Mijn kat is hyperactief! Is dit normaal? Hoe kan je hem kalmeren?

Is jouw kat altijd in beweging, slaapt weinig, springt overal heen en is heel creatief in het bedenken van nieuwe ‘stomme dingen’? Je vraagt ​​je dus af of dit normaal is of dat een kleine katachtige hyperactief kan zijn. Wanneer een kat onvermoeibaar lijkt en evenveel energie heeft als een Duracell-konijn, kunnen verschillende oorzaken deze opwinding verklaren. We moeten dan rekening houden met de context, het verleden, de leeftijd en andere elementen om de redenen voor zijn opwinding te begrijpen. Alleen door verschillende factoren te analyseren, kunt u bepalen of zijn houding normaal is of dat er veranderingen en behandeling nodig zijn om uw veerbelaste huisdier te kalmeren! Ontdekken het verschil tussen een gewoon energieke kat en een kat die lijdt aan gedragsstoornissen.

Wanneer moet u zich zorgen maken over het krijgen van een kitten of een zeer actieve volwassene?

Het kan moeilijk zijn om een ​​actieve kat van een hyperactieve kat te onderscheiden.

Wat is normale energie voor een kat?

Het is normaal dat een kat periodes van grote dynamiek of zelfs een kwartier van waanzin heeft, zogenaamde zoomies. Het dier rent dan alle kanten op, klimt op meubels en springt overal zonder aanwijsbare reden. Hij geeft vervolgens overtollige energie vrij. Dit komt zelfs vaker voor bij jonge katten. Hun ontwikkeling omvat spelen, verkennen, races, sprongen en capriolen, evenals jachtsimulaties. Kittens hebben periodes van activiteit die bijna vermoeiend zijn, alleen al door ernaar te kijken!

Wanneer wordt het pathologisch?

Wanneer deze opwinding permanent wordt, wanneer de kat nooit lijkt te rusten, heel weinig slaapt, voortdurend miauwt of zich voortdurend agressief gedraagt, kan er sprake zijn van een onevenwichtigheid. Als zijn gedrag zijn eigen welzijn of dat van zijn gezin schaadtkunnen we ons gaan afvragen of er sprake is van een toestand van pathologische activiteit.

Wanneer een volwassen katachtige overdreven dynamisch blijft, voortdurend alert is, onevenredig reageert op de geringste prikkels, vertoont hij niet langer een speels temperament, maar eerder een stoornis. Normaal gesproken slaapt een kat tussen de 15 en 17 uur per dag. Als hij voortdurend geïrriteerd is, spreken we van het Hs-Ha-syndroom (overgevoeligheid, hyperactiviteit), wat ook honden betreft. Het kan worden vergeleken met ADHD bij mensen.

Anderzijds, als de veranderingen plotseling zijnkan dit de manifestatie zijn van fysiek of psychisch lijden dat verschilt van het Hs-Ha-syndroom. De oorzaken moeten worden onderzocht door middel van een controle bij de dierenarts.

Wat zijn de factoren om te onthouden?

Wanneer u het gedrag van uw kat observeert, vergeet dan niet om hem in perspectief te plaatsen in relatie tot zijn omgeving. Een kat die in een appartement woont zonder toegang naar buiten, blaast minder stoom af. Als hij bovendien slecht gestimuleerd wordt, kan hij als reactie daarop agitatie ontwikkelen. De elementen die moeten waarschuwen zijn:

• intensiteit,
• ·op frequentie,
• de impact op de levenskwaliteit van katten en mensen.

Wat veroorzaakt overmatige activiteit bij katten?

Zonder aan het Hs-Ha-syndroom te lijden, kan een kat om verschillende redenen overmatige activiteit ontwikkelen.

