Newfoundland: karakter, onderwijs, gezondheid, prijs | Pet Yolo

Even nobel als krachtig, de Newfoundland-hond maakt indruk met zijn kracht en moed op het werk. Dit ras verbergt dan een groot hart dat overloopt van vrijgevigheid en loyaliteit. Ontdek alles wat je moet weten over deze trouwe hond met ongelooflijke watervaardigheden.

New Foundland in het kort

• Andere naam/namen: Newfoundland-hond, Newfoundland-retriever, New Foundland, Newfie of Saint-Bernard des mers
• Levensverwachting: 10 tot 12 jaar
• Gewicht: 50 tot 60 kilo voor vrouwtjes, 60 tot 70 kilo voor mannetjes
• Grootte: 66 tot 68 centimeter voor vrouwen, 68 tot 71 centimeter voor mannen
• Silhouet: enorm, krachtig
• Haar: halflang
• Kleur: zwart, wit en zwart, bruin
• Karakter: kalm, vrolijk, moedig
• Herkomst: Canada
• Type: molossoïde
• Groep: 2 (honden van het type Pinscher en Schnauzer – Molossers – Berg- en Zwitserse Cattle Dogs), sectie 2 (Molossers, bergtype, zonder werktest)

Geschiedenis van het Newfoundlander-ras

De Newfoundland-hond komt van het gelijknamige Canadese eiland, gelegen voor de kust van Quebec. Als de locatie duidelijk is, is de afkomst veel minder. Er bestaan ​​verschillende theorieën over dit onderwerp, waarvan de meest plausibele draait om een ​​originele kruising tussen inheemse honden en de grote berenhonden die aan het einde van de 10e eeuw door de Vikingen werden geïntroduceerd. Andere bronnen leggen uit dat hij afstamt van de Portugese Mastiff, of de berghond uit de Pyreneeën, die rond de 15e eeuw door vissers werd meegebracht. Deze verschillende bijdragen zouden in ieder geval hebben bijgedragen aan de vorming van het ras, waardoor het zijn huidige kenmerken heeft gekregen, met name zijn weerstand tegen een moeilijk of vijandig klimaat, en zijn zwemvermogen dankzij zijn zwemvliezen. We zien ook een bewezen relatie met de Saint John-waterhond, een ras dat inmiddels verdwenen is. De Newfoundland werd toen aanvankelijk gebruikt door vissers, aan wie hij zware visfilets meebracht. Het ras, alom gewaardeerd om zijn robuustheid en werkvermogen, werd ook gebruikt als trekhond, herder, jachthond, waakhond… en zelfs als postbode in de 19e eeuw op het eiland van herkomst! De Newfoundland-hond is tegenwoordig vooral een gezelschapshond of reddingshond in aquatische omgevingen, vandaar de bijnaam “Sint-Bernard van de zeeën”.

Het ras werd in 1954 door de FCI erkend; de geldende norm dateert uit 1996.

Fysieke kenmerken van het Newfoundland-ras

De Newfoundland-hond heeft een enorm, krachtig en goed gespierd lichaam. De rug is breed, de lendenen sterk, het kruis schuin en de borst goed ingedaald, met gebogen ribben. De ledematen zijn even breed als gespierd, vooral het achterste deel, waardoor hij effectief de grond kan bedekken, zwemmen of zware lasten kan trekken. De staart, die als roer fungeert als de hond in het water is, is breed en sterk aan de basis, terwijl hij bedekt is met lang, dicht haar. Hij hangt in een lichte bocht als de hond staat, en wordt verder recht gedragen als hij in actie is.

