Netpython, een van de grootste slangen: wie is het? Hoe te leven?

De netpython kan soms wel 9 meter lang worden en behoort tot de langste grote slangen van de wereld. Het reptiel onderscheidt zich ook door zijn prachtige gele tot lichtbruine huid, bezaaid met donkere patronen. Laten we naar Zuidoost-Azië gaan, waar dit majestueuze reptiel leeft dat zijn prooi niet vergiftigt, maar verstikt met vernauwing.

Wie is de netpython?

Oorspronkelijk van Zuid-Oost Aziëde netpython (Malayopython reticulatus) behoort tot de orde van de squamaten en de familie van de pythonidae. Zoals alle pythons is het een niet-giftige constrictorslang. De netpython heeft 2 erkende ondersoorten:

• Malayopython reticulatus reticulatusde type-ondersoort, wijd verspreid in Zuidoost-Azië;
• Malayopython reticulatus saputraieen ondersoort die endemisch is voor het eiland Selayar (Indonesië), beschreven in 2002.

Sommige bronnen vermelden een derde ondersoort (Malayopython reticulatus jampeanus), endemisch op het eiland Jampea in Indonesië, maar de geldigheid ervan staat nog steeds ter discussie.

Een van de grootste slangen ter wereld?

Met een lengte tot 9 meter en een gewicht van 270 kg wordt de netpython beschouwd als een van de 3 grootste slangen van de wereld met de groene anaconda (Eunectes murinus) en de Birmese python (Python bivittatus). Als het dier gemiddeld 4 tot 9 m meet bij een gewicht variërend van 90 tot 140 kg, is het grootste gemeten exemplaar 10m lang. Het was een vrouwtje dat in 1912 werd ontdekt in de Indonesische regio Sulawesi. Qua grootte presenteert de netvormige python een seksueel dimorfisme uitgesproken, waarbij vrouwtjes over het algemeen veel groter en zwaarder zijn dan mannetjes. De individuen die op de eilanden wonen, blijven echter aanzienlijk kleiner. Op het eiland Jampea bereiken mannetjes bijvoorbeeld een maximale lengte van 2,10 m en vrouwtjes 3,35 m.

Hoe herken je de netpython?

Het grote Aziatische reptiel onderscheidt zich door een prachtige huid, waarvan de grondkleur varieert van goudbruin tot lichtgeel. Deze kleur neigt soms naar grijs of bruin, afhankelijk van het individu en de omgeving. De netpython dankt zijn naam aan complexe patronen
in de vorm van een donker net of dradenkruis, waardoor een duidelijk contrast ontstaat met de basiskleur. Deze zeshoekige of diamantontwerpen kunnen wit, geel of oranje zijn, wat bijdraagt ​​aan de visuele complexiteit van de jurk. A zwarte lijn is vaak zichtbaar op het hoofd en strekt zich uit van de punt van de snuit tot aan de basis van de schedel of nek. Zoals alle slangen moet de netpython vervellen om zijn lichaam te laten groeien. Rui helpt ook om er vanaf te komen externe parasietenoude wonden en andere huidbeschadigingen.

Waar leeft de netpython?

Het verspreidingsgebied omvat bijna alles Zuid-Oost Azië. We vinden de netpython bijvoorbeeld in Indonesië, Maleisië, Brunei, de Filippijnen, Bangladesh, Birma, India, Thailand, Cambodja, Laos en Vietnam. Deze grote en zware slang houdt van wateromgevingen waar hij zich gemakkelijker kan verplaatsen. Als goede zwemmer koloniseerde hij de belangrijkste eilanden van deze regio. De netpython houdt van vochtige plekken tropische bossen gelegen op een hoogte variërend van 1.200 tot 2.500 m: weilanden, moerassen, cultuurgronden (rijstvelden). In meer verstedelijkte gebieden zoekt hij de nabijheid van kleine rivieren, kanalen of vijvers. Voor de ontbossingHet reptiel komt inderdaad steeds dichter bij stedelijke omgevingen, waaronder grote steden, en zijn aanwezigheid is vooral gemeld in Bangkok en Jakarta.

Wat eet de netpython?

De slang voedt zich voornamelijk met zoogdieren klein zoals konijnen, vleermuizen, knaagdieren (muizen, ratten, spitsmuizen) en vogels. Af en toe eet de netpython middelgrote dieren, zoals civetkatten, asherten, apen (orang-oetan, makaak, gibbon), Indiase gazelles of wilde zwijnen. In de buurt van huizen kan het menu van de netpython ook honden, katten en pluimvee bevatten.

Wat is zijn jachttechniek?

Van gedrag schemering ’s Nachts jaagt de netpython in het donker en rust overdag in een hol. Het roofdier blijft in een hinderlaag en brengt een groot deel van zijn tijd door met wachten op een prooi, gecamoufleerd in de vegetatie. Hoewel hij in bomen kan klimmen, jaagt de terugslagpython meestal op de grond. Zodra zijn doelwit is opgemerkt, maakt hij een snelle uitbarsting van zijn lichaam om het dier te bijten. De slang wikkelt zich dan om zijn slachtoffer heen en spant zijn kronkels steeds strakker aan om hem te doden verstikking. Afhankelijk van de grootte van zijn prooi kan de netpython enkele weken bezig zijn met het verteren.

