Om een ​​hond te hebben is een tuin essentieel: waar of niet waar?

Er bestaan ​​veel vooroordelen over honden. Afhankelijk van hun grootte, ras en persoonlijkheid denken veel eigenaren ten onrechte dat de tuin essentieel is voor het geluk van hun hond. Het hebben van een tuin is echter niet wat uw hond gelukkig zal maken. Voor veel huisdieren, vooral honden, is de tuin eigenlijk gewoon een andere kamer in huis. Dit is de reden waarom de tuin niet het centrale element mag worden als u besluit een hond te adopteren.

Voor een gelukkige hond moet je 3 essentiële punten respecteren

Hoewel sommige fokkers het huisdier liever toevertrouwen aan eigenaren met een huis en tuin, komt het heel vaak voor dat de hond die in een appartement woont gelukkiger is dan degene die profiteert van een buitenruimte waarin hij zijn benen kan strekken. De reden is heel simpel, namelijk dat het welzijn van een hondje uit 3 essentiële punten bestaat, of je nu in een appartement woont of in een huis met een tuin:

• Socialisatie met hun leeftijdsgenoten en andere mensen;
• Regelmatige wandelingen;
• En fysieke uitgaven aangepast aan hun behoeften.

Het is duidelijk dat een passend dieet, het verzorgen van de kleine en grote kwalen die zijn leven zullen kenmerken, en een positieve opvoeding net zo essentieel zijn voor het fysieke en mentale evenwicht van uw metgezel vol liefde en grappen. De tuin heeft vooral een praktische kant voor zindelijkheidstraining. Aan de andere kant, als u in een appartement woont, draagt ​​het leren schoonmaken door hem regelmatig uit te laten enorm bij aan de vriendschapsband en het vertrouwen die u met uw hond zult opbouwen. Veel meer dan wanneer je de deur naar de tuin opent.

De tuin zal wandelingen nooit vervangen

Of het nu groot, klein, aangelegd of niet is, de tuin vertegenwoordigt in de ogen van onze viervoeters niets anders dan een extra kamer in huis. En na vier of vijf rondleidingen kent hij alle geuren, hoeken en gaten uit zijn hoofd.

De tuin, de slechte relatie van hondensocialisatie

Wandelingen zijn een kans voor uw hond om, naast de verlichting van de blaas- en stoelgang, de wereld samen met u te ontdekken en in onze wereld te leren leven. Onder onze zogenaamde gezellige en dus sociale metgezellen blijft interactie met andere individuen hun hele leven noodzakelijk, net als voor ons. De tuin is een afgesloten ruimte die niet aan deze behoefte voldoet, ook al heeft u meerdere hondengenoten. De wandelingen, als ze niet sportief zijn, helpen bij het werken aan en versterken van de hondentaal die hij tijdens zijn eerste maanden in het gezelschap van zijn moeder en zijn broers en zussen heeft geleerd. Wanneer deze slecht of zeldzaam zijn, ‘vergeet’ de hond uiteindelijk hoe hij een andere hond moet begroeten. Bovendien kan hij, als hij weinig uitgaat, sociale angsten ontwikkelen ten aanzien van mensen, auto’s en fietsen. De tuin laat dit socialisatiewerk niet toe, waardoor uw puppy een evenwichtige, sociale en zelfverzekerde volwassene wordt.

Werk aan de intelligentie van uw hond en voldoe aan zijn psychologische behoeften

Zelfs als het ras van uw hond niet bekend staat als het intelligentste ter wereld, moet hij aan zijn zintuigen werken. Door elke dag in de tuin te blijven, leren de geuren hem niets over de wereld en verarmen ze in zekere zin zijn zintuigen. Voor onze viervoeters krijgt het universum vorm in duizenden en duizenden geuren. Al wandelend kan hij nieuws opvragen bij zijn vrienden, aanwijzingen geven op zijn eigen identiteitskaart, het spoor van een haas volgen, de komst van een nieuwkomer in de buurt ontdekken. De flair van onze hondjes is een communicatiemiddel en helpt hen ook plaatsen, mensen, voorwerpen en waarschijnlijk situaties te onthouden. Dankzij 220 miljoen reukreceptoren onthoudt de hond de terugreis, de loopgewoonten van andere honden, vindt hij vermiste mensen of volgt hij wild. Deze intelligentie van het uitademen moet in stand worden gehouden door wandelingen op verschillende plaatsen en door intelligentiespellen die zullen helpen deze te behouden.

De tuin is zelden voldoende om aan de fysieke uitgavenbehoeften van uw hond te voldoen

Hoe groot uw eigendom ook is, afhankelijk van het ras van uw hond kunnen de aangeboden activiteiten te arm zijn om aan zijn sportieve behoeften te voldoen. Werkhonden, herdershonden en geweldige atleten zijn veeleisende metgezellen voor wie het tempo en het aantal wandelingen regelmaat, energie en tijd van de eigenaar vergen. De tuin blijft een prachtige bondgenoot om aan de eerste fasen van je opleiding te beginnen. Uw hond heeft echter uitstapjes en fysieke activiteiten nodig die zijn aangepast aan zijn leeftijd, grootte, gezondheid en het ras waarvoor u viel.