1. Vroeg spenene: een kat die vóór de leeftijd van 8 tot 10 weken van zijn moeder wordt gescheiden, wordt verstoken van het leren van sociale codes. Dus hij weet het niet je emoties reguleren en kan onaangepast gedrag ontwikkelen, zoals agitatie of voortdurend aandacht zoeken, en moeite hebben met kalmeren na een stimulerende activiteit.
2. Verveling : Een kat die niet fysiek of mentaal voldoende gestimuleerd wordt, kan oncontroleerbaar worden. Hij moet jagen, klimmen, springen, communiceren… Bij gebrek aan spelletjes, contact of toegang tot hoogten, ontwikkelt hij een activiteit om zijn frustratie te compenseren. Maar dit manifesteert zich vaak op een ongeorganiseerde manier.
3. Spanning : een verhuizing, de komst van een baby of een ander dier, plotselinge veranderingen in het dagelijks leven kunnen angst veroorzaken. Dit wordt op verschillende manieren vertaald. Dit kan leiden tot onophoudelijk miauwen, dwangmatig likken, maar ook tot overmatige activiteit.
4. Een medisch probleem : hyperthyreoïdie maakt de kat bijvoorbeeld nerveuzer en geïrriteerder. Op dezelfde manier kunnen parasieten, onopgemerkte pijn of ziekte het gedrag verstoren. Het is daarom zinvol om eerst een dierenarts te raadplegen alvorens te concluderen dat er sprake is van een psychische stoornis.
5. Het ras :bepaalde kattenrassen zijn actiever. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de Siamees, de Bengaal en de Abessijn. Zij moeten profiteren van een zeer stimulerende omgeving waarin zij al hun energie kunnen besteden. Anders kan het ongecontroleerd en problematisch worden.

Welke rol spelen mensen in het gedrag van katten?

We denken er niet altijd over na, maar het gedrag van de huiskat is nauw verbonden met de relatie die hij met zijn mensen opbouwt. Hoewel het wordt gedefinieerd als een onafhankelijk dier, belet dit niet dat het gevoelig is en zelfs op afstand verbonden is met zichzelf. Een kat die zich veilig, begrepen en gerespecteerd voelt, ontwikkelt minder gedragsproblemen. Aan de andere kant, als er niet aan zijn behoeften wordt voldaan, als er niet naar zijn verzoeken wordt geluisterd, wordt zijn emotionele toestand onstabiel en dit kan opwinding veroorzaken, een manier voor hem om zijn mentale ongemak te compenseren.

Onze houding ten opzichte van onze katten kan een bron van evenwicht of onbalans zijn. Het komt voor dat sommige katten de aandacht proberen te trekken door het aantal verontrustende gedragingen te vergroten, omdat dat ook zo is interacties ontbreken. Dit zijn telefoontjes. Omgekeerd katten overprikkeld door voortdurende verzoeken, gedwongen liefkozingen kunnen opdringerige mensen, enz. in een staat van spanning terechtkomen die resulteert in overmatige motorische activiteit.

Het is daarom aan mensen om hun interacties te meten, te reageren op de behoeften van hun kat door hun taal te leren ontcijferen en respecteer je eigen tempo. Je adopteert geen kat zonder eerst te weten wat zijn behoeften zijn. Het dier moet de momenten van zijn interacties kiezen, het heeft ook routines en voorspelbaarheid, kalmte en vriendelijkheid nodig. Hij voelt zich slecht in een huis waar mensen schreeuwen, waar mensen abrupte gebaren maken, ook al is het niet tegen hem.

6 tips om een ​​hyperactieve kat te helpen

Om een ​​overactieve kat te kalmeren, zijn er een paar tips.

1. Bied verschillende dagelijkse speelsessies aan : organiseer elke dag 2 tot 3 spelsessies met een hengel, een plumeau of een bal. Het dier moet zich lichamelijk en geestelijk inspannen, vooral als het niet naar buiten gaat.
2. Regel de omgeving : plan een acrobatiekparcours, of op z’n minst een krabpaal met hoge platformen, krabpalen, observatieplekken… iets om je kat te stimuleren.
3. Routines instellen :voer uw kleine kat op vaste tijden, u stelt hem gerust en helpt hem zichzelf te reguleren.
4. Gebruik feromonen spray of kalmerende voedingssupplementen om stress te verminderen.
5. Wees kalm : schreeuwen en straffen zijn zeer angstaanjagend voor een kat. Zelfs als hij zich ongepast gedraagt, kies dan voor positieve bekrachtiging. De sanctie is contraproductief. Waardeer de momenten waarop uw kat kalm is en bied hem dan iets lekkers aan om hem te belonen.
6. Gebruik behandel het uitdelen van speelgoed. Ze hebben een antistresseffect, vooral op de meest vraatzuchtige.

Of het nu erg actief of hyperactief is, een rusteloze kat put ons uit als hij er is, maar we missen hem zodra hij weggaat. Laten we dus profiteren van zijn aanwezigheid: hij biedt ons immers altijd een flinke voorraad anekdotes om te vertellen!

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 18-10-2025