Dit ras heeft dan een dubbele, waterdichte vacht, met een rechte, middellange bovenvacht, zonder krullen, en vervolgens een zachte en dichte ondervacht. De traditionele vachtkleur blijft zwart, maar de Newfoundlander kan ook een witte en zwarte variant hebben, of bruin (van chocolade tot brons). De kleur is bij voorkeur uniform, hoewel witte aftekeningen op bepaalde delen van het lichaam toegestaan ​​zijn. De kop van deze hond is enorm, met een duidelijk zichtbare maar nauwelijks gemarkeerde stop. De oren zijn relatief klein, driehoekig van vorm met afgeronde punten en naar achteren geplaatst. Ten slotte zijn de ogen, net zo klein, wijd uit elkaar geplaatst en over het algemeen donkerbruin van kleur.

Karakter van Newfoundland

Alleen al de uitdrukking van de Newfoundlander weerspiegelt de waardigheid en zachtheid van dit ras. Deze hond is van nature vrolijk, kalm en onverstoorbaar, een waardevol bezit als hij voor zijn werk wordt gebruikt. Hij is inderdaad begiftigd met een ongelooflijke kracht en met zwemvliezen, waardoor hij zowel vaardig is bij het slepen als bij het zwemmen. Hij is zeer moedig wanneer de omstandigheden dit vereisen, terwijl hij blijk geeft van een duidelijk reddingsinstinct: hij zal niet aarzelen zichzelf op te offeren om een ​​mens te redden. De Newfoundland-hond beschikt ook over een grote intelligentie, die hij verstandig weet te gebruiken, en die hem vatbaar maakt om gemakkelijk te begrijpen wat er van hem wordt verwacht. Je moet weten dat dit ras niet kan tolereren dat hij gescheiden wordt van zijn eigenaar, noch eenzaamheid in het algemeen. Ze heeft daarom een ​​sterke aanwezigheid en dagelijkse beschikbaarheid van haar meester nodig. Ze houdt ook van het gezelschap van kinderen, met wie ze graag zal spelen. Ten slotte is de Newfoundlander, hoewel zijn imposante gestalte doorgaans voldoende is om indringers af te schrikken, nooit agressief, maar eenvoudigweg op zijn hoede voor vreemden.

Ideale levensomstandigheden voor Newfoundland

De perfecte omgeving voor een Newfoundlander zou bestaan ​​uit een huis, een grote tuin of een omheind park, met een vijver, rivier of meer in de buurt. Deze hond houdt eigenlijk van het buitenleven en van dagelijkse lichaamsbeweging, of het nu gaat om rennen of zwemmen. Hij zal ook blij zijn een paar speelsessies met zijn meester te kunnen delen; of om deel te nemen aan hondenactiviteiten, zoals behendigheid of speuren, waarbij hij al zijn fysieke vaardigheden en intelligentie kan onthullen. U moet echter weten dat de Newfoundland-hond, dankzij zijn fundamenteel rustige temperament, in staat blijft zich aan te passen aan elke levensstijl. Hij zou zich dus kunnen aanpassen aan het appartementsleven, op voorwaarde dat hem dagelijkse wandelingen en langere uitstapjes in het weekend worden aangeboden. Dit ras is eindelijk behoorlijk sociaal met zijn soortgenoten, maar ook met andere dieren.

Onderwijs van Newfoundland

De imposante omvang van Newfoundland vereist een gedegen training om elk risico op toekomstige overstroming te beperken. Dit moet vanaf jonge leeftijd worden gestart, waarbij rekening moet worden gehouden met hun persoonlijkheid, maar ook met hun gevoeligheid. Positieve bekrachtiging levert goede resultaten op bij dit ras, waarvan de passie en energie moeten worden gekanaliseerd met nauwkeurige regels, vooral op het punt van socialisatie. De intelligentie van deze hond stelt hem echter in staat om zeer snel te begrijpen en te assimileren, evenals zijn gehechtheid en zijn verlangen om zijn meester te plezieren. Ten slotte is het essentieel om de puppy eraan te laten wennen dat hij zonder klagen wordt behandeld, anders worden bezoeken aan de dierenarts of trimbeurten een nachtmerrie.

