Nefrotisch syndroom bij katten: oorzaken, symptomen, behandelingen en preventie

Nefrotisch syndroom is een ernstige nierziekte. Het komt van verschillende oorsprong die moet worden bepaald om de meest geschikte behandeling te vinden. Vroegtijdige behandeling helpt de levenskwaliteit van de kat te verbeteren.

Vergelijker kattenverzekeringen! Gratis en vrijblijvend!

Ontdek wat het is nefrotisch syndroom bij kattende oorzaken ervan, de verschillende symptomen, mogelijke behandelingen en preventiemiddelen.

Wat is nefrotisch syndroom bij katten?

Ook wel SN genoemd, bestaat het nefrotisch syndroom uit: nierfiltratiestoornis. Zo gaan eiwitten, in plaats van te worden geabsorbeerd, rechtstreeks vanuit het bloed naar de urine.

De volgende parameters zijn indicatoren van de SN:

• Een tekort aan eiwitten in het bloed, hypoproteïnemie;
• De aanwezigheid van eiwitten in de urine, proteïnurie;
• Een te hoog cholesterolgehalte in het bloed, hypercholesterolemie;
• De aanwezigheid van oedeem, ascites (vocht in de maag) of effusies.

De cellen van de nieren, de nefronen, maken de filtratie en eliminatie van afvalstoffen uit het bloed mogelijk. Zij bezitten een glomerulusverantwoordelijk voor het filteren van het bloed en een tubuluswaarvan de functie is om nuttige elementen opnieuw te absorberen en die welke niet nuttig zijn in de urine te elimineren.

Wanneer de kat het nefrotisch syndroom heeft, filteren de nieren de eiwitten niet meer, zodat ze niet door de organen worden opgenomen, omdat ze rechtstreeks in de urine terechtkomen. De kat wordt daardoor verstoken van deze voedingsstoffen die zo belangrijk zijn voor het goed functioneren van zijn lichaam. Eiwitten zijn echter in veel gevallen essentieel, met name om zuurstof en hemoglobine te transporteren, om de cellen van verschillende organen te structureren of om hormonen te reguleren. Ze dienen ook in het immuunsysteem en bijvoorbeeld bij de regulering van de pH.

De oorzaken van nefrotisch syndroom bij katten

NS kan primair of secundair zijn aan een andere ziekte. In het laatste geval wordt het vaak veroorzaakt door verschillende pathologieën.

• Nierdysplasie : het bestaat uit een misvorming van de nieren, waarvoor de Perzen en de Himalaya vatbaar zijn. Nefronen behouden over het algemeen een onvolwassen glomerulus.
• Glomerulonefritis : de glomerulus raakt ontstoken. Het kan een ziekte zijn auto immuun, dat wil zeggen dat het immuunsysteem de niercellen plotseling niet meer herkent en een deel ervan vernietigt. De Abessijn, Birmaan en Siamees behoren tot de voorbestemde rassen. Het komt ook voor dat het het gevolg is van een infectie.
• Renale amyloïdose : een erfelijke ziekte die vaker voorkomt bij de Abessijnse, Somalische of Oosterse korthaar. De kat verzamelt amyloïde, een eiwit, en dit beschadigt zijn nieren.
• Lipoïde nefrose : de tubuli van de nieren vullen zich met vet waardoor de nieren minder efficiënt worden en dit kan zich verspreiden naar de glomeruli.

Andere ziekten, zoals diabetes, lupus erythematosus of hoge bloeddruk kunnen ook de bloedvaten van de nieren beschadigen, waardoor hun filtratiecapaciteit wordt aangetast.

De behandeling zal verschillen afhankelijk van de ziekte die deze veroorzaakt.

Wat zijn de symptomen van NS bij katten?

Symptomen zijn in eerste instantie niet altijd zichtbaar. Door ze zo vroeg mogelijk te detecteren, verbetert de prognose.

Een van de meest voorkomende symptomen is de aanwezigheid vanoedeem of abnormale zwelling
vloeistof bevatten. Ze zijn te vinden rond de ogen, het gezicht, de benen of de buik. De kat houdt in deze gebieden water vast omdat de waterbalans verstoord wordt door het gebrek aan eiwitten.

Tegelijkertijd werden katten getroffen eetlust en gewicht verliezen snel. Ze verliezen spiermassa omdat ze een tekort aan eiwitten hebben. Omdat ze de neiging hebben om over te geven en last hebben van diarree, draagt ​​dit ook bij aan hun gewichtsverlies. Bovendien is er een kat getroffen drinkt en plast veel meer. Soms heeft hij zelfs hypertensie. Deze symptomen doen ook denken aan die van diabetes, daarom moet er bij de dierenarts een differentiële diagnose worden gesteld.

Ten slotte brengt het gebrek aan eiwitten de elektrolyten in uw lichaam uit balans, wat leidt tot dalingen van bepaalde bloedspiegels.

• Natrium;
• Potassium;
• Fosfor;
• Calcium.

De kat wordt daardoor lusteloos, zonder energie en kan zichzelf zelfs isoleren omdat hij zo verzwakt is.

Wat zijn de behandelingen voor nefrotisch syndroom?

De dierenarts moet eerst vaststellen wat het is. Hij voert daarom een bloed Test waarmee u een volledige beoordeling kunt krijgen en vooral de niveaus van bloedelektrolyten en eiwitten kunt kennen.

Het voegt doorgaans een urineanalyse waarin het de eiwitten zal vinden.

Een maatstaf van bloeddrukals een echografie van de nieren helpen om zijn vermoeden van SN te bevestigen. Tenslotte een urine-eiwitelektroforese stelt hem in staat te begrijpen of het verlies van eiwitten in de urine afkomstig is van de glomerulus of de tubulus.

Soms, een nierbiopsie helpt bij het bepalen van de aard van de laesies in de nieren en dus van de oorsprong (amyloïdose, glomerulonefritis, enz.). Zo wordt de meest geschikte behandeling ingesteld.

In eerste instantie een verandering van dieet. Het dier moet eiwitten van zeer hoge kwaliteit eten. Het recept van diuretica en antihypertensiva helpt vaak om oedeem te verminderen.

Daarna moet de kat zeer regelmatig terugkeren naar de dierenarts, zodat de behandeling wordt aangepast aan de evolutie van de nierfunctie.

Wat zijn de middelen om NS bij katten te voorkomen?

Helaas is het erg moeilijk om op een dergelijke ziekte te anticiperen. Fokkers kunnen onderwerpen van gepredisponeerde rassen monitoren om te voorkomen dat ze ziek worden.

Wanneer een dier bovendien baat heeft bij kwalitatieve, evenwichtige en passende voeding, zijn zijn nieren beter beschermd. We mogen hydratatie niet vergeten, vooral omdat katten de neiging hebben niet genoeg te drinken. Een kattenfontein kan ze stimuleren, maar ook een natvoer in de vorm van bijvoorbeeld patés of speciale kattensoepen, naast te droge brokjes.

Ten slotte: als uw kat regelmatig, dat wil zeggen minstens één keer per jaar, naar de dierenarts gaat, is de kans groot dat hij eerder behandeld wordt, wat helpt om zijn toestand te verbeteren.

De prognose voor een kat met nefrotisch syndroom is niet erg goed. Het is echter belangrijk om hen zo goed mogelijk te ondersteunen, zodat hun levenskwaliteit zo lang mogelijk zo bevredigend mogelijk is.