek en ter hoogte van de broek; evenals een ondervacht. De vacht is wit, met soms enkele grijze vlekken (dassen- of wolvenhaar), geel of oranje. De nek, sterk en vrij kort, ondersteunt een hoofd met tamelijk vlakke zijkanten en een licht hellende stop. De oren, klein en driehoekig van vorm, vallen plat tegen het hoofd, terwijl ze iets omhoog komen als de hond actief is. Ten slotte zijn de ogen van de Patou vrij klein, amandelvormig en amberbruin van kleur. Ze onthullen een intelligente, zachte en dromerige uitdrukking.

Karakter van Patou

De Pyreneeënberghond dwingt onmiddellijk respect af vanwege zijn fysieke constitutie. Begiftigd met een zeer beschermend instinct en gevoel voor territorium, belichaamt hij een formidabele waakhond, altijd alert en van nature op zijn hoede voor vreemden. De Patou toont zich dan vriendelijk en aanhankelijk tegenover de leden van zijn familie, terwijl hij bijzonder attent is tegenover zijn meester. Ook met kinderen is hij heel lief, met wie hij uitstekend overweg kan. Hij geeft ook blijk van moed, grote intelligentie en een goed onderscheidingsvermogen, waarbij hij zijn houding aanpast aan de situaties die zich aan hem voordoen. Hij blijft echter relatief onafhankelijk, wat in contrast staat met zijn gehechtheid aan zijn meester en hem soms moeilijk te begrijpen kan maken. Hij tolereert ook vrij goed eenzaamheid, ook al is het belangrijk om hem regelmatig menselijk contact te garanderen om te voorkomen dat hij zich terugtrekt.

Ideale leefomstandigheden voor de Patou

De afmetingen van de Patou maken hem niet tot een ideale hond voor een gezin dat in een appartement of in een stedelijke omgeving woont. Dit ras heeft inderdaad grote open ruimtes en natuur nodig om volledig te kunnen bloeien, vanwege zijn omvang, karakter en activiteiten. De Pyreneese Berghond moet daarom profiteren van meerdere lange dagelijkse uitstapjes. Hij houdt ook erg van wandelen, vooral bij koud weer. Het beoefenen van een hondensport is ook mogelijk, mits je deze grote hond onder controle kunt houden. Aan de andere kant moet je er rekening mee houden dat de Patou de neiging heeft om weg te rennen vanwege zijn onafhankelijke karakter, vandaar het belang van een omheind gebied. Hij blaft ook vaak, hetzij vanwege zijn werk als herdershond, hetzij om een ​​indringing aan te geven, een waardevol instinct voor bewaking, maar dat moet worden gecontroleerd en verstandig gebruikt. Samenleven met andere dieren blijkt vaak complex vanwege het uitgesproken roofzuchtige instinct. Tenslotte, als de Grote Pyreneeën gelukkig zijn in een huis met kinderen of met een gezin dat op het platteland woont, is het niet geschikt voor een oudere persoon of voor een beginnende eigenaar, die te snel overweldigd zou kunnen worden door zijn kracht.

Opleiding van Patou

Deze onafhankelijke hond met een sterk karakter vereist een stevige opvoeding, die al vanaf jonge leeftijd wordt gestart. Het is essentieel om hem te leren aan de lijn te lopen en hem te leren zich te herinneren, zodat hij zijn vrijheid kan hebben terwijl hij terugkeert naar zijn meester. Een goede socialisatie zal ook belangrijk zijn, vooral voor een goede relatie met zijn honden-tegenhangers. De Patou heeft ook de neiging snel moe te worden vanwege zijn uitgesproken intelligentie: de opvoedingssessies moeten daarom kort, interessant en gevarieerd zijn, zonder dat er een buitensporig machtsevenwicht ontstaat tussen de meester of de opvoeder en de hond. Ten slotte heeft hij een uitstekend geheugen, wat het leren van regels en codes enorm vergemakkelijkt.

Verzorging en onderhoud van de Patou

De Pyreneeënberghond is een rustiek ras dat regelmatig onderhoud vereist. Dit houdt in dat u hem één keer per week borstelt. Deze frequentie kan worden verhoogd tijdens de jaarlijkse ruiperioden (één keer in het voorjaar voor mannen en twee keer per jaar voor vrouwen). Te vaak baden wordt ook niet aanbevolen. Je moet ook weten dat de Patou veel kwijlt en het hele jaar door veel haar verliest. Ten slotte is het essentieel om uw ogen en oren regelmatig te inspecteren en schoon te maken om elk risico op infectie te voorkomen.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Patou

De Patou heeft een solide gezondheid en een goede levensverwachting vergeleken met zijn formaat. Gewend aan strenge winters en een bergklimaat, is hij helemaal niet bang voor de kou, waartegen hij wordt beschermd door zijn dikke vacht.

Aan de andere kant verdraagt ​​​​het de hitte veel moeilijker: het is raadzaam om het in een koele kamer te bewaren en te voorkomen dat het tijdens deze periode actief wordt. De grote omvang van de Pyreneeënberghond geeft hem dan een aanleg voor heup- of elleboogdysplasie, evenals maagtorsie. Ook bepaalde oogaandoeningen zijn typisch voor dit ras, zoals cataract, entropion of ectropion. De ziekte van Addison treft uiteindelijk een paar individuen, wat leidt tot aanzienlijke zout- en kaliumtekorten, die ernstige vermoeidheid, braken of hartritmestoornissen veroorzaken.

Patou-voeding

Deze Pyreneese hond moet worden gevoed met brokjes van goede kwaliteit, of met zelfgemaakt voedsel dat is gevalideerd door een dierenarts. Een correct dieet voor de Patou blijft cruciaal tijdens zijn groeiperiode, om zijn botstructuur correct op te bouwen en tegelijkertijd zijn overgewicht te monitoren. Bovendien is het essentieel om ervoor te zorgen dat de hond rustig kan eten en om elke fysieke activiteit voor of na de maaltijd te vermijden. Het ras is daarentegen niet vatbaar voor overgewicht.

Prijs van Patou

De prijs van een bij het LOF geregistreerde Patou-pup ligt tussen de 900 en 1200 euro. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond.

Anekdotes rond Patou

Het ras werd enorm gepopulariseerd door de hond Belle, de hoofdpersoon van de soapserie en de romanreeks Belle en Sébastien, geschreven door Cécile Aubry in de jaren 60. Ze werden vervolgens verfilmd tot verschillende films, waarvan de meest recente in 2022 werd uitgebracht in een modernere bewerking. Belle en Sebastiaan vertelt het verhaal van een jonge weesjongen die een grote witte hond, Belle, redt van de achtervolging door de dorpelingen. De twee vrienden worden dan onafscheidelijk en zullen samen grote avonturen beleven in de Pyreneeën.