Is de netpython gevaarlijk?

De squamate kan mensen aanvallen als hij zich bedreigd voelt, maar hij vlucht liever. Slang niet giftig, doodt de netpython zijn prooi door verstikking. Er zijn al gevallen van dodelijke aanvallen op mensen geregistreerd. In 2017 doodde een zevenjarig exemplaar bijvoorbeeld een man in Indonesië en in 2018 werd een Indonesische vrouw dood aangetroffen na een aanval door een netpython. Deze soort is meer geneigd om te gebruiken vernauwing
om bedreigingen te neutraliseren, maar kan bijten om zichzelf te verdedigen. De netpython heeft ongeveer honderd tanden, verdeeld in verschillende rijen over de boven- en onderkaak. De beten zijn zeer pijnlijk en veroorzaken diepe wonden.

Hoe plant de netvormige python zich voort?

Deze soort alleen
ontmoet zijn soortgenoten alleen tijdens het broedseizoen. Tijdens de paartijd zendt het mannetje trillingen uit om zijn bereidheid tot paring te tonen. Als het vrouwtje ontvankelijk is, laat ze haar partner zijn lichaam tegen haar wrijven en tilt ze haar staart op als ze zich klaar voelt om te paren. De broedperiode begint om einde van de winter, tussen februari en maart, zodat de slangen groeien tijdens het warme seizoen, wanneer voedsel overvloedig is. Als het leefgebied rijk is aan prooien, kan het vrouwtje één broedsel per jaar produceren. Anders is de frequentie over het algemeen één broedsel per broedsel 2 tot 3 jaar. Bij deze ovipaarsoort legt het vrouwtje tussen de 20 en 60 eieren, die ze ongeveer 3 maanden uitbroedt, terwijl ze opgerold blijft om haar eieren warm te houden. De levensvatbaarheid van het legsel zal afhangen van het vermogen om te broeden, maar ook van de vochtigheidsgraad en de buitentemperatuur.

Hoe worden jonge pythons grootgebracht?

Als ze klaar zijn om uit te komen, gebruiken de kleine slangen hun ei tand, gelegen op de bovenlip, om de schaal te breken. Als ze uitkomen, zijn ze ongeveer 60 cm lang en wegen ze 140 gram. Jonge netpythons worden niet door volwassenen grootgebracht. Onmiddellijk onafhankelijkmoeten ze zich voeden en beschermen tegen roofdieren (vleesetende zoogdieren en roofvogels). Jongeren worden geslachtsrijp op een leeftijd tussen 2 en 4 jaar. In het wild is de levensverwachting van de soort weinig bekend, maar in gevangenschap zijn netpythons van 25 tot 30 jaar oud niet zeldzaam.

Is de netpython een bedreigde diersoort?

De netpython komt relatief vaak voor in zijn hele verspreidingsgebied en wordt geclassificeerd in de categorie ‘kleine zorg” op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN). Sommige subpopulaties laten echter een aanzienlijke achteruitgang zien, nadat specifieke instandhoudingsmaatregelen in deze gebieden zijn geïnitieerd (zie hieronder). Van bedreiging momenteel wegend op de netpython, kunnen we citeren:

• De jacht. Er wordt op het reptiel gejaagd vanwege zijn prachtige huid met contrasterende patronen, die wordt beschouwd als een van de mooiste onder de slangen. Er wordt ook op de netpython gejaagd vanwege zijn vlees en voor de traditionele geneeskunde;
• Het verlies van geluid leefgebied. De vernietiging van zijn natuurlijke omgeving (ontbossing, uitbreiding van de landbouw, verstedelijking) moedigt de netvormige python aan om dichter bij bewoonde gebieden te komen. Het fenomeen vergroot het risico op vervolging van deze slangen, wier gigantisme angst opwekt.

Is de netpython een beschermde soort?

Als de slang niet als met uitsterven bedreigd wordt beschouwd, is dat wel het geval marketing wordt gereguleerd om uitbuiting te voorkomen die onverenigbaar is met het voortbestaan ​​ervan. De netpython staat inderdaad vermeld in bijlage II van de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES). De regelgeving is met name bedoeld om de handel in huiden, die zeer populair zijn in de mode-industrie, te controleren, en in levende exemplaren, die vooral gewild zijn als huisdieren exotisch. Sommige landen (Laos, Vietnam, Cambodja) verbieden het uit het wild halen van het dier omdat op sommige plaatsen de populaties in gevaar zijn. De netpython is een soort beschermd in veel Zuidoost-Aziatische staten, maar de bescherming ervan staat soms jagen met een vergunning toe, zoals in Maleisië.

Door Nathalie Truche – Gepubliceerd op 02/07/2024 Carnivoor Roofdierslang