Verzorging en onderhoud van de Newfoundland

Omdat zijn lange vacht de neiging heeft om in de war te raken, moet de Newfoundland wekelijks of zelfs tweewekelijks worden geborsteld en ontwarren. Het is essentieel om hiervoor tijd vrij te maken vanwege de grootte van het dier en het feit dat het haarverlies behoorlijk uitgesproken is.

Deze frequentie moet dan worden verhoogd tijdens de ruiperiodes, in de herfst en de lente, waarin het raadzaam is dit ritueel dagelijks uit te voeren. Bij deze gelegenheid kan er ook een bad worden gegeven, wat het verwijderen van dood haar vergemakkelijkt. Aan de andere kant is het essentieel om de Newfoundlander na elke zwembeurt goed af te spoelen met schoon water, vooral als deze in zee plaatsvindt, om huidproblemen te voorkomen. Vergeet ten slotte niet om regelmatig zijn hangende en harige oren te controleren, om eventueel vuil of vuil te verwijderen dat uiteindelijk een infectie zou kunnen veroorzaken. Deze moeten ook na een zwemsessie worden gedroogd om ze te beschermen tegen oorinfecties. Op dezelfde manier hebben de ogen, klauwen en tanden regelmatig onderhoud nodig.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van Newfoundland

Dit ras vertoont een solide gezondheid, evenals een levensverwachting die correleert met zijn grote omvang. Fysiologisch aangepast aan barre klimaten, is de Newfoundlander goed bestand tegen koud of slecht weer. Het moet echter worden beschermd tegen extreme hitte, waarbij het absoluut noodzakelijk is om het van schaduw en koelte te voorzien. Ten slotte maakt zijn omvang hem vatbaar voor ziekten die grote rassen treffen, zoals heup- of elleboogdysplasie, of verwijding en verdraaiing van de maag, die kunnen volgen op een te snelle inname van voedsel.

Dieet van Newfoundland

Net als bij andere hondenrassen moet het dieet van de Newfoundlander worden aangepast aan zijn leeftijd, geslacht en niveau van fysieke activiteit. Brokjes van hoge kwaliteit zullen perfect bij hem passen, omdat deze in al zijn voedingsbehoeften zullen voorzien. Regelmatige controle van het dieet van de hond door een dierenarts blijft noodzakelijk, vooral tijdens de groeiperiode. Zeer grote honden ondergaan tijdens hun eerste levensjaar extreme fysieke veranderingen, waarvoor specifieke en uitgebalanceerde voeding nodig is. Ten slotte moet Newfoundland altijd over zoet water beschikken.

Prijs van Newfoundland

De prijs van een Newfoundlander geregistreerd bij het LOF ligt tussen de 1100 en 1600 euro. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond.

Beroemde Newfoundlanders

Op hun ontdekkingsreis door de Verenigde Staten in 1804 werden ontdekkingsreizigers Meriwether Lewis en William Clark vergezeld door een Newfoundland, Seaman. De Amerikaanse president Ulysses Grant bezat ook een Newfoundland, genaamd Faithful.

Wist u bovendien dat een van de beroemdste kustwachten van Engeland een Newfoundlander was? Bilbo redde tussen 2003 en 2015 verschillende mensen van de verdrinkingsdood in de regio Cornwall. De hond van redder Steve Jamieson was een echte beroemdheid en een held voor de Britten.

Anekdotes rond Newfoundland

Napoleon Bonaparte werd tijdens zijn ontsnapping van het eiland Elba in 1815 door een Newfoundlander van de verdrinkingsdood gered. De keizer, die in zee was gevallen, kon niet zwemmen.

De literatuur uit de 20e eeuw gaf Newfoundland ook een prominente plaats. We vinden dus de race in De roep van het bosdoor Jack London (1906), of in Peter Pan, door James Matthew Barrie (1911). Nana, de gezinshond die tevens als oppas voor de kinderen fungeert, is volgens de auteur inderdaad een Newfoundlander (ook al is ze soms – ten onrechte – voorgesteld als Sint Bernard).