Voor onze zeer sportieve honden is een wandeling van één uur per dag, met of zonder tuin, zelden voldoende. Huskies, Jack Russells, Mechelse herders, Border Collies of Australian Shepherds zijn intelligent en levendig. Om aan hun behoeften aan mentale stimulatie en fysieke activiteit te voldoen, betekent dit dat ze elke dag minstens twee uur aan uitstapjes moeten besteden. We moeten ze ook wekelijks een sportieve activiteit kunnen aanbieden, zoals canicross of cani-mountainbiken, ritmische gehoorzaamheid of behendigheid. Als de Leonberger, de Cavalier King Charles of de Engelse Bulldog tevreden zijn met twee wandelingen van een half uur tot een uur per dag, kunnen de werk- of herderrassen maximaal drie korte dagelijkse wandelingen nodig hebben, één lange wandeling van twee uur per dag en één lange wandeling van twee uur per dag. naar twee sportsessies per week. Natuurlijk kun je je tuin inrichten voor behendigheidsoefeningen, maar het zal voor hem niet zo leuk zijn als oefenen onder zijn leeftijdsgenoten.

Gebrek aan activiteit en verveling in de tuin: de voedingsbodem voor gedragsproblemen bij honden?

Het trainen van de puppy en de hond is niet het enige punt dat de socialisatie en socialisatie van uw hondgenoot kan schaden. Het gebrek aan activiteit veroorzaakt door te lange uren in het park en een gebrek aan wandelingen zullen zijn concentratie van nieuwe bevelen of trucs beperken. Nerveuser is dat de hond die zijn tijd in de tuin doorbrengt zich ook verveelt. Als er in uw tuin aan bepaalde basisbehoeften kan worden voldaan, zoals de behoefte om te kauwen of te praten, zullen de meeste alleen echt worden vervuld door de riem en het harnas aan te nemen:

• Sociale interactie met leeftijdsgenoten en mensen;
• Fysieke en sportieve activiteiten;
• Mentale stimulatie;
• Reproductie.

Als uw dier wordt gesteriliseerd, zal deze laatste behoefte uiteraard niet door uw hond worden bevredigd. Maar wanneer de behoefte om andere honden te ontmoeten, nieuwe geuren te ontdekken of eenvoudigweg nieuwe plekken en fysieke en mentale activiteiten beperkt blijven tot de tuin en zijn omgeving, riskeert zelfs het meest charmante hondje spraakstoornissen te ontwikkelen, een tekort aan socialisatie, angst voor wat dan ook. onbekende gebeurtenis, plaats of dier en persoon. Een hond die te veel tijd in de tuin doorbrengt, kan het volgende vertonen:

• Ren weg. Buiten hitteperioden kan het hondje dat niet genoeg naar buiten komt, besluiten om de omgeving zonder u te verkennen. Naast de risico’s voor de eigen veiligheid, kan het ook ongelukken veroorzaken of een fietser, een kind of een oudere persoon verdringen.
• Grondwerker. Een verveelde hond kan urenlang gaten graven in uw tuin, die beetje bij beetje meer op het gezicht van de maan gaat lijken dan op de geurige tuin die u zich had voorgesteld.
• Barker. Hoewel bepaalde hondenrassen van nature geneigd zijn om te waarschuwen in geval van gevaar, kan verveling hen ertoe aanzetten te blaffen bij het zien van een lieveheersbeestje of vlinder.
• Agressief. Als hij niet vaak genoeg soortgenoten ontmoet, kan hij aanstootgevend en zelfs agressief zijn tijdens contacten binnen de soort.
• Apathisch. Voor anderen zorgen verveling, gebrek aan interactie en fysieke en mentale activiteiten ervoor dat ze in de richting van verdriet, apathie en vervolgens depressie gaan.

Om al deze redenen is het niet essentieel om een ​​tuin te hebben, ook al brengt dit nog steeds voordelen met zich mee voor de hondeneigenaar.

De voordelen van het hebben van een tuin bij het verwelkomen van een hond

Als u alle fysiologische, fysieke en mentale behoeften van uw hond respecteert, is het niet zo belangrijk of u wel of geen tuin heeft voor het welzijn van uw hond. Hij zal het uiteraard leuk vinden om in de zon te zonnebaden, de wind te ruiken of gewoon met je te spelen in dit bijgebouw, dat hij simpelweg beschouwt als een andere kamer in huis. Het heeft echter nog steeds voordelen, zelfs voor onze hondjes:

• Praktisch, het maakt het veel gemakkelijker om uw puppy zindelijk te maken dan wanneer u op de vierde verdieping woont zonder lift.
• Beschermd kunt u uw jonge of oude metgezel voor of na de wandeling zonder angst de benen laten strekken.
• Gesloten is de tuin een veilige plek om hem de eerste basisbeginselen van zijn opleiding te leren: aan de lijn lopen, volgen, zich in alle veiligheid herinneren.
• Ook weer praktisch als je met je trouwe viervoeter wilt spelen, hem een ​​nieuw trucje wilt leren of gewoon wat rustige tijd aan zijn zijde wilt doorbrengen.

De tuin is niet langer een ideale plek als wandelingen geleidelijk worden vervangen door een lang en saai uitje tussen de heggen en de muren van uw perceel. De tuin is niet essentieel voor het verwelkomen en opvoeden van een hond; wandelingen, spelletjes en fysieke activiteiten zijn essentieel voor een evenwichtige hond en voor het opbouwen van jullie mooie en lange vriendschap.

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 13/